Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 740
 ◀  / 1324  ▶ 
надабе 721 надроблены надабе, н а р е ч.— н у ж н о, Дз.; Ксл.; Імсь. НадабІ ( о б ла ст ы, п р о и з н о ш е н и е) цс. Холашава Красн. у., цс. Данькова Смол. у., Раст.; Смоленск 137., надыбі (облает.) цс. Навасельле Вязм. у., Раст. М іхн овая п аведзіла: ня ведаю, х т о іх дзярж ы ць; есьлі т абе надабе, т ы сабе іх ІШЧЫ. Суд. акт 1541 г.(Барысёнак, Адвакатура, 149). М аем даваці колька б уд зец ь надабе. Прывілей Вял. Князя Казімера. Я м у на д а б е лапЦІ. Каверзіна Меж. (Ксл.). Н адабе грош ы, але няма. Кавалі Сян. (Ксл.). Н а да б е ехаць, аддацъ. Нел. 305. Табе акуляры ня надабе. Леек. III, 303. Н адабе ш колу адчы ніць. Дзьве Душы 153. А д к р ы ш ы л а я г о, я к б ы ць надабе. Дел. ( п од адкры ш ы ць). надабІЦ Ь-б ЛЮ-бІШ-бе, н е с о в е р ш., п е р е х. — побуж дать н адобн остью. Нел. 305. Што ты яго надабіш ісьці? Няхай сконча работу, тады пойдзе. Нел. С о в е р ш. панадабіць, 1. побудить н адобн ость ю. Нел. 305. Панадабіў ты мяне ехаць; я й зьезьдзіў, кінуўшы ўсё, дый нічога не зрабіў. Нел. 2. потребовать. Нел. 467. П ан п ан адабіў цябе к сабе. Нел. надабіцца— быть нужны м. Т абе й гэт а надабіцца, панадабілася. Нел. 305. С о в е р ш. панадабіцца— стать нужны м. С м. надаб іц ц а. С о в е р ш. прынадабіцца— п р и г о дитьс. К аж ны нёс, ш т о м еў на перш ае б е л а р у с к а е ігр ы ш ч а: х т о па я с о к з М агілеўш чы ны, х т о сьвіт к у зь Віцебш чыны — i гэт а пры надабілася. Наша Шва, 1910 г. С о в е р ш. узнадабіцца— (сп еш н о,С.) п о н а д о б и т ь с я, ст а т ь ну ж н ы м. К а л і колечы й я т абе ўзн а д а б л ю ся. Нел. знадобіцца (Шсл.), знадабіцца-блюсл6ІШСЯ, с о в е р ш.— понадобиться. Шсл. Х ай б уд зе свая каробка, м о ' на ш т о зн адобіцца. Ст. Я та б е ў вялікай п р ы го дзе знадаблю ся. Погар (Афанасьев, И, 1914, 196). Я т абе б о л ьш ы (б б о л ей) не зн а д а б л ю ся, н ай ду. Юрсл. М н о г о к р а т н. знадабляццаяю ся-яеш ся— быть при случае полезну (, нужну, С.), н еобходим у. Нел. 214. У дварэ ў с ё знадабляецца; р эд ч а с i лы ка знадабіцца. Нел. Н яхай паляж ыцъ i грэбень, мала ш т о часам знадабляецц а над р ук і. Юрсл. нададзены,—см. п од даць. надаіць,—см. п од даіць. надакучыць,—см. п од дакучаць. надало, б е з л и ч.,— см. п од даваць, надаць. надалей, н а р е ч.— на будущ ее время, на дальнейш ую пору. Гсл. надалубаць,—см. п од далубаць. надалужыць-ж у-ж ы ш -ж а, с о в е р ш. 1. затратить зря врем я, Шсл. у п о тр еб и ть времени более належ ащ его. Т олькі зь ім час надалуж ыш. Ст. 2. п р ом едли ть зря. Р а н а ў с т а ў, але абуваю чы ся надалуж ы ў. Сьпягліца. 