авыць 72 ацялёньне авыць, междомет.— о к р и к на СВИНеЙ. Нсл. 2. Авыць вон. Нсл. аў, междомет.—выражает довольство. Дел. Аў, цяпер Я высплюся. Сопат Белье к. (Дел.). аўх ця мне!, междомет.—восклицание при вздохе. Ксл. Аўх ця мне беднай! Даўгое Беш. (Ксл.). аўдотка-ткі-тцы, ж.—название небольшой озерной рыбки. Нсл. 2. а ЎЖО, междомет. 1. Ну. Дел. А уЖ О дастанеш на арэхі. Дел. 2. а вот. Дел. А ужо пагляджу я твае работы. Дел. 3. и может быть. Дел. Дзеўка ня хоча за тога дзяцюка йсьці, а ужо абдумаецца. Дел. 4. выражает готовость: уже, Нсл. 5. да уже. а ўжо ж, междомет. 1. разумеется, ну да (конечно, Гсл.; Растсл.) Гсл.; Шсл. как же. А ужо ж так. Ст. А ужо ж хай будзе так. Ст. А ужо ж не падарую. Нсл. 9. А ужо ж дастанёцца табе. Нсл. 9. 2. ну, ну уж. Нсл. 2. А ужо ж паглядзім! Нсл. А ужо ж табе дастанёцца сядні. Тм. 3. иронически: как раз! Гсл. аўжэ Ж, обычно в ответах на вопрос,— конечно, да, разумеется. Раст.: Северск. 132. ЦІ праўда г эта? — Аўжэ ж праўда. Раст.: Северск. 132. См. а ўжо Ж 1. аўлё, междомет.—радостное восклицание во время обряда кумления. Дел. 3. аўран-j, п р ед л.-а н ё, бот., м.—Божья МИЛОСТЬ. Нсл. 2. аўраць-дю-яеш-яе—складывать горох, вику и т.п. для просушки. Ксл. Цэлы дзет гарох аўралі. Вядрэнь Чаш. (Ксл.). Ср. урэць. аўрЭЦЬ,—см. под урэць. аўсянік-/кя, предл.-іку, зват.-Іча, м. 1. Торговец ОВСОМ. Сьпісаньне сяброў брацтва віленскага. 2. бот.—шишечник. БНсл. аўсянішча-ча, предл.-чу, ср.—поле (под овсом или, С.) с овсяной стерной, Ар. место посева овса после снятия урожая. Гсл.; Нсл. 357; Ар.; Ксл. яўсянкя-нкі-нцы, ж-1- овсяная каша. Шсл. Наеўся аўсянкі з малаком. Ст. 2. суп из овсяной крупы. Ксл. Аўсянку вараць ІЗ аўсяных круп. Альшанікі Беш. (Ксл.). 3. овсяная солома. Ар.; Шсл. 3 аўсянкаю каровы ляпей ядуць. Ст. 4. ОВСЯНКа. Ксл. Ня бІ аўсяНКІ. Гарадок(Ксл.). 5. прозвище весноватой бабы. Дел. У Самахотаўцы жывець аўсянка; у яе тры дачкі — аўсянкі. Дел. 6. рыба мелкая, не больше овсяного Зерна. Інькава Пар. (Дел.). Аўстрыяка(Аўстрака)-кт, дат. и вин.-Ку, предл.-ку, м.—Австриец. Янк. I; Шел.Лучыўу палон да Аўстрыякаў. Ст. аўсюган-ячу, м.—черный овёс, попадающийся между белым. Нсл. 357. Аўсюгану шмат урадзілася. Нсл. аўсюк-юку, м.—дикорастущий овёс, овсяница, Нсл. 357. овес живой. Шсл. Аўсюку шмат павыскакавала ў ваўсе. Ст. аўторак-/жя, м., облает.— вторник. Гсл.; Нсл. См. другадзень. аўторкавы-вая-вае, облает.— вторничный. Аўторкавае печыва хлеба. Нсл. См. другадзенны. аўтарысты-тягя, сущ.— служитель культа. аўтЭНТЫК-КЯ, м. 1. ПОДЛИННИК, МГсл. письменный, подлинный документ. Нсл. 2. письмо или сочинение, писанное собственной рукой чью-л. Нсл. 2. Аўтэнтык твайго лісту накажу, калі хочаш. Нсл. аўчарнік-/кя, м.—овечий хлев, Шсл. овчарня. Ар. — авечнік. Ксл.Авечкі загналі ў ваўчарнік. Варашылы Куз. (Ксл.). Воўк падкапаўся ў ваўчарнік. Ст. аўчатнік-йся, предл.-іку, м.—волк, повадившийся таскать овец. Дел. Унадзіўся воўк цягаць авечкі — самы аўчатнік. Дел. аўчуган-ана, предл.-анё; мн. ч., вин.-аны, м.—собака, стерегущая стадо овец, овчарка. Нсл. 357. яучьтя-ны-не, ж.—овчина. Ар.; Шсл. Аднае аўчыны мала будзе на рукавы. Ст. Уменьш. аўчынка-НКІ-НЦЫ. Ар.; Шсл.; Ксл. Купіў пяцъ аўчынак на кажух. Ст. Падай імне бірку ад аўчынак. Сянно (Ксл.). аўчыньнік-/кя, предл.-іку, зват.-іча, м. —человек вырабатывающий овчины; дубильщ ик, Ксл. скорня Шсл. Занясі аўчьіНЫ да аўчьіНЬНІка. Азярэцк Сян. (Ксл.). Заббыўся ўзяць ад аўчыньніка бірку. Ст. ацанаваць,—ем. под цанаваць. ацёпл-еньне-ены-іць.—см. под цепліць. ацерабГць,—ем. под церабіць. ацерабГцца,—ем. под церабіцца. ацёрпецца,—ем. под цярпецца. яиёсътъы-вая-вае—с закальцем, недопеченный. Ксл. У яе хлеб заўсёды ацёсьЛІвЫ. Петрашы Сян. (Ксл.). ацёц, айца, предл. айцу, зват. войча; мн. ч. айцове, айцоў-ом, м.—отец. Нсл. 367. Hi айца, НІ маткі. Нсл. Уменьш., лаекат. войчанька-/а'-к. яцець-ею-ееш-ее; повел, ацей, ацейма, нееоверш., дет. Каму—благодарить. Нсл. 9; Гсл. Чаму ж ты ня ацееш? Нсл. Матка ацець не наўчыла. Нсл. Соверш. паацець-?юееш-ее, каму—поблагодарить. Нсл. 421. Тады паацею табе, як гэта збудзецца. Нсл. аця, аці, аці, ж., дет.— благодарность. Нсл. 9. Нізенькую ацю дам, калі зробіш. Нсл. Ацямі не адбудзеш. Гсл. ацяжараньне-чя, предл.-ню, ср.— отягощение. Нсл. 387. Ацяжараньня нам ад старога пана ніякага ня было. Нсл. ацяжарыць,—ем. под цяжарыць. ацяжарыцца,—ем. под цяжарыцца. ацялёньне-ня, предл.-НЮ, ер.— отёл. Ар
Дадатковыя словы
айцў, аўсюк-юкў, дрўгадзень, свйней, шел.лўчыўу, іжя, ікя
3 👁