Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 848
 ◀  / 1324  ▶ 
памжа.829 панадлівы 2. поминовение на кладбище над могилами. Нел. 391. Усі з двара пашлі на памяцъ. Нел. Ужо з памяці сходзяць. Тм. 3. поминовение вообще. Нел. 391. Спадара Бога аб ім молім i памяцъ творым. Припевок нищих, Нел. н ап ам я ц ь—наизусть. Ар. д ац ь па м я ц і—проучить кого-л., наказать. Дел. 159. А худабіна тож, як уварвецца, дасъцъ памяці. Смал. (Дел.), п а м ж а -жы-жы, ж. 1. пасмурная, туманная, хмурая погода. Гсл. 2. нечто в роде морового поветрия; напасть. НК.: Старцы, Но. 19. ЦІ вас памжа ўзносіла! Цяперацъка вы й самі йдзіцё; а йдзв вас у летку ЗНаІІСЬЦІ? НК.: Старцы, 74. п а м н еа ц ь,—см. под млкацъ. пам Гн-Ш), пред л. и зватАне, м. 1. ПОМИНКИ. Гсл. 2. поминовение. Гсл.; Нел. 464. Прысьніўся нябожчык, паміну просіць за яго душу. Нел. п а м ін а л ь н іц а -ў ь /ц ь /, ж.—синодик, книжечка со вписанными именами умерших (поминание, С.). Гсл. п а м ін а ц ц а,—см. под помнецца. п а м ін у ц ь,—см. под мтацъ. п а м ір а ц ь,—см. под мерці. пам Гр н о са м, нареч.—стремглав. Ар. Зваліўся, памір носам. См. стрым галаву. п а м іт у с іц ь,—см. под мітусіць. п а м іт у с іц ц а,—см. под мітусіцца. п а м к а ц ь,—см. под мкацъ. п а м к а ц ц а,—см. под мкацца. пам кн-уты -зць,—см. под мкацъ. п а м к н у ц ц а,—см. под мкацца. п а м л ё ц ь,—см. под млёцъ. п а м н а ж -эн ьн е-ь)ц ь,—см. под мнажыцъ. пампушка-шкі-шцы, ж.—пышка. Гсл.; Ар. п а м с ь л Г в ы, -вая-вае—листительный, злопамятный. Памсьлівы — гэта той, што доўга помету гонщъ; як зазлуецца, дык доўга ня можа адпусьціцца. Груздава Пост. п а м с ь ц іц ь,—см. под ІМСЬЦІЦЬ. п а м с ь ц іц ц а,—см. под імсьціцца. п а м у д р а г е л іц ь,— под мудрагеліць. п а м у д р а в а ц ь,—см. под мудравацъ. п а м у д у р а в а ц ц а,—см. под мудуравацца. п а м у ж а в а ц ь,—см. под мужаваць. п а м у ж н ё ц ь,—см. под мужнецъ. п а м у л я ц ь,—см. под муляцъ. п а м у л ч э ц ь,—см. под мулчэцъ. п а м урав-йнъне-аны-аць,—см. под муравацъ. п а м у р а в а ц ц а,—см. под муравацца. паМЬИ-ЛШЯў, единств, ч. нет.— ПОМОИ. Ар.; Ст.; Чашнікі (Ксл.); Нел. 466. ВылІ памыі сьвіньням. Нел. Уменыи. п а м ы й к і- к ор — ПОМОИ. МГсл.; Ар.; Нел. 466; Пек. паМЫЙНЯ-НІ, дат., предл.-НІ, ж.—ПОМОЙНая яма. МГсл. п ам ы й ш к -к п, предлАку, зватАча, м., презр. 1. человек, рабочий, имеющий дело с помоями. Ар. 2. сосуд для помоев. Нел. 466. памыйніца-ўы-ўь/, ж. 1. сосуд для помоев, Нел. 466. лохань (для помоев, С.) Растсл. ВылІ Ў памыйніцу. Нел. 2. презр.—женщина, работница, имеющая дело с помоями. Ар. 3. презр.—женщина-неряха, неопрятная. Нел. 466. Ходзіць, як жыдоўская памыйніца. Нел. памыйны-мая-нае—помойный. Нел. 466. Памыйная вада. Нел. Памыйная судзіна. Тм. памыканьне-ня, предл.-НЮ, отгл. имя сущ. к памыкацца, —посягательство, покушение. Гсл. учынГць памыканьне—совершить покушение. памыкацца,—см. под мкацца. памысьліць,—см. под мысьліць. пам-ыты-ЫЦЪ,—см. под мыцъ. памы-ўшыся-цца,—см. под мыцца. пан, пана, п р е д л. - н у, з в а т. - н е; мн. ч. панове,ноў-ном-намі-нох, м.—барин, помещик. М гсл.; Ар.; Растсл.; Шсл.; Нел. 392; Д сборник ІУ, 166. Н е завідуйце, Панове братцы. Старадуб (Ж ив. Старина. 1909, I, 85). ПаНЫ б 'юцца, а мужыкоў хахлы трашчацъ. Н ел. Як прышлі бальшавікі, дык усе паны паўцякалі да Варшавы. Ст. Выслухайце мяне, Панове! Нел. Я гэтага, панове, ані нехачу. Гарун: П ан Шаб. паноуе-я соб. к пан—барин. Хто ж яе заручыў? Паноўе, сватоўе. К аж амякі Імгл. (Косіч 21). Крыкнуць на цябе паноўе, што ты шкоднік i місьцюк, страціш голас ію здароўе, i дуду ўпусьціш з рук. 3 альбому Вярыгі-Дарэўскага. Уменыи. naHOK-HKa, пр едлнку, зват. панку; мн. ч.-кі-коў-ком-камікох—небогатый помещик. Нсл. 392. Панкоў гэткіх шмат. Нсл. ПаночаК-ч к а. предл. и зват.-чку—уменъш. к п а н о к. Ар.; Нсл. 392. панодаць—см. под нодацъ. панос-ср предл.-се, м.—зачатие, начало беременности, самая беременность. Гсл. паночны-нага, в см. сущ.—ночной сторож. Ар. па-над, предлог.—сверху, над, Гсл. над чем-л., около, вдоль чего-л., расположенного внизу. Ляцеў воран па-над морам i стаў галасіці. Гсл. Ідзе хлопец панад ярам. С. М узы ка 252. панахвіда-ды-дзе, ж.—панихида. Нсл. 391. Прыяжджалі закупляцъ панахвіды. Дзьве Душ ы 64. Панахвіду адпелі па нябожчыку. 9 Нсл. Уменыи. панахвГдка-дк/-дцы. Нсл. 391. Даў папу на панахвідку па дзіцяці. Нсл. панадабіць—см. под надабіць. панадлівы-вая-вае—повадливый. Нсл. 67. Вуткі панадлівы ў шкоду хадзіць. Нсл. Можа б любіла, каб гэтак ня ягліў, так не палохаў, з адказам ня нагліў, быў да паненак ня гэтак панадліў. Гарун: Варажба. Нареч. панадліва—повадливо, привлекательно. Цішыня навокал, ні гуку, ні звуку
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

дкі, з>ць,—см, памыйніца-^ы-^ь, памьй-лшя, ўьі
2 👁
 ◀  / 1324  ▶