Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

напружаньне 732 наравіць напружаньне-ня, п р е д л. - н ю — напряжение. Гсл. напружыцца-ж уся-ж ы ш ся, с о в е р ш.— напрячься. Шсл. Н апруж ы ўся, аж шчырван еў увесь. Ст. напры-йць-яццд — см. п од пры яць. напрыдзіць,—см. п од пры дзіць. напрыкраць,—см. п од пры краць. напрыкляцца,—гл*. п од пры крацца. напсаваць,—см. п од псаваць. напстрыкаць,—см. п од пст ры каць. напудзіць,—см. п од пудзіць. напуж-аны-я ць, — см. п од пуж аць. напуж-аўшыся-ацца, — см. п од пуж ацца. напусыцць,—см. п од пусьціць. напыжыцца, -ж ус я -ж ы ш с я, с о в е р ш. — п р и н я ть в аж н ы й, н а д м ен н ы й в и д, надуться. Міх. Н апы ж ы ўся, я к мыш на крупы. Міх. ш т А к-ш ъ \-а ц ь-а ц ц а,— см. п од пыкаць. напырск-ку, м.— сл егк а за сл а щ ен н а я м ёдом вода для обры згивания осевш его роя. Шсл. П ры нясі ў вядзерцы напырск, р о й апы рскаць. Ст. напырскаць,—см. п од пы рскаць. п&тАт-лны-авацъ-ацъ,—см. п од пыт аць. напыт-авацца-ыцця,—см. п од пыт ацца. нарог-гя(-у), п р е д л. нарозе, зв а т. нарож а; м н. ч. н арогі, м.— л ем ех, СОШНИК, Ар.: Шсл.; Гсл. лем еш, Гсл. л ем ех, сош ник. Виленщ., Ковен., Горадз., Менск. губ. (Нел. 317). Н арод у м аім плузе злам іўся. Дубнікі Сян. (Ксл.). У плузе зьезьдзіўся нарог. Ст. Н а р о г зваліўся із сахі. Нел. народ-dy, п р е д л. и зват.-дзе, м.— нация, народ. Гэй, народзе, т р эб а ўст аць. Гарун: Белр. марш. народліва, п а р е н. — МНОГОЛЮДНО. Дел. С ядн і т ам на р о д ліва. Дел. народлівы, -ва я -ва е— м н о го л ю д н ы й. Смоленщ. народны-н а я -н а е— н ац и он альн ы й, народны й. нарОЖНІК-/кя, п р е д л. - І к у, з в а т. - І ч а, м. 1. наугольник. Гсл. 2. угол (с внеш ней стороны) В Крыше. Гсл. 3. сош ничек у навозны х вил. Нел. 317. Н арож н ік адзін за ст а ўся ў гнаю. Нсл. 4. нарожнікі-коу, о д и н на р о ж н ік — (y сохи) концы ножек "дзерявя "сдолотн ым п р обоем и на сам ом конце стесанны е для насаДКИ,,н а р о га ў,\ НК: Очерки, 388. У м е н ь ш. нарожнічак-чкя, п р е д л. и з в а т. - ч к у, мжелезны й, медны й и в ообщ е м еталлич еск и й на к о н еч н и ч ек на п р у т и к е в зонтиках и п одобн ы х предм етах. Нсл. 317. Н арож н іч кі паадпалі. Нсл. Н а рож н іч к і касьцяны я. Тм. на розьніцу, н а р е ч.— разногласно. Нсл. 317. М еж ім і на р о зь н іц у пайш ло. Нсл. Н а р о зь н іц у гаворац ь. Тм. нарожны-ная-нае, 1. угловой. Гсл.; Нсл. 317. У нарож ным дварэ ж ывець. Нсл. 2. наугольны й, краеугольны й. Гсл. нарокам, п а р е н. 1. нарочно. Нсл. 317; Гсл.: Ксл.Щ нарокам пры ш оў? Пятніцкая Беш. (Ксл.). Я не н арокам гэт а зрабіў. Нсл. 2. умы ш ленно. Гсл. 3. шутя, в ш утку. Нсл. 317. Я нарокам сказаў, а т ы й паверы ў. Нсл. Н арокам пусьціў т рэск аю ды й лучы ў у вока. Тм. колькімі) нарошчамі—в один, в два, в три (или В несколько) приёмов. Хажова Мл. Д вум а н арош чам і клалася спаць. Хажова Мл. нара-р ы, дат., предл.-ры, вин. Н а р ў і мн. ч. норы -аў— нора. мгел. нарабіць,—см. под рабіць. нарабіушыся-гцця, —см. под рабіцца. нарагат-аўшыся-ацца, — см. под р а г а т аць. нарад-дд м. — панарад I. НК.: Очерки, 372. нарада-ды-дзе, ж.—совещание. Гсл. нарадка-дкі-дцы, мн. ч., р о д.-дк а ў, ж. —колдовство в виде какого-л. предмета. Шсл. Н ехт а, м усіць, п адкін уў нарадку — н асат ку з вузельчы кам і. Ст. нарадзіць I,—см. под р а д зіц ь I. нарадзГцца,—см. под радзіц ц а. нарадзіць II-дж у-дзіш -дзе, соверш.— наколдовать. Шсл. Валей ізь ім не чапайся, б о яш чэ нарадзіць. Ст. нараджиць,—см. под р а д зіц ь I. нараджэнец-нцд предл.-НЦу, зват.-нча, м.—новорожденный. Гсл. нараджэньне,—см. под радзіц ь, радзіцца. наразіць,—см. под разіц ь. наразіцца,—см. под разіц ца. наразьлівы, -в а я -ва е— досадительный (досадный, С.) Нсл. 316. Н аразьлівы ты хлапец, каж н ам у дакоры ш. Нсл. наражиць,—см. под разіц ь. наражацца,—см. под разіцца. нараіць,—см. под раіць. наракаць-аю -аеш -ае, несоверш. на кагош т о — сетовать. Ар. Н я м а ча го дарм а наракаць на каго, калі ня ведаеш, хт о т ут вінен. Ст. наруНІЦЫ, парен.—утром. Ар. нарасьцень-сьня, предл. и зват.-СЬНЮ, мн. ч.сьні-сьняў, м. 1. нарост. Нсл. 317. Н арасьцень на дзерве, на целе. Нсл. 2. грамм.—су фи КС. нарасьциг, парен.—протяжно, нараспев. Гсл. нарасыдь-ці, мн. н., род.-цяў, ж,— нарост. Шсл.; Гсл. Я к а я ж вялікая нарасьць у каня на назе! Ст. Н а яблы нцы нейкая нарасьць узялася. Ст. наравёц,—см. под нораў. наравГсты-т ая-т ае— капризный (о лошади, С.) Шсл., упрямый в привычках своих (о лошади). Зды хат а наравіст ая кабы ла, бры каецца. Ст. т р л віц ь-ўл ю -віш -ве, 1. угодить, Растсл. угождать. 2. к а г о — н еопы тны м, скверным о б р а щ ен и ем дел а т ь ло ш а д ь но р о в и ст о й. Н аравіць, знаравіць каня. Нсл