Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

паборца 792 пабычаю' паборца-цы-цу, м.—паборац. Нсл. 422. Паборцу другога абралі. Нсл. пабоўня-м'-н/, ж.—колотушка с рукояткой В 15-18 верш. ДЛИНЫ. НК: Очерки, Но. 685. пабоутаць—см. под боўтаць. пабоцні, мн. ч.—ремни(веревки), соединяющие валек с хомутом; постромки. Дауна пабоцні муляюць. Танк(Калосьсе, Но. 3/20, стр. 133). пабабіцца—см. под бабіцца. пабагаціць—см. под багаціць. пабаёшка-шкі-шцы, ж.—короткая колотушка длиною в 5-6 верш, в одном конце стесанная В рукоять. НК: Очерки, 346. пабаяцца,—см. под баяцца. пабадзяцца—см. под бадзяцца. пабазГкаць—см. под базікаць. пабажыцца—см. под бажыцца. пабак-ак а, предл.-аку, зват.-ача, м.—недлинная толстая веревка для прищепливания к хомуту лошади плуга, бороны, дышла молотилки; бывает обыкновенно в паре, Шел. постромка. пабаламуціць—см. под баламуціць. пабал-ёць-явяць—см. под балёць-іць. пабальшэць—см. под балець. пабапал, нареч.—по обе стороны. К сл. Пабапал дарогі было жыта. Нов. Сяло Беш. (Ксл.). пабасыц—см. под басьці. пабасьціся—см. под басьціся. пабавіць—см. под бавіць. пабавіцца—слг. под бавіцца. пабачаньне-ня, предл.-ню, ср.—свидание. Ён спадзяваўся, што прыкрасьць, накінутая падзеямі па іх гэтае пабачаньне, зараз мінецца. Д зьве Д уш ы 146. да пабачаньня—до свидания, пабачн-ёць—см. под бачнёць. пабачылася, безлич.—см. под бачыцца. пабачыць—см. под бачыць. пабачыцца—см. под бачыцца. пабэрдзаць—см. под бэрсаць. пабэрсаць—см. под бэрсаць. пабёгаць—см. под бёгаць. пабёгчы—см. под бёгаць. пабедаваць—см. под бедаваць. п'абедзе, в см. нареч.— ПОСЛе Обеда. Нсл.424; А р. Вы ужо п 'абедзе. Н сл. П 'абедзе прыдзем. Тм. пабёла-лб*-ле, ж.—краска-белила. Гсл. пабёлены—см. под бяліць. пабягунка-нкі-нцы, ж.—не любящая сидеть за работою. Нсл. 424. Ты ў нас пабягунка, ня любіш сядзець за кроснамі. Нсл. пабягушкі-шак, единств, ч. нет.—ЧаСТОе уклонение от занятия. Нсл. 424. Ты ўсё на пабягушках, а дзела гуляе. Нсл. пабял-йны-яцъ~1ць—см. под бяліць. пабіраць—см. под бёрці. тб-Іты-іваць-Іць-іцьце—см. под біць. пабівёць—см. под біць. пабівацца—см. под біцца. пабГцца—слу под біцца. паблажэць—см. под блажэць. пабліж-эць-ыць—см. под бліжэць. паблГжыцца—см. под бліжыцца. паблішчэць—см. под блішчэць. пабльітаць—см. под блытаць. паброіць— см. под броіць. пабрахёць—см. под брахаць. пабраньне-ня, предл.-ню, ср. 1. сочетание браком. Нсл. 422. Пераз пабраньне мы з табою парадніліся. Нсл. 2. снятие с поля льна ИЛИ КОНОПЛИ. Нсл. 422. Па пабраньню лёну й канапель жаноцкае ня ма ў полю работы. Нсл. 3. забрание чего-л.(многого, многих, С.) Нсл. 423. Пабраньне коні ў шкодзе. Нсл. пабр&ны, прич. 1. убранный с поля(о льне, конопли). Нсл. 423. Ляны ў людзёў пабраны, а наш лён яшчэ стаіць. Нсл. 2. забранный(о многих, С.) Нсл. 423. Усі пабраныя рэчы зьвярнуў. Нсл. Коніў ваўсе пабраныя павялі на панскі двор. Нсл. п&бф-ітА-аўшыся-аць—см. под браць. пабрасьн-ёлы-іць—см. под брасьнець. пабрацёнік/ка, предл.-іку, зват.-іча, м. — брацёнік. НК: Бабы, Но. 2. пабрацГм-ШЯ, п р ед л.-ім ў, зват.-Ім е, м. —названный брат. Гсл. пабрацГмскі, -кая-кае—свойственный названному брату. Зірнуў на Лясьніцкага зь нейкім пабрацімскім спачуваньням. ЗСД. 214. пабраць—см. под берці. пабр-аушыся-ацца—см. под брацца. пабруднелы, прич. прош. вр. к пабруднець, 1. ставший несколько грязным. 2. почернелый от загара. Нсл. 423. пабруднёць—см. под бруднёць. пабрусьнёць—см. под брусьнёць. пабрыдзіцца—см. под брыдзіцца. пабрьік-аваць-аць—см. под брыкацъ. пабрындаць—см. под брындаць. пабрьінкаць—см. под брынкаць. пабрысьці—см. под брысьці. падубнщь—см. под дубніць. пабудав-4ньне-шы-аць—см. под будаваць. пабу-дзГць, -джоны-джаны-джаць—см. под будзщъ. пабуйнёць—см. под буйнёць. пабуйнГць—см. под буйніць. пабукаць—см. под букаць. пабукацца—см. под букацца. пабурчэць—см. под бурчэць. пабусены—см. под бусець. пабусець—см. под бусець. пабусецца—см. под бусецца. пабуцьвець—см. под буцьвець. пабучнёць— см. под бучнёць. паб-ывёць-ыць—см. под бываць, быць. п 'абычаю, в см. нареч. 1. по обыкновению, по привычке, обыкновенно. Н сл.424. У нас так п'абычаю вядзецца. Нсл