Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 914
 ◀  / 1324  ▶ 
плод 895.прыплакаць 3. льнуть (губами, зубами), впиваться. Ар. У піўш ы ся, я к заб іўш ы ся— мертвецки пьян. ПЛОД-ćTp, п р вд л. и з в а т.- д з е, м.— ПЛОД. Першы плод за плот—первый блин КОМОМ. НК: Очерки, 357. П ослов. Ср. перш ы блін сабаку. Ар. плодна, нареч. к плодны. Сёлегпа ж ыта плодна ўрадзіла. Нел. 418. плоднасьць-ц/, ж.—плодовитость. Ж ыт а са ло м а ю ма ло е, але п л о д н а с ь цю добрав. Нел. 418. плодцы-ная-нае, 1. прилаг. к плод. П лодную СЬвІНЬНЮ забілі. Нел. 418. 2. приносящ ий много плодов, плодовитый. Ар.; Нел. 418. Н аш а яблы на плодная. Ар. Кабыла, сьвіньня плодная. Нел. ппо&мл-мы-ме, ж.—больш ое количество, Гсл. уйм а, Шел. МНОГО. ПНЗ; Растсл. А панавалі бабы, пры ц існ улі п ло й м а й крыклівай. зед 145. Н ячы сьлёнай плойм ай у сё наяж дж алі на луг. Тм. 148. П а Д н я п р у плыла цэлая плойм а маленькіх, дрыж ачых агоньчыкаў. зсд. ізз. (Зоркі) пачалі пот ым шукаць, нікаць плойм ай на небе. зсд 321. Бароны, гракі, каўкі а ш пакі плоймаю ўкры ваюць поле. я. г. Лемантар8б. Д зяцей цэлая плойма. Марціновіч(Беларус, Но. 159). А днага ра зу абачыў ён, ш т о плойма ваўкоў дзікога казла апанавалі й разарвалі. Я. Г-кі: Казкі, Но. 2, стр. 16. / э т я ня сьмеш кі: гэт кая плойм а курэй — дзіва, ш то вы дзяруць грады! Ст. Тут зьберлася іх цэлая плойма. Сураж (Ксл.). Уставайце, дзеткі, ды барж дж эй бяж ыце ў грыбы, бо вунъ Л яксей павёў сваю плойм у. Тм. плоскані, (Нел), пласконьне, собир. (Шел.; Ар.)-Н я ў, единст в, ч. нет. 1. ПОСКОНЬ, Віленшч., Меншч.(Нсл. 419); Шел.; Ар. П ласконІ браць пара. Нел. 3 пласконьня нат кала пасьцелак. Ст. 2. в о л о к н о ты ч и н к о в о й к о н о п л и. 3 пласконьня нат кала пасьцелак. Ст. плосканны, (Нел), пласконны, (Шел.; Ар ная-нае—посконны й. П ла ско н на е палатно. Нел. Н адзеў пласконную сарочку. Ст. ПЛОТ-тд, пред л.-ц е, зв ат.-ц е, м.— забор, МГсл. забор U 3 ж ердей, Ар.; Шел.; Ксл. изгородь. Гсл. К а ля ж ы т а паст авілі плот. Пачаевічы Чаш. (Ксл.). Я ад плот у, а ён М Я Н е да плот у. П ослов, о пьянице. Нел. 419. плотна-т кі-т цы, ж.—плотва(рыба). Ар.; Нел. 419. Толькі адна плот ка лучы ла ў нерат. Нел. П лот ак на вуду налавіў. Тм. О дна плаціца-чы-Чы' ж У т ° й ча с ры бакі нуцілі ракі, усе па плаціцы далі УладьіЦЦЫ. Свят. калядка(Б. Шляхам). Собир. плоць-ц/, ж.—рыба плотва. Нел. 419. Толькі адна плоць ловіцца. Нел. ПЛОЦЬI-ЦІ, ж., анат.—ПОЛ, МГсл.; Ластсл. 502. половые органы. Не падкасуйся, плоці Свае не паказуй! Мікалаева каля Дзісны(Ластсл. 478). У Маскалёў i галава плоцьцю завецца, затым яны так брыдка лаюцца. Тм. Што ты, я к сабака, плоць сваю паказуеш. Ластсл. 478. плоць И, собир.—см. под плот ка. ПЛОЦЬНЫ-ная-нае—половой. Ластсл. 503. плоцьнае жыцьцё—половая жизнь. Б ілі па відзе, галаве, па плоцьны х органах, кідалі на м ост i т апт алі нагамі. Бл. Го лас, Но. 178. пладзГцца-щця—размножаться. Соверш. запладзГцца—завестись. Сёлета ў наш ы х горах лісы запладзіліся. Варел. плаз-зр, предл. и зват.-Зв, м. 1. ПЛОСКОСТЬ какой-л. длинной вещи. Нел. 416. П лазам ш а б л і вы ц яў. Нел. П ла зы па р а б іў па сьпіне. Нел. 2. полоса от удара чем-л. длинным. Нел. 416. плазам, в см. нар.— ПЛОСКО, Нел. 416. плашмя. П лахі пакладзі плазам да зям лі, каб не калы халіся. Нел. плажам, в см. нар.—пластом, (Гсл.) плашмя. Нел. 416. П ла ж а м па к л а л і й п а сьц ёб а лі. Нел. Усе во й ск а пла ж ам паклалі. Тм. П лаж ам разануў па сьпіне. Тм. плажма, нареч.—плашмя. Нел. 416. Плаж ма паваліўся. Нел. П лаж ма вы цягнуўся. Нел. план, плаку, зват. плачу, м.—плач. Нел. 417. П ры дзем у валаскую, паплачам, покланяем ся... Д ы шт о планам возьмеш? Пшчолка(Бацьк., Но. 51-52/333-334). Ш то т ам бы ло плаку! Нел. П ланам непам ож аш. Тм. планам, в см. нар.—плачебно, сетуя, слезно. Нел. 417. П ла н ам го ло се. Нел. П ланам заліваецца. Тм. ПЛакаЦЬ-Чу-Чаш-Ча, несоверил., без доп. 1. проливать слезы, плакать. Ар. плакаць наўзрыд—рыдать, плакать навзрыд. Ар. Н еш т а заплача наўзрыд. П. Сірата(Б. Ускалось, 1954, Но. 4, 36). 2. плакаць па кім, чы м—оплакивать. Ар. П лакаў па сыну. Ар. П лакала па згубленай ж уковіне. Ар. запл£каць—начать плакать, заплакать. 3. па кім, чы м—-начать оплакивать кого, ЧТО-Л. Заплакаў па ІМ. Луцк.: Лука 19:41. папликаць, соверш. 1. плакать некоторое время, поплакать. Ар. 2. па кім, чы м.—оплакать. Па нас н іхт о не паплача. Нел. 507.( под прыплакаваць). Соверш. папапликаць—плакать многократно, многими приёмами. Г а н ут к а перазь яго папаплакала. Марціновіч(Беларус, Но. 159). прыплакаваць (прыплакаць, С,)-кую куеш -куе; повел.-куй-куйма. несоверш., перех. —оплакивать. Нел. 507. Мы ка ж н а га пры плакуем, а па нас н іхт о не паплача. Нел. Соверш. прыпл&саць, пры плачу-чаш ча—оплакать. Нел. 507. П ры плакала бабка ўвесь лес, а па ей ан і бес. Нел. Прич. прыплаканы, —оплаканный. Нел. 507. П ры плаканая згуба знайш лася. Нел
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

папаплйкаць—плакать, паплйкаць
4 👁
 ◀  / 1324  ▶