пагода 793 паганін 2. по нраву, по вкусу. Н ел.424. Не п 'абычаю гэта мне. Нел. П 'абычаю зроблена. Тм. Люблю дзеўку абы чыю, была б толькі п'абычаю. Нел. пагода-ды-дзе, ж.—вёдро, (Ш сл.) прекрасная погода. Гсл.; Ар. Ах, пагода, аж зьвініць!—очень хорошая, ясная погода. Ст. Калі байрамны месяц не пакажацца з пагодай, то подле ліджбы справуйце (байрам). Кіт. 15а8. Хто дажджом косе, той пагодай суша. Послов. Рапан. 104. шгод,п\ъы-вая-вае, 1. благоприятный(о погоде). Нел. 436. Пагодлівы час. Нел. 2. убранный в ясные дни, в хорошее время. Нел. 436. Пагодлівае сянцо. Нел. пягоццы-ная-нае—благоприятный по постоянной хорошей погоде. Нел. 436. Пагодныя дні. Нел. Пагодная восень. Тм. пагодзщца-йщя, несоверш., безлич.—установляться(хорошей, С.) погоде. Нел. 436. На дварэ пагодзіцца. Нел. Соверш. распагодзіцца. Нел. 436. Ужо распагодзілася. Нел. пагоджаны—см. под гадзіць. пагон-ну, предл.-не, зват.-не, м. 1. погоня. Дз.; Ар.; Нел. 437. Пайшоў MOŬ муж у роўна поле араць, ды забыўся сахі ўзяць. Як вазьму ж я за арол ды за імупагон. Из нар. песни, Ар. Пайшоў за ім у пагон. Дз. Чаму ж вы ў пагон за ім ня беглі. Нел. 2. побег(дерева). Ар.; Дз.; імсьц. См. гук. пагоня-ні-ні, ж. 1. погоня. Бяжы баржджэй за ім у пагоню. Нел. 437. 2. герб Великого Княжества Литовского, великолитовский(белорусский) герб. Мы гаспадар даем пад гербам таго гаспадарства нашага, Вялікага Князства Літоўскага, Пагоняю, пячацъ да кажнага навету. Стт. 180. пагонка-нкі-нцы, ж.—подвода, особенно посылаемая по судебным делам. Нел. 437. Кажны тыдзень у нагонку пасылаЮЦЪ. Нел. пагорала, безлич.—см. под горае. пагоршаць—см. под горшаць. пагабляваць— м под габляваць. пагадаваць, -дую-дуеш -дуе, несоверш. —сочувствовать, сострадать, соболезновать. 1. судить о других ПО себе. Нел. 434. Ты пагадуеш па сабе; калі ты пад'еўшы, ня думает, што другім есьці хочацца. Нел. 2. быть внимательну, сниссходительну к худому положению Другого. Н ел. 434. Сыты па галодным(галоднаму? С.) не пагадуе, не пагадае. Послов. Нел. Богаты не пагадуе, ніколі не пагадае па бедным (бедному? С.) Нел. 334. пагадаць-аю-аеш-ае, соверш. к пагадаваць, 1, 2. Нел. 334, 434. пагадлівасьць-ір, ж.—сочувствие. У ім брацкае пагадлівасьці няма. Нел. 434. См. спагада. пагадлівы, -вая-вае—сочувственный. Зазначыў дабрадушна-пагадлівым тонам. ЗСД 313. Хто сам не цярпеў гора, тый i другім не пагадлівы. Нел. 334. Пагадлівы бача, што каму трэба. Н ел. 434. См. спагадны, пагадны. пагадліва, нареч.—сочувственно. Ты гэта не пагадліва зрабіў. Нел. 434. Лясьніцкі пагадліва ўсьміхнуўся. ЗСД 320. Не пагадліва жывець у суседзтве. Нел. 334. Пагадліва судзіш. Нел. 334. См. спагадна. п&гъщтл-ная-нае—сочувствующий. Пагадны чалавек пазычыў бы, а непагадны ніколі. Нел. 434. См. пагадлівы, спагадны. пагадзГць—см. под гадзіць. пагадзГцца—см. под гадзіцца I. пагалоушчына-ны-не, ж.—подушная (поголовная, Нел.) подать. Шел.; Нел. 436. Пагалоўшчыну выбіраюць. Нел. пагаладаваць—см. под галадаваць. пагаласщь—см. под галасщь. пагалёлы-лая-лае—победневший, Н ел. 437. обнищавший. Пагалелая радзіма. Нел. 437. Пагалелая шляхта. Тм. См. галелы. даваць[даць] на пагалелых—оказывать(оказать) помощь обнищавшим, пагалёць—см. под галёць. пагаліць—см. под галіць. пагалГць—см. под галщь. пагаліцца—см. под галіцца. пагалщца—см. под галщца. п агам ан Г ц ь —см. под гаманщь. п а г а м а в а ц ь —см. под гамавацъ. п а г а м а ц ь —см. под гамаць. п а г а м к а ц ь — см. под гамкаць. п а г а н а -н б * -н е, ж.—охуждение, охулка, Нел. 435. осуждение, неодобрение, порицание. Ніякае наганы не дасі на мой товар. Нел. пагана, нареч.—гадко, дурно. Нел. 435. На сэрцу нешта пагана зрабілася. Нел. Пагана выходзе з гэтага. Нел. паганашыць—см. под ганашыць. паганец-нца, предл.-Н Ц у, зват.-Н Ча, ж. —скверный, мерзкий человек. Шел. Вось такі ж паганец гэты хлапец: штачасна ўвядзецца з канем у шкоду! Ст. Паганцу што ні дай, заўсёды папсуець. Нел. 435. Паганец гэты напаганіў ваду. Тм. паганяла-ла, предл.-ле, мн. ч.-лы-лаў, ср. —ТО, чем ПОГОНЯЮТ. Раст.: Северск. 68. пиг&йялкя-лкі-лцы, ж.—то, чем погоняют. НК: Ш т., Но. 24. паганяты-тягя, сущ. Гсл.; Шел. Які зь цябе паганяты, калі ты ня ўмееш на каня пугаю махнуць! Ст. Добрага недрамлівага паганятага маю. Нел. 437. паг-аниць-н а ц ь —см. под гн а ц ь. т г - 2м я \щ я -н а ц ц а —см. под гн а ц ц а. пагандзюліць—см. под гандзюліць. паганін-шя, п р ед л.-ін у, зва т.-ін е, м. 1. ЯЗЫЧНИК. Ар. 2. нечестивец. Нел. 435. Паганін гэты ў царкву ня ходзе, ад Бога адрокся. Нел
Дадатковыя словы
пабычаю, паг-анйць-н, падеўшы, пйг&йялкя-лкі-лцы
2 👁