Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 726
 ◀  / 1324  ▶ 
абмуляць 707 мулкі 2. быть в тяглость. Нсл. 293. Х і б а я т а б е м у л я ю. Нсл. 3. мешать. Нсл. 293. Табе муляе капейка ў кішані, трэба яе прапіць. Нсл. Табе муляе, ШГПО Я m ym. Нсл. Соверш. абмуЛЯЦЬ, перех. —насаднить кожу. Ap.; Шсл. Абм уляў плячукі вяроўкаю. Ст. Прич. абмуляны —насадненный, натертый. Ар.; Шсл. У каня абмуляна сьпіна кульбачкамі. Ст. Соверш. амуляць, перех.—стереть до ссадины. Нсл. 363. Амуляць каня, бок каню. Нсл. Прич. амуляны—стертый до ссадины. Нсл. 363. Шыя ў каня а му лен а я разбалелася. Нсл. Соверш. змуляць, перех.—стереть К0жу(нагнетом, Нсл.). Шсл.; Нсл. 212. ГЭГПЫМ хамутом змуліш каню шыю. Нсл. Ботам змуліў сабе рею пяту. Ст. Прич. змуляны —стертый до ссадины нагнетом. Нсл. 212. Конь змуляны. Нсл. Шыя змуляная ў каня. Нсл. У каня змуляна сьпіна кульбачкамі. Ст. Соверш. намуляць, перех.—насаднить. Шсл.; Ар. Намуляр нагу, аж нельгахадзіць. Ст. Хамут намуліў шыю каню. Нсл. 312. {Вол) НамуЛЯр карк. Гарун(ст. Жыцьцё"). Прич. намуляны—стертый до ссадины. Нсл. 312. Шыя намуляная ў каня баліць. Нсл. Соверш. памуляць, перех.—натереть несколько ссадин. Нсл. 466. Памуляр бакі каню. Нсл. Цеснымі ботамі памуляеш сабе ногі. Нсл. Соверш. ВЫМуЛЯЦЬ, перех. —сделать ссадину на коже, натереть кожу до ссадины или раны. Нсл. Хамут каню вымуляр ШЫЮ. Нсл. Прич. вымуляны —стертый до крови. Нсл. Вымуляны у каня бок. Нсл. прамулеваць-люю-люеш-люе, несоверш.. перех.— с т и р а ть КОЖу ДО крОВИ. Нсл. 526. Падсядзёлак прамулюе сьпіну каню. Нсл. Соверш. прамуляць—с т е р е ть кожу д о к р о в и. Нсл. 526. Бот прамуляр нагу. Нсл. Прич. прамуляны— с т е р т ы й до с с а д и н ы. Нсл. 526. У каня хамутом прамуляна шыя. Нсл. ПрЫМулеваЦЬ- ЛЮ Ю-ЛЮеШ-ЛЮе, несоверш., перех.—несколько натирать. Гэтым падеядзёлкам прымулюеш, прымуляр сьпіну каню. Нсл. 505. Соверш. ПрЫМуЛЯЦЬ. Нсл. 505—несколько натереть. Прич. прымуляны—несколько насаднёный. Бок прымуляны каню. Нсл. 505. муляе, соверш. замуляла, без.шч. 1. надавливает, трет, жмет. Нсл. 293. Табе муляець сядзець. Нсл. 2. очень хочется, Нсл. 293. хочется, не терпится. Т а б е му л я е ц ь, з а м у л я л а е х а ць с у п р о ц і н о ч ы. Нсл. Т а б е м у л я е ц ь, з а м у л я л а ў ро ц е с к а з а ц ь. Тм. Ср. к а р ц е ц ь. муЛЯеЦЦа, соверш., м у Л Я Л а С Я, без.шч. —очень хочется чего-л., Шсл. хочется, не терпится. В о сь я м у ў с ё му л я е ц ц а: хо ч а ц ц а гэ т а ў з я ц ь. Ст. А х, я к т а б е му л я е ц ц а, к а б у ц я ч ы з ха т ы! Ст. См. м у л я е, без.шч. Ср. к а р ц і ц ь, безлич. муптщъ-яюся-яешся, 1. натирать. Нсл. 293. Хамут муляецца каню. Нсл. Штось муляецца у боце, у лапці, к сарочцы. Нсл. Нешта муляецца над бокам. Гсл. См. муляць I. 2. в см. страд.