Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

пакволела 818 палога п а к в о л е л а, безлич.—см. под кволець. п а к в о л е ц ь —см. под кволець. п а к в о л іц ь —см. под кволіць. п а к в о л ь н а, нареч. к паквольны,— досудHO, Гсл. свободно. Косіч 83. иш ъопът л-ная-нае—свободный, досужий. Нсл. 457. Паквольным часам прыду. Нсл. C p. c m. п ак в ол ь ш ы — свободнее. Нсл. 457. Прыду, як будзе паквольшы час, а цяпер няма калі. Нсл. п а к в а л я, нареч.— повременив, Гсл. спустя несколько(времени, С.) Н сл.457. Пакваля i ён прышоў. Нсл. п а к у д л й ч а н ы —см. под кудлачыць. п а к у д л а ч ы ц ь —см. под кудлачыць. п а к у д л а ч ы ц ц а —см. под кудлачыцца. п а к у л я -ЛІ-ЛІ, ж.—пакля. Ap.; Гсл. Уменьш. плкулецьки-цькі-цьцы. Гсл. Собир. пакульле-ля, предл.-лю—пакля. Л укаш оўка Беш. (К сл.); Ш сл.; Н К: О ч ерки 147; Гсл. Пакульлям пазат ыкалі дзіркі. Ст. Пянка твая папалам із пакульлям. Нсл. Нсл. забів й ц ь па к у л ь л я м — конопатить, мгсл. п а к у л ь, нареч. 1. до коих(каких, С.) пор(доколе, С.) Нсл. 459; Ар. Пакуль ты будзеш сваволіць? Нсл. 2. союз,—пока. Пакуль на гум не хлеб, пат у ль на стале хлеб. Послов. Нсл. Пакуль сонца ўзы йдзе, раса вочы выесьць. Послов. Ар. Чакай баран, пакуль трава будзе. Послов.—улита едет, когда то будет. Ар. п й к у л ь л е —см. под пакуля. п а к у л ь л е в ы -вая-вае, п а к у л ь н ы -н а я нае—сделанный из пакли. Нсл. 390. Пакульлевая вяроўка. Нсл. Пакульная пасьцілка. Тм. п а к у с I—су, предл.-ce, м.—искушение. НК: Пособ. 125, Но. 54. См. пакуса, спакуса. п а к ў с II, предл. и зват.—се, м.—укушение (волка, собаки, змея). НК: П особ., Но. 54. п а к у с а -сы-се, ж.—искушение, Гсл.; Ар.; Ксл. искушение, повод к соблазну. Нсл. 459. Гэт а ям у Б ог паку су паслаў, а ня ж онку. Рыбчына Cip. (Ксл.).Г эта не дабро, а пакуса. Нсл. Пакуса спакусіла нас. Нсл. Пакуса, а НЯ дзеўка. Нсл. См. пакус I. Уменьш. п а к ў са ч к а-чкі-чцы. Нсл. 460. пак усГ ц ц а-куш ўся-кусіш ся, соверш.—покуситься, искуситься. Гсл. п а к ў с н ы, -ная-нае—соблазнительный. Н сл. 460. П а к у с н а е дзел а. Н сл. Г эт а пакусныя грошы. Нсл. п а к у ш т а ц ь —см. под куштаць. п а к у т а -ўт ы -ўц е, ж. 1. эпитимийное наказание, НК: Игры, Но. 50. ЭПИТИМИЯ, (Гсл.) и отчасти, физическое наказание, ограничение. НК: Под. пос., Но. 116. На помач i ля к а р ст ва ты х гр а х о ў — к а я т а й пакута. Кіт. 137а6. 2. страдание, Гсл. мучение. Шсл. П акут а імне аднэй з малымі дзецьмі. Ст. пакутаваць-тую-туеш-туе, несоверш. 1. нести наказание за грехи, Гсл. переносить ЭПИТИМИЮ, НК: Игры, 50. быть ПОД ЭПИТИмиею. Нсл. 460. Будзе ён пакутаваць на тым сьвеце. Гсл. 2. нести кару, наказание, терпеть, (Нсл. 460) страдать. Ш сл.; Гсл. За чужыя грахі пакутаваць. Нсл. Пакутаваў, пакутаваў век свой ды памер. Ст. адпакутаваць, соверш. и несоверш, 1. искупить; страданием заслужить прощение. Гсл. Мае на гэтым сьвеце адпакутаваць, штоб на тым сьвеце быць волен ад караньня Божага. Ют. Дай, Божа, на гэтым сьвеце адпакутаваць грахі свае, а на тым сьвеце нічым не адпакутуеш. Нсл. 378. 2. пострадать за что-л. Нсл. 378. За чужы грэх нявіньне адпакутаваў я. Нсл. Прич. адпакутаваны—очищенный эпитимиею. Нсл. 378. За адпакутаваны грэх няма чаго караць другі раз. Нсл. Отгл. имя сущ. адпакутаваньне-ня, предл.-ню, соверш. и несоверш.—искупление, Гсл. выдерживание наказания или эпитимии за преступление.. Н сл. 378. Паслалі ў манастыр на адпакутаваньне. Нсл. Вялікае было meae адпакутаваньне, што крыжам паляжала ў царкве! Нсл. Соверш. адпакутаць, перех.—отстрадать, выдержать наказание. Нсл. 378. Я сваё адпакутаў, дый за Ц Я б е прымуцца ўборзьдзе. Н сл. Прич. адпакутаны—отстраданный. Нсл. 378. Мой грэх удвая адпакутаны. Нсл. п а к у т н ік -/к я, предл.-іку, зва т А ча, м. 1. переносящий ЭПИТИМИЮ, НК: Игры 50; Гсл. 2. страдалец. Шсл. Вось дзе пакутнік: увесь век Свой гаруе! Ст. Уменьш. пакутНІчаК-ЧКЯ, предл. и зват.— ЧКу. Шсл. Хварэў, хварэў ды памер мой пакутнічак! Ст. п а к у т н іц а -і(ы -ц ы, ж. І. переносящая ЭПИТИМИЮ. 2. страдалица. Шсл. Нацярпелася яна, пакутніца, усяго за сваім п'яніцаю! Ст. шкутпы-ная-нае, прилаг. к пакута. НК: Под. пос., Но. 116. пакуцьце I,-Ц я, предл.-ню, ср.—умечение. Шсл. Пакуцьце будзе з гэтым жнівом: дабро не ўрадзіла, радкое. Ст. пакуцьце 11,-ўя, ср.—красный угол. Шсл. Сватаў пасадзілі на пакуцьцю. Ст. пал, палу, предл.-ле, зват.-ле, м.—жара от повышения температуры. Ш сл.; м і х. У хворага вялікі пал, проста бяз памяці ляжыць. Ст. Мой хлапец хворы, у вялікім пале ляжыць. Міх. Аддам пяру імкненьняў пал. Салавей: Сіла, 42. палога-огі-озе, ж.—послеродовой период, малая" до 9-ти дней после родов, ивялікая" до 40 дней. НК.: Бабы, Но. 19. У часе першай радзіха маець быць у пасьцелі; у часе другой яна ня ходзе да царквы i да чужых дамоў