Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 853
 ◀  / 1324  ▶ 
папярхнуцца 834.папляйміць папярхнуцца-нуся-нёшся — задохнуться от чего-л. попавшего в дыхательное горло, поперхнуться, захлебнуться. Нел. 470. Ён хапіў паветра — яно было даўкае, настоенае смалою, — i аж папярхнуўся. Адамчык: Арж. колас. папяцца,—гм под пяцца. папячы,—см. под пячы. папячыся,—см. под пячыся. папіхиила-лы, общ.—лентяй, Гсл. несамостоятельный, служитель-ница, требующий-щая побуждения, неповоротливый-вая. Нел. 471. Даў Бог работніка, работніцу папіхайлу: ня пойдзе, калі ня піхнеш, куды трэба. Нел. папіхала-ль/, ж.—женщина, которую понуждать, посовывать нужно. Нел. 471. Узяў жонку папіхалу. Нел. У нас была прала, ткала, а ў вас будзе папіхала. Тм. пашхам, нареч.—толкая. Нел. 471. Папіхам давялі да двара. Нел. пятх-анъне-аны-ацъ,— см. под піхаць. ШОЛІХІЧ-Ча, предл.~чу, зват. ПОПІхичу, мн. ч.чы-чоў-чом-чамі-чох, м.—пешка, незначительный, ничтожный человек, несамостоятельный в своих действиях, всецело зависящий от чужой воли, Ар. тот, которым все командуют. Шел. Ведама дураны служа ў брат оў за папіхача. Ст. пашхішча-ча, ср., употребляют как общ. —человек способный только на посылки. Нел. 471. Ён ані не работнік, а папіхішча. Нел. Здоровая маладзіца, а папіхішча. Тм. Ту ты папіхішча дурное! Тм. папіхнуць,—см. под пхаць, піхаць. шпіка-ікі-іццы, ж.—упрек, Гсл. попрек. Нел. 470. Без папікі i дня ніводнага няма. Нел. Папіку на ўвесь век заслужыў. Тм. папіканьне-нл, предл.-НЮ, отгл. имя сущ. к папікаць,—упрекание. Нел. 470. Hi ад кого ня чуў я папіканьня толькі ад аднаго цябе. Нел. папіканы, прт. к папікаць 7,—попрекаемый. Нел. 470.1 хлеб ем заўсёды папіканы. Нел. Дня няма імне не папіканага. Тм. папікаць-аю-аеш-ае; повел.-ай-айма, несоверш.—попрекать(упрекать, С.) Н ел. 470. Папікаеш імне сваею хлебам-солълю. Нел. Однократ. папікнуць -ну-нёш-нёць-нёмніцё—упрекнуть. Папікнуў i мне тым, чаго ніколі ня бывала. Нел. 470. папілавёць,—см. под тлавацъ. папінаць,—гм под пяцъ I. папінацца,—гм под пяцца. папірёшка-шкі-шцы, ж. 1. путевая для вспоможения палка. НК: Очерки, Но. 199. См. кш, кіёк. 2. все виды вспоможений при ходьбе престарелых И немощных. НК: Очерки 325, 658. См. папяразка. пашрацца-дюся-яешся; п ов ел.-а й ся -а й мася, несоверш. чым—опираться(на палку). Вазьмі палку, папірайся, сам сьцежкі ў клетку дабівайся. Горц.(Кот. 206). папісёць,—см. под пісаць. панішчэць,—см. под нішчэць. папщь,—см. под піць. папГцца,—гм под піцца. папГчышча-чд/ мн. ч.-чы-чаў, ср.— упрекание, укор. Нел. 471. Хоцъ i кормяцъ, аўсе з папічышчам. Нел. Ад папічышча й хлеб гаркі. Тм. папГчышчны-ндя-нде—укоряемый, упрекаемый. Нел. 471. Папічышчны кавалак гаркі. Нел. паплот-ттту, предл. и зват.-це, м. 1. общее название изгороди. НК: Пособ., Но. 14. Ср. плот. 2. изгородь из вертикально поставленных ТОНКИХ бревен. НК: Очерки, 303. паплоціна-ны-не, ж. НК: Очерки, 303. паплаткі (одна паплатка)-кау—плата, Ксл. денежный платеж, налог. Нел. 471. П аплатку вялікую наклалі на наш двор. Нел. 3 паплатак ня выходзім. Тм. Паплат кі былі невялікія. Задарожжа Беш. (Ксл.). паплаваць,—см. под плысьці. паплавёц-оўца, пр едл.-аўц ў, зва т.-а ўча; мн. ч.-ўцы-цоў-цом-цы-цамі-цох, м.—палочка с остренным концом для печения на огне сала. На паплаўцу съпёк скварку сала. Турэц Сьміл. р. паплавіна-ны-не, ж.—луг, заливаемый ВОДОЮ. Міх. паплавы-tftfv, мн. ч.—п оплаў. Л ясы. Узгоркі. Паплавы. Салавей: Сіла 84. паплэвуха-ўхі-ўсу ж.—осока, появляющаяся ранней весной на лугах и болотах в воде. Шел. На возеры зазялянела паплэвуха. Ст. паплацГць,—гм под плаціць. паплёсьці,—см. под плёсьці. паплёчнік-/кд, п р е д л.-ік у, зват.-іча, м. —сотрудник. Нел. 471. У цябе ўж о сын паплечнік. Нел. См. супрацавенъ. папле'чніца-цы-ць/, ж. 1. жена, помощница. Нел. 471. Я к паплечніца мая скажа, т ак i будзе. Нел. 2. сотрудница. паплёт-my, предл. и зват.-це, собир.. м. 1. жердочки, которыми прижимают солому к решетинам на соломенной крыше, Ксл.; Шсл. длинные тонкие жерди, накладываемые на стропила при покрытии кровли соломой. Нел. 471. Мала прыгатавалі паплёт у на страху. Бікложа Беш. (Ксл.) На хат у навазілі паплёту. Нел. Одн. паплёціна-НЫ, дат., п р е д л.-н е, ж.—одна жердочка ИЗ "паплёт у". Бераш оўцы Беш. (К сл.); Н ел. 471. Д зер а ўц а на палеціну гадзячае. Нел. Выцяг із ст рах паплеціну. Ст. 2. изгородь из прутьев(хворостин, С.)Гсл. 3. прутья(хворостины, С.) Гсл. паплижыць,—см. под пляжыцъ. папляйміць, паплиміць,—гм под пляйміць
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

льі, нў-нёш-нёць-нём, паплйжыць,—см, паплйміць,—гм, паплэвуха-^хі-^с, папярхнўцца, папярхнўцца-нўся-нёшся, папікнўць, папіхййла-лы, папіхнўць,—см, попіхйчу, предл.~чў, цьі, чді, ікд
3 👁
 ◀  / 1324  ▶