3. заменить одн о другим, чтобы дольш е продержаться, Шсл. наверстать, в озм естить, восполнить упущ енное или н едостаю щ ее. Сена мала, давядзец ц а сечкаю Н а д а л у Ж Ы Ц Ь. Навасёлкі Пух. (Шсл.). надараваць,—см. п о д да р а в а ц ь. над-аваць-дуь,—см. п о д да в а ц ь. надбой-ою, п р е д л. и зват.-ОЮ, м.— ВОЗВЫшение цены против других. Нел. 304. Зат ы м до р а г а з а п л а ц і ў, шт о па й ш л о на н а д б о й. Нел. надб-іваць-1ць,—см. п од біць. ШЦбІЦЬ-бю-бІШ-бе, н е с о в е р ш., п е р е х.— побуж дать, понуж дать, как бы н адобн остью. Нел. 304. Нашто ты яго надбіш ехаць? Нел. Я цябе ня надбіў гэта рабіць. Нел. См. надабіць. надоліж-ацца-ыцця,— см. п од бліжыцца. надгарода-ды-дзе, ж.— награда. надгарадзіць-джу-)з/ш-)зе, с о в е р ш. 1. наградить. 2. вознаградить. Н ам к р ы ўд у ст а го д зьд зя ў ліхіх н а д га р о д зе гарачым узд ы м ам окры лены дух. Л. Гэніюш(Н. песеньнік, стр. 10). Н е с о в е р ш. надгарадж аць-аю -аеш -пе, 1. награждать. 2. вознаграждать. надход-dj, п р е д л. и зват.-дзе, м.— наступление (чего-л. С.) мгел., приближ ение. надхмарны-ная-нае— подоблачны й. Гсл. наддольны-ная-нае— н аходя щ и й ся у долу" — ни за. Ж аворонка будзіла прасъцяг наддольны. С. Музыка 275. наддатак-тку, п р е д л. и зват.-тку, м. 1. часть, полученная в дополнение к основной части, наделу. Ксл. На маім наддатку НІЧОга Н Я выросла. Лужасна Куз. (Ксл.). 2. приплата, прибавка; прибавление, нечто вроде премии. Гсл. К уп іў каня й калёсы, а гун ь к у ў над дат ак далі. Гсл. 3. надбавка. Нел. 304. Н а д д а т к у на т овар нябосъ н я даў, а д р у гія купцы заўсёды даю ць. Нел. надземе-л/'я, п р е д л -м ю, с р.— то, что над землей. (М узы к а) запаўняла ўсё: вуліцы, т о ч ы ш ч ы, н а д з е м 'е, х а п а ю чы з о р к і. Корзюк. С р. п р ы зем 'е, узем ле. надзвыш, н а р е ч.— выше обыкновенного, Нел. 304. свыше, сверх. Н адзвыш просіш за т овар. Нел. н адзвы чай н ы, -н а я -н а е — чрезвычайный, необыкновенный. Нел. 304. Н адзвы чайны холод, м ароз. Нел. Н адзвы чай н ую х о ч а цану. Тм. Н а р е ч. надзвычайна— чрезвычайно, необыкновенно. Нел.; Гсл. Н а д звы чайна дарож ы ш ея. Нел. надказаны,—см. п од казаць. надказаваць,—см. п од казаць. надказаць,—см. п од казаць. над-маць-ы м аць,—см. п од дм аць. над-мацца-дзшацца,— см. п од дм ацца. надмёнш-аны-бщь,— см. п од менш ыць. надмёншыцца,—см. п од м енш ыцца. надмёрны-ная-нае— чрезмерный (избыточный, С.) Гсл. Н а р е ч. надмёрна— чрезмерно, сверх меры, слишком, надмухаць,—см. п од дм ухаць. надроблены, надраб-і'ць-ляць, — с м. п од рабіц ь
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

зіш, лія, над-аваць-д^ь,—см, надакўчыць,—см, надбліж-ацца-ыцця, надгарадзіць-джу-<)з/ш-<)зе
2 👁
 ◀  / 1324  ▶