Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 76
 ◀  / 1324  ▶ 
апукасьць 58 араселы кіраваная апука—дирижабл білярдная апука—биллиардный шар. апукасьць-ц/, ж.—шарообразность, апундырыцца, облает.—вздуться животу. К ел. Еў, еў, аж апундырыуся. Слабада Чаш. (Ксл.). апусьцщь, апушчаць,—см. под пусьціць. апушчэнец-ніўа, предл.-НЦУ, зват.-нча, м. 1. —неряха, небрежный. Нел. 366; Дел. Як ты ходзіш, апушчэніца? Нел. Апушчэнец, не засьцягнуўшы сарочкі, бегае. Нел. Ахвота вам, паня, такого апушчэнца наймаць за парабка. Дел. 2. лентяй. Нел. 366. Апушчэнцагэтагані за што ня прыбёш да работы. Нел. апушчэнік-wtf, предл.-ІКУ, зват.-іча, м. 1. неряха, небрежный. Дел.; Нел. 366. 2. распутный, развратный, ленивый. (Нел. 366); Дел. Ён такі апушчэнік. Дел. апушчэніца-цы-ўь/, ж\.—неряшливая, ленивая. Дел.; Нел. 366. Яна такая апушчэніца. Дел. 2. распутная. Дел. апушчэнка-нх7-«чь*' ж- 1 - небрежная, ленивая. Дел.; Нел. 366. Яна такая апушчэнка. Дел. Гэткая апушчэнка, што й прарэхі на сябе не зашые. Нел. Апушчэнку гэту няма за што хлебам карміць. Нел. 2. развратная. Дел. 3. разведённая. Нел. 366. 3 апушчэнкаю жаніўся. Нел. апушчэнства-tftf-tfc, ер. 1.—неряшество, Нел. 366 лень, неакуратность, неряшливость. Дел. Сорам матцы за апушчэнства дачкі. Нел. 2. распущенность, (Нел.) распутство. Нел. 366. Да якога апушчэнства давяла ты свае дзеці! Нел. Давяла ты дзеці да такого апушчэнства. Дел. апушыць,—см. под пушыцъ. апуцак-ц/сд, предл. и зват.-ЦКУ, общ.— ПОЛНЫЙ лицом мальчик или девочка, Нел. 366 толстячок. Гсл. Усі дзеці ягоныя апуцкі. И ел. апынуцца-«уся-нсшся, соверш. — очутиться. Гсл.; Ар.; Нел. 366; Ксл.; НК: Дудар, Но. 21. Вун як далёка ён апынуўся. Гравы Сян. (Ксл.). Апынууся на тымбакуракі. Нел. Як табе помогала апынуцца, уперад за нас выехаўшы? Нел. Абмінуўшы пару кусто у, апынулася перад дарогаю. Ю. Жывіца С'Прыйсьце", Но. 1). апырск-аваць-дць-днь/, — см. под пырскаць. апыт, апыту, предл. и зват. апыце, м. —спрос. Апыт чыніць—делать спрос. Маюць апыт чыніці ня только а самым тым учынку й прычынах яг о, але й захаваньню а поступках тых абодвых ас об, права із сабою вядучых. А стараны часу такого апыту й выведаньня пры ўрадзе быці i таго с я прыслухаваці ня маюць. Стт. 441. апытаньне-ня, предл.-ню; мн. ч.-ні-няў —опрос, разузнание распрашивая. Горадз. А к. ХУ п, 2. Я, хочучы с я а тым дзераве пэўне даведаці, паслаў есьмі на агляданьне таго дзерава i на апытаньне тых драніц служэбніка сваяго Мяцея Унучка. Стт. 441. апытаньнік-/кд, предлАку, м.— опросный лист, анкета. апыт-аваць-дуб-дяь/,— см. под пытацъ. апыт-авацца-ацца-аўшыся,—см. под пытацца. арол, арла, зват. ворле; мн. ч. арлы-лоўлом-лы-ламі-лох, м. 1.—О рёл. Шел.; Ар. Арлы ў нас не вядуцца. Ст. Абачыш гэнам, ворле. Гарун(ст. Ветру"). арлянё-нящ; мн. ч.-няты, вин.-няты, ср.—орлёнок. Ар.; Шел. Малое, абецца, як арлянё. Ст. 2. часть сохи, за которую держатся. Мой муж пашоў у роўна поле араць, ды забыўся сахі ўзяць. Як вазьму ж я за арол ды за ІМ у пагон. Из песни, Вішнева Вал. аромы-мая-мае, 1. пахотный(о земле). Ар о мая зямля. 2. которым пашут. Аромыя валы. 1х (конеў) месца, хіба, занялI "валы ароМ Ы Я". Пичета: Ист. сельск. хоз. и землевл. в Белор., 1928, 141. 3. к пахоте относящийся. Аромыхамут. Ар о мая вупраж. Араб-ба, предл.-бу, Зват.-бе и Арабін-нд, предл.-ну, зват.-не; мн. ч. Арабаве—араб, аравитянин. Арабін,—см. под Араб. арабіца-цьмуь/, ж.—арабский алфавит. Арабка-бкі-бцы, ж.—Арабка, арабскі-кдя-к-ду—арабский, арахвёньне-ня, предл.-НЮ, облает. — гарахвіньне, гарахвіны. с к. аралёйны-«дя-нд?—аральлёльны. Аралейны хамут. НК: Под. пос. 33. аральба-ўw, (НК: Очерки, 441)—вспаханное поле(пахота). Ксл. Твая аральба парасла травою. Рубо Куз. (Ксл.). См. аральля, ральля, аральлё. аральбіт-/тд, предл.-іту, зват.-ще; мн. ч.т ы -т о ў -т о м, мн. ч., п р ед л.-т ох, м.—пахарь. НК: Очерки, Но. 378; Ксл. Едзе сам 3 ПОЛЯ н аш а р а л ь б іт. Сухарукава Аз. (Ксл.) См. а р а т ы. 'аральлёльны-«дя-«ду—пахотный, предназначенный для пахоты. Аральлельны хамут. НК: Очерки, Но. 785. аральлё-ля-лю, ср.—вспаханное поле. Ксл. Папарнае аральлё. НК: Очерки, 441. Куды ні глянеш, усюдых аральлё. Чарніцы Лёз. (Ксл.). См. аральба, аральля, ральля. аральля-лі-лі, ж.—вспаханное поле. Ксл. Пасеяў авес на аральлі. Кошчава Беш. (Ксл.). См. аральба, ральля, ральлё. араселы-лая-лае—покрытый росою, орошенный. Вочы, падобныя пры месячным бліску да містычных красак ды так араселыя бы краскі. Кво вадыс2б
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

апука—дйрйжабл, апушчэнец-ні^а, апушчэніца-цы-^ь, апынўцца-«уся-нсшся, апыт-аваць-д^б-дяь, апўкасьць, апўкасьць-ц, арабскі-кдя-к-д^—арабский, арабіца-цьм^ь, аральба-^w, аральлёльны-«дя-«д^—пахотный, дньі, дяьі, предл.-ітў, спрыйсьце, цьмуьі, цісд, ікд, ітд, ўьі
8 👁
 ◀  / 1324  ▶