Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

пастронак 845 пасьпёх. пастку. Нсл. Я паставіў пастку на тхара. Куршна Куз. (Ксл.). Пастку мне зрабілі. Нсл. пастронак-нка, предл.-нку, м.—постромка, тяж. Нсл. 482; Ар. Пастронак парваўся. Нсл. Постройкам разануў па сьпіне. Тм. пастраш-аны-аць-ыць,— см. под страшыць. пастрашка-шкг-шцы, ж.—пристрастка, угроза. Нсл. 482. Ня бі яго, а толькі пастрашку яму дай. Нсл. Дзеці любяць пастрашку. Тм. паства-вы-ве, ж.—пастьба, нк. Старцы, Но. 20. Сунься змовіць вас дзеля паствы, дык І цаны-меры вам нетуці. НК: Старцы, 74. См. паста I. пастух-уха, предл.-уху, зват.-уш а) мн. ч., дат.-ХОМ, мн. ч., предл.-ХОХ, м. 1.—пастух. Ар., Шсл. Заўтра ў нас пастух будзе. Ст. 2.(пастух, Шсл., пастух, Юрсл.)—скот. Юрсл. Вядзі карову ў пастух. Юрсл. Цяліца прывыкла ў пастуху хадзіць. Тм. Надумалася й ломанула ў чужэй пастух. Тм. Авечкі ад пастуха не застануцца, яны заўсёды за каровамі. Тм. К нашаму пастуху прыбіліся нечыя цяляткі. Тм. Нешта згламаздалася, у пастух надзець можно будзе, гэта не на вясельле. Юрсл. у пастух—в поле под надзор пастуха. Шсл. Цялё прагналі ў пастух. Ст. перад пастухамі—подвечер. Шсл. Каня прывядзеш дамоў так перад пастухами Ст. Уменыи. пастушок-ш/cfl, предл-ш ку, зват. пастушку; мн. ч., дат.—КОМ, мн. ч., предл.кох—пастушок. Ар.; Шсл. На лета ўзяў сабе к каню пастушка. Ст. пастушка-шкі-шцы, ж.—девочка или женщина пастух. Ар. паступова, нареч.—постепенно, мгсл. паступак-ику, предл. и зват.-пку, м.—поведение. Маюць опыт чыніці ня толькі а самым тым учынку i а прычынах яго, але й а захаваньню а поступках тых абедзьвюх асоб, права із сабою вядучых. Стт. 441. паступак права, юрид. —юридическое действие. Справ яд лівасьці неадвалочнае поступкам права даводзіці сабе маюць. Стт. 91. Караці ня будзем, ажбы перво на сойме, у суду яўным радам i поступкам права будуць пакананы. Стт. 66. См. праўны паступак. судовы паступак—судопроизводство, паступённа, нареч.—постепенно. Гсл. паСТЫр-ЬфА, предл.-Ыру, зват.-ыру; мн. ч.ры-роў-ром-роў-рамі-рох, м. 1. старший пастух, имеющий под собой обыкновенных пастухов; 'пастырамі" обыкновенно бывают старики. Ар. Жывёла ўсяго сяла пасьвілася разам: кіраўніком быў наняты чалавек, які зваўся пастыром. Б. Шляхам, Но. 2(113). 2. пастырь. Чы той лепшы, каторы пастыроў сваіх слухаець, чы такія ўпорныя, імамаў сваіх ня слухаюць. Кіт. 6668. Магаджырове пастыроў сваіх не шанавалі. Кіт. 66a7. п а с в а р ы ц ь,—см. под сварыць. п а с в а р ь іц ц а,—см. под сварыцца. п а с ў д а к, -дку, м.—судок(небольш ая чашка, миска с ручками для соусов, подливок, приправ), пнз. п а с ў д а в іш ч а -ч д, предл.-чу, ср.—осуждение(неодобрение, порицание, С.), поношение. На пасудавішча людзкое заслужыў. Нсл. п а с у л іц ь,—см. под сулщъ. п а с ў л к а-лкі-лцы, ж.—предложение цены за покупаемый товар. Нсл. 483. За пасулку ня гневаюцца. Нсл. п а с ў м н а (посумна? С.), нареч.—сомнительно несколько, опасновато. Нсл. 483. Пасумна ехаць перазь лес ночы. Нсл. п а с у с ё д з к у, нареч.—пососедски. Нсл. 483; Ар.; Шсл. Пасуседзку жывець ІЗ намі. Нсл. Не пасуседзку зрабіў ты: — нашто зараў узьмежак? Ст. п а с у ш -ш ы, ж.—прошлогодная нескошенная трава. Ксл. Учора нашы касілі пасуш. Сухарукава Аз. (Ксл.). У весну Каровы ядуЦЬ пасуш. Зямковічы Сян. (Ксл.). п а с у ў н ь і-ная-ное—подвижный, послушный, скорый на подъем. Нсл. 483. Пасуўны дзяціна: куды хочаш, пашлі. Нсл п а с у в а й л а -л ы, общ.—работник,-ица, которого-рую нужно толкать к делу. Нсл. 482. Пасувайлу гэтага не дашлешся. Нсл. Дзеўка гэта я чыстая пасу ваша. Нсл. п а су в -а н ы -я ць-яцця, —см. под суваць. п а с ь л ё, нареч.-поспе, потом. Ён змоўчыў. А пасьле кажа: ня праўда. Дзьве Дуты, 152. п а с ь л ё й, нареч.; не употр. при степенях сравнения: позднее, потом, в последствии. Пасьлей мелі магчымасьць праслухаць прамовы Уладыкі Варлаама. Бацьк.", Но. 31(467). п а с ь л е й ш ы, -шая-шае—состоявшийся или могущий состоться потом, зн. не в смысле степени сравнения, более поздний. Ня толькі творы таго ж часу ў Вянок" ня ўлучаныя, але й творы пасьлейшага часу. Бацьк., Но. 31(467). паС Ь Л Й, нареч.— ПОТОМ. НК: Очерки, 62. Падліву пасля (ежча). НК: Очерки, 62. п а с ь м ё х,- ў, предл. псьмесе, зват. пасьмеша, м.—посмеяние, Гсл.; Нсл. 480. посмешище. Вышаў п'яны на пасьмех людзём. Нсл. п а с ь м ё л іц ц а, п а сь м я л я ц ц а,—см. под сьмёліцца. п а с ь м е ц ін ь н я - ш, дат., предл.-НІ, ж. — падсьмеціньня. п а с ь м я г ц і,—см. под сьмягці. п а с ь н е д а ц ь,—см. под сьнедаць. п а с ь п ё х -е.х;г, предл.-exy, зват.-еша, м. —торопливость, Ксл. поспешность, спешка. Ар. ПаСЪПеХ ЛЮдзём На СЬМеХ. Послов. Барок Сян. (Ксл