папляйміцца 835 пароць папляйміцца,—см. под пляйміцца. паплутаць,—см. под плутаць. паплутацца,—см. под плутацца. папльісьці,—см. под плысьці. папросту, нареч.— просто, не затейливо. Нсл. 472. Жывем п а п р о с т у. Нсл. папрадаць,—см. под п р а сьц і. Папрадкі-кяу—название трех звезд, находящихся у Млечного Пути. Вожа Бр. (Красьневіч, Крывіч". 1926, Но. I/I1, 112). папрадуха- у х і-у с е; мн. ч., р о д.-у х а ў, ж., облает. — пралЬЛЯ. Ар. папражыць,—см. под пражыцъ. папраніць,—см. под праніць. папрасав-аны-дуб, —см. под прасаваць. папрасяка-я/, общ.—попрошайка, мгел.; Нсл. 472. Няўмовінны-ная папрасяка. Нсл. папрасГць,—см. под папрасГцца,—см. под прасіцца. папрастаць,—см. под прастаць. папрасьщ,—см. под прасьці. паправа-вы, дат., предл.-ве, ж. 1. исправление. Нсл. 472. Хлопец гэты безъ ніякае паправы. Нсл. 2. облегчение в болезни. Нсл. 472. Усё хварэе, паправы ня відаць. Нсл. паправіць-ўлуньг,—см. под правіць. папраўка-ўкі-ўцы, ж.—починка. Нсл. 472. Сякіру аддацъ у папраўку. Нсл. Што папраўка, то папраўка. Послов., Нсл. папрацаваць,—см. под працаваць. папраць,—см. под праць. папрэгчы,—см. под прэгчы. папруга-ўгі-узе, ж.—подпруга. Шсл.; Ар.; Нсл. 472. Парвалася конская папруга, трэба ісшыць. Ст. Папраў паругу на каню. Нсл. папрыбір-аны-аць, —см. под прыбіраць. папрыязьнены-ная-нае, в знач. прилаг. —после распри помирившийся ( о нескольких). Нсл. 472. Суседзі папрыязьненыя жывуцъ цяпер супакойна. Нсл. папрыяць,—см. под прыяць. папсав-аны-яць,—см. под псаваць. папсавацца,—см. под псавацца. па птушшу, нареч.— ПО ПТИЧЬему. Нсл. 472. Па птушшу ясі, так мала, як птушка. Нсл. панукацца,—см. под нукацца. папускаць-аю-аеш-ае, несоверш. 1. перех. —пускать свободнее. Нсл. 473. Не попускай лейцаў; папусьціш — коні панясуць. Нсл. 2. уступать (, поддаваться кому, Шсл.) Нсл. 473; Шсл. Свайго ня трэба папускаць задарма нікому. Ст. папусьціць, соверш. к папускаць, 1. пустить свободнее. Нсл. 473. 2. соверш. к папускаць 2,—уступить. Нсл. 473; Шсл. папу ска\ща-аюся-аешс я—уступать, Шсл. делаться уступчивым. Нсл. 473. Не попускайся яму, глядзі! Ст. Соверш. папусьціцца, папушчуся, папусьцішся—уступить кому. Нсл. 473; Шсл. Не попускайся яму; папусьцішся, блага будзе. Нсл. Калі раз папусьцішся сваім братом, дык ашукаюцъ яны цябе, як будуць дзяліцца. Ст. Ну, гэтта, думаю, не папушчуся. Гарун: Пан Шаб. nanyma-шы-шы, ж.—связка листового табаку. Нсл. 473. Дзьве папушы табакі зарабіў. Нсл. Уменьш. папушка-ш к i-шцы —пачка чаю или табака. Баравыя Куз. (Ксл.). У мяне засталася адна папушка табакі. Ты. папушынка-нкі-нцы, ж.—почка (древесная). Шсл. На вярбе вялікія ўжо папушынкі. Ст. На яблыне нешта мала відаць папушынак. Ст. папцель-л/; мн. ч., род.-ляў, ж. — пцель. НК.: Очерки, Но. 901. парог-огу, на парозе, зват. парожа; мн. ч.гі-гоў-гом-гі-гамі-гох, м.—брус на полу под дверью; порог. Ар. Панская ласка толькі да порогу. НК.: Пасоб., 124.Адразуж із порогу Корзюк увыйшоў у ўземле. Сяднёў: Корзюк. Мароз загукаў адразу, з порогу. Вышынскі: Хата пад ліпою (Беларус, Но. 155). нацёрці парогі—надоесть частым приходом, посещением. НК.: Бабы, Но. 52. пародзьдзе-дзя, предл.-дзю, ср.—порода. Нсл. 474. Пародзьдзе благое. Нсл. парозну, нареч.— ПОрОЗНЬ. Нсл. 474. Парозну паедзем. Нсл. парозьн-еньне-е«ьг-щб, —см. под розьніць. парозьн-іўшыся-іцца,—см. подрозьніцца. парожны-ная-нае—порожный. НК.. Очерки, 59; Шсл. Гэты мех парожны. Ст. Парожная кадушка. Ст. Бразгаў у парожны чыгун. Юхневіч (Б. Моладзь, Но. 18). Чаркі ўсе парожны. с. Музыка, 220. Бачыў парожную бочку. Баршчэўскі. паронкі-кяу, мн. ч.—пареные корнеплоды, Сухарукава А (Ксл.) ОГОрОДНЫе твердые овощи, отварённые до мягкости для корма свиней. Нсл. 393. Паронкамі вяпра выкармілі. Нсл. Ср. паранка. тщьослы-лая-лае—проросший в снопах. Нсл. 475. Мука з парослага жыта на хлеб ня годзіцца. Нсл. паросная (сьвіньня)—беременная. Ар.; Шсл. Перапялёстая сьвіньня ўжо ходзе паросная. Ст. пароЦЬ, пару, пораш-ра, несоверш., перех. 1. разъединять по швам сшитое, пороть. Ар. Сора то шые, то пора. Послов., Ар. Соверш. адпароць—отпороть. Ар. Адпароларукаво. Ар. Соверш. распароць—распороть. Прич. распароны. Ар. Распароная подушка. Ар. 2. тыча, разорять (гнёзда). Ар. Пароць гнёзды. Ар. Соверш. спароць—соросить, разорить (гнездо). Спароў гняздо вароны. Ар. Прич. спораны. Ар. Споранае гняздо. Ар
Дадатковыя словы
iіi, панўкацца,—см, паплўтацца,—см, паплўтаць,—см, паправіць-^л^ньг,—см, папрасав-аны-д^б, папрўга-ўгі-узе, папушчўся, папўсьцішся—уступить, папўшынка-нкі-нцы, спароць—сбросить
1 👁