Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

паганіць I 794 паглушыць 3. осквернитель. Нсл. 435. Паганін гэты ваду напаганіў. Нсл. паганіць I—см. под ганіць. паганіць II-ню-ніш-не каго-што, несоверш.—гадить, М Гсл. осквернять. Нсл. 435. Не пагань рук. Нсл. Соверш. запаганіць, 1. загадить нечистотой. Нсл. 180. Запаганіў гаршчок, судзіну чыстую. Н сл. Прич. запаганены—загаженный. Нсл. 180. Запаганенаю судзіною сіляеш ваду. Нсл. Мыш увалілася ў гарлач: запаганіла малако. Дсл. 247. 2. осквернить. Запаганіла ду...: зьела скарамяціны. Д ел. Соверш. напаганіць —осквернить. Напаганіў судзіну. Нсл. 435. Прич. напаганены—оскверненный. Н сл. 314. Вадзянка чымсь напаганена. Нсл. ПиГ&НІЦЦи-НЮСЯ-НІШСЯ, несоверш.— ocкверняться. Соверш. запаганіцца—загадиться нечистотой. Нсл. 180. Нячыстатой запаганілася судзіна. Нсл. паганка-нкі-нцы, ж.—язычница. пяг&нкі-кая-кое, 1. способствующий быстрому передвижению. Ар. Тут дарога паганкая. Ар. 2. время, в котором можно скоро что-л. делать, работать. Сядні дзень не паганкі. Ар. паганко, нареч. к паганкі, 1, 2. Паганко сядні ехацы дарога добрая, ня горача. Ар. паганскі-кая-кае—языческий. Ар. паганства-#я, предл.-ee, ср.—язычество, паганьбіць—см. под ганьбіць. паганы-ная-нае, 1. скверный, мерзкий, Шсл. скверный, отвратительный. Нсл. 435. Які паганы чалавек ён: ні за што зь ім ты ня змовішся! Ст. 2. в см. сущ.—диавол. У яго мухі ў носе, з паганым знаецца. Нсл. Паганы спакусіў мяне. Тм. Чорт на паганага напаў. Послов. —нашла коса на камень. Ар. п а г а н ы ш -ы ш а, предл. и зват.-ышу, м. —гриб, не употребляемый в пищу, поганка. Нсл. 435. Ці табе грыбоў ня было, што ты паганышаў набраў. Нсл. п а г а р а в а ц ь —см. под гараваць. п а г а р эл а е-я г я, в см. сущ.— истребленное, разоренное пожаром. Нсл. 437. На пагарэлае просяць. Н сл. Цэлую восень усе езъдзяць на пагарэлае. Ст. Як настане тое лета, дык yci на пагарэлае ходзяць а ходзяць. Ст. езьдзіць[хадзіць] па пагарэлым—нищенствовать по причине пожара. Ар. прасіць на пагарэлае—собирать пожертвование, пострадав от пожара. Гсл. пагарэльле-ля, предл.-лю, ср.—место, где был пожар. Гсл. пагарэлы—погоревший. пагарэлы-ляя-ляе, 1. пострадавший от пожара. Ар. 2. в см. сущ. п а г а р эл ы -лягя—погорелец. Ар. даваць, даць на пагарэлых—жертвовать, оказывать(оказать) помощь пострадавшим от пожара, погорельцам. пагарэць—см. под гарэць. пагарбацець—см. под гарбацець. пагарбаціць—см. под гарбацщь. пагарбаціцца—см. под гарбаціцца. пагар't-р 'я, предл.-p*ю, ср.—большое пространство выгоревшего торфа. Pyciнава Сян. (Ксл.) пагардзець—см. под гардзець. пагарка-к/, дат., предл. пагарцы, ж.—выгоревшее место в торфяном болоте(вообще место чего-л. выгоревшего, С.) Ксл. Усе пагаркі вадою заліты. Л атыш ы Беш. (Ксл.). пагарлаць—см. под гарлаць. пагарш-эньн t-ыць —см. под гаршыць. пагартаць—см. под гортаць. пагарчэць—см. под гарчэць. пагас-нуць-ьщ—см. под гаснуцъ, гасьці. пагаспадараваць—см. под гаспадараваць. пагаспадарыць—см. под гаспадарыцъ. пагатове, нареч.—тем более, (Шсл.) тем паче. Гсл.; А р.; П ятніцкая Беш. (К сл.). Ён І пагатове ня пойдзе, калі яму яшчэ й не сказали Ст. пагэтуль, нареч. 1. доселе(до сих пор, С.) Нсл. 435. 2. до этого места. Нсл. 435. пагб-аны-яўь—см. под гбаць. пагбацца—см. под гбацца. пагіна-нб*-не, ж.—гибель, горе. Нсл. 435. Пагіну церпім тут. Нсл. Пагіна з табою, а ня жыцъцё. Нсл. пагін-аць-ўць—см. под гінуць. паглабаць—см. под глабаць. пагладзіць—см. под гладзіць. паглёдзіць—см. под глядзёць. пагляд-ду, предл. и зват.-дзе, м.— ВЗГЛЯД. Нсл. 436; Ксл.; Гсл. Благі маець пагляд. Нсл. Кажнае маладое баіцца пагляду. Нсл. на пагляд—на взгляд. Гсл. На пагляд ён дужа добры. Н оўка ВІЦ. (Ксл.). паглядаць—см. под глядзёць. паглядна, нареч.—наглядно, паглиднае-нягя, в см. сущ.—платеж за разрешение посмотреть. Нсл. 436. Плаці пагляднага, ча лезет так? Лужасна Куз. (Ксл). Пакажу, калі дасі пагляднага. Нсл. Я прывяду, паглядзіш сам, але ж заплаціш пагляднага. м іх. паглидны-няя-няе, 1. удобно, свободно видимый. Н сл. 436. Не наглядное, не пакажу. Н сл. Паглядны гасьцінец(кажацца на сьмехі, зн. наказаны, але ня даны) Тм. 2. наглядный. Паглядная навука. Наглядная лекца. ®пяглядзёць—см. под глядзёць. п агл я дзёц ц а—см. под глядзёцца. Паглум-Лу, предл. и зват.-ме, м.— ПОрча, (Шсл.) злоупотребление. Нсл. 436. Шмат дубцоў у паглум пайшло — пасохлі. Ст. Усё дабро ў паглум пайшло. Нсл. п а гл ум іц ь—см. под глумщъ. ®пяглумГцца—см. под глумгцца. паглушыць—см. под глушыць