—бы ть надавливаему, натираему, Нсл. 293. быть осязаему, чувствуему, как некое постороннее тело. Гсл. Шыя У каня муляецца. Нсл. Соверш. змуляцца—подвергнуться ссадиной от нагнета. Нсл. 212. Шыя у каня змуляласяад хамута. Нсл. Соверш. намуляцца—натереться до ссадины. Нсл. 312. Шыя намулялас я у каня. Нсл. 3. перен.—быть в нерешимости, затрудняться, не решиться, не хотеть(мяться, С.). Сел. Муляўся, муляўся, адлі грошы заплаціў. Гсл. Няма чаго муляцца: табе дасталося, дык i бяры. Ст. Соверш. памуляцца—помяться, переступиться в нерешимости, смущении. Дырэктар паклікаў сакратарку, а Раман Корзюк, быццам яшчэ ня рсё сказаршы, памуляўся колькі сэкундаў i выйшар толькі тады, як стала сакратарка. Корзюк (Конадні, У, УІ, 31). прамулевацца-л/оётуя, несоверш.—натираться до крови. Нсл. 526. Ад гэтага хамута шыя прамуляецца, прамулялася у каня. Нсл. Соверш. прамуляцца—натереьбея до Крови. Нсл. 526. муліца, (Кар. Т.Ц.), дат., предл.-ЦЫ, ж. На рукуоятке КОСЫ. Ар. См. муліц. муліц-гуй, пред.і.-цу; мн. ч. муліцы-цаў, и.—ручка на рукоятке косы. Ксл. У касы зламіўся муліц. Сураж. (Ксл.). мулка, нареч.—жестоко. ПНЗ.; Гсл.; Нсл. 293; Ксл.; Растсл.— твердо, жестоко. Шсл. (Пашыюць) няхораша й мулка. Дзьве Душы, 151. На перадзе сядзець мулка. Пабядзіншчына Куз. (Ксл.). Мулка СПаЦЪ На гэтым ложку. Ст. Мулка наслана. Нсл. Коровам мулка ляжаць у хлеве, трэба паслацъ. Тм. Мякка сьцелеш, але мулка СПО ЦЬ. Послов. Нсл. 2. досадно, незносно, трудно, Нсл. 293. тяжело, трудно. Шсл. Пасьцель мая цепка, бела, чаму на табе мулка брацца за работу. Ст. Але як табе мулкаўставаць! Ст. Мулка даводзіцца наша му брату. Нсл. 3. без.шч.—беспокоит, не сидится. Нсл. 293. Табе мулка, каб не сказаць. Нсл. Мулка пасядзець у дварэ. Тм. мулкасьць-щ, ж.— жесткость, Нсл. 294. свойство по знач. прилаг. мулкі". Мулкасьць пасьцілі. Мулкасьць характару. Хваравітая прыемнасъцъ ад мулкасьці на нядрогкіх колёсах, што зьявілася няўпрыцям намест падсьцеланага сена. Дзьве Душы, 58. мулката-А77б/, ж. — мулкасьць. Нсл. 294. мулк\-кая-кае, НК.: Очерки, 187— жеСТКИЙ (твердый, плотный на ощупь, С.). Нсл. 293; Ксл.; МГсл. М улкія рубцы (у ХУСЬЦЮ). НК.: Очерки, 187. Н а мулкім высьпішся, калі спаць хочацца. Баркова Куз. (Ксл.). МулКОЯ над ушка. Нсл. М улкая пасъцеля. Тм
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

абмўляны, амўляць, змўляцца—подвергнуться, ліоётуя, мўлк\-кая-кае, мўлкі, мўліц, мўліц-г^й, мўліца, намўляцца—нате, намўляць, памўляцца—помяться, памўляць, прамулевацца-л/оёт^я, прамўлеваць-люю-люеш-люе, прамўляцца—нате, прамўляць—с, прйч
0 👁
 ◀  / 1324  ▶