апрыч II 57 апука апрыч II, предлог.— кроме, без, Шсл. кроме. Нсл. 366; Дел. Гуляйце, дзевачкі, апрыч мяне. Ст. Апрыч нас. Нсл. Апрыч Бога няма нікога. Дсл. Здохні ты валей апрыч добрых людзёў. Демид: Веров. 104. апрычон, предлог.— Кроме. Rcn. АпрыЧОН мяне, пан нікога ня знае. Дсл. апрычона и апрычоне, нареч.—врозь, в разных местах(особенно, особо, Пархв.) меетойм. Пастаў коні апрычона, каб ня біліся. Нсл. Пасадзі іх за стол апрычоне; апрычоне седзячы, ня будуцъ вадзіцца. Нсл. апрычонасьць-ц/, ж.—обособленность. Імкнецца сьцерці знакі апрычонасьці нерасейскіх народаў. Бацьк., Но. 3(439). Адчуваньне свае нацанальнае апрычонасьці. Бацьк., Но. 20-21(456-457). апрычотк-іка, предл.-Іку, зват.-іча, м. 1. любящий особенно от семьи лучшие кушанья, требующий особенного чего от общего стола. Нсл. 366. Які ты апрычонік! Еж із усімі разам. Нсл. 2. (в особом, С.) положении. Дел. Адзін сын — ён у маткі апрычонік. Дел. 3. особый хлеб, который пекут на Дзяды". Пархв. 4. обыкн. в мн. ч. апрычоткі-tfay—особенно от общих изготовленные кушания. Нсл. 366. Радкая гаспадыня ня робе сабе апрычонікаў. Нсл. Я ня люблю бабскіх апрычонікаў. Нсл. Уменьш. апрычонічкікаў, Нсл. 366. Не спадзявайся на апрычонічкі, а еж, што даюцъ усім. Нсл. апрыч отця-цы-цы, ж.—жене к. к апрычонік" 2. Дел. Адна дачка ў маткі — апрычоніца. Дел. апрычоны -ная-нае—обособленный, особый. Пархв. апрычна, нареч. — отдельно, (Дсл.) порознь. Нсл. 366. Яны жывуць адзін ад аднаго апрычна. Дел. Браты апрычна адзін ад аднаго жывуць. Нсл. Сядзьце апрычна, каб ня дурэць. Тм. апрычнік-/кя-Хг, зват.-ІЧа, м. 1.—лю бящий отдельно от других кушать, прихотливый. Нсл. 366. Усё апрычніку свайму піхаеш у горла. Нсл. 2. любимец. Нсл. 366. апрычшчак-чкя, уменьш. к апрычнік" 1. 2. любимчик, (Нсл. 366) баловень. Дел. Найменшы ўнук — у дзеда апрычнічак. Дел. Ой ты апрычнічак матчын! Нсл. апрычнікі-кяу—сласти, приготовленные отдельно для кого-либо. Дел. Бабка съпякла ўнукам апрычнікаў. Дел. Уменьш. апрычнічкі-кяу—особенные сласти. Нсл. 366. Гэты ўсе апрычнічкі любе. Нсл. апрычица-ўы-ўы, ж. к. апрычнік" 1, 2. Нсл. 366. Апрычніца гэта прывыкла на матчыны малімонікі. Нсл. ътрычтч&цъ-аю-аеьи-ае; повел.-ай-айма, несоверш. ад каго,—отделяться(обособляться, С.) от других в кушанье, работе и ни с кем, Нсл. 366. держаться особняком, быть от других в особом положении. Дел. Нявесткі ядуць разам, а дачка апрычнічае. Дел. Ты ў вусім ад нас апрычнічаеш, якбы твая работа лепшая за нашую, як бы ты лепшае што за нас. Нсл. апрычны-ная-нае—особенный, (Нсл.) ОТДельнЫЙ(особыЙ, С.) Дел.; Нсл. 366. Апрычная плата. Нсл. Пан у вапрычных жывець пакоях ад дзяцей. Нсл. Апрычнага чалавека надабе дзяржаць дзеля цябе. Тм. апрычыць-чу-чыш-ча, соверш., перех. —выделить, обособить. апрычыцца-чуся-чышся, соверш.—выделиться, обособиться. Пархв. Отгл. имя сущ. апрычаньне-ня, «редл.-н/о-выделение, обособление. апсом, нареч.—неожиданно кинуться(о животных). Юрсл. Кот на куранё кінуўся апсом. Юрсл. а ПСІк! междомет.— ВОЗГЛаС, КОТОрЫМ отгоняют кошку, брысь. Ар.; Ксл. А ПСІК, коце, ня бурчы, а дзяцятка, сьпі, маўчы! Из колыб. песни. апсюган-ана, предл.-ану, з в а т.-а н е, м. —ругательное слово. Дел. Стары апсюган! до табе бурчэцъ. Дел. япсюганка-нкі-нцы, ж.—ругательное слово. Дел. Апсюганка ты старая. Дел. апшыт(апшыт, Y cn.)-m y, предл.-це, м. 1. —изгнание(0т службы, Нсл.) Нсл. 7; Гсл. Апшыт нашаму войту. Нсл. 2. дурной атестат. Нсл. 7. Апшыт узяў, i паказаць нельга. Нсл. аптакар-я/?я, предл.-ару, зват.-ару; мн. чры -роў-ром, мн. ч., предл.- p o x, м. 1. аптекарь, Ар. работник аптеки, изготовляющий лекарства, фармацевт. 2. владелец аптеки. Ар. аптакарскі-кая-кае, прилаг. к аптакар —аптекарский. Ар.в аптакарыха-ыхі-ысе, ж.—аптекарша, жена аптекаря. аптакарыца-цы-ўь/, ж. к "аптакар ". атэкл-экі-эццы, ж.—аптека. Ар. аптэсам, нареч., облает.—моментально, быстро. Ксл. Ён аптэсам кінуўся на мяне. Азярэцк Сян. (Ксл.). аптэчны-ная-нае, прилаг. к аптэка—аптечный. Ар. апука, апукі, апуццы, ж. 1.—мяч из коровьей шерсти, Растсл. мяч вообще. Воет. (Даль). Нёкуды зацурыў апуку. Дел. 259. Зацурыў апуку, ня знойдзеш. Тм. 2. лапта, игра в мяч двумя партиями. Дел. 4.(под Адарка). 3. шар. земная апука—земной шар. паветраная апука—воздушный шар. круглая апука—сферический аэростат, апука на вувязі—привязной аэростат, назіральная апука—аэростат наблюдения. запынная апука—аэростат заграждения
Дадатковыя словы
апрычица-^ы-^ы, аптакарыца-цы-^ь, апўка, ніо, ікя, ўьі
32 👁