Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

мінуць 699 місянэр тых даўна мінулых дзён. Дзьве Душы, 103. Там нашыя песьні, там наша багацьце. Там жытнае мора, магілы дзядоў i казкі, І слава мінулых часоў. Л. Геніуш(Н. песеньнік, стр. 10). мінулы час, грам.— прошедшее время, мін-ўць-ўчы, — cм. под мінаць. Разьмінацца-А/0СЛ-Йешся, взаймн., несоверш. к разьмінуцца. Соверш. разьмінуццануся-нёшея-нёцца, -нёмся-ніцёся-нуцца. Раст.: Северск 157. 1. не встретиться, разойтись с кем-л. пути. Ар. 2. зь кім-чым—пройти мимо, поровнявшись с кем-чем-л., Ар. разойтись при встрече, не задев, не зацепив друг друга. Ар. Соверш. мту\щ&-нецца—пройти, перестать быть, Нел. 285. пройти, миновать, окончиться. Ар. Лугавая зязюлечка, лугам ляціш, чаму ня кукует? Ужо тваё мінулася веснавое кукаваньнейка. пнз. 46. Ужо тваё мінулася, дзевачка, каханьнейка. Тм. Мінецца Пятра й Паула, мінецца тваё кукаваньне. Горц. (Ют. 26). Пройдуць леты маладыя, славачка мінецца. Жапалкі Стдуб. (Косіч 20). Мінуцца табе гэтыя лады. Нел. Мінулася мае шчасьце. Нел. Мінулася тое лета, што лупілася рэпа. Послов. Рапан. 42. Як МІНХЦЦа дні, тыдні, i месяцы, або й цэлыя гады, неўспадзеўкі, з найменшае прыгоды, што мае нейкае дачыненьне да мінулае пары, у вушшу раптам ясна, выразьліва i падобна загучыцъ тыйматыў. Дзьве Душы, 103. Ноч МІнулася так добра. Дзьве Душы, 7. Эх, мінулася, мінулася, казаў дохтар i ківаў галавою: да вайны было, а цяпер мінулася, мінулася ўсе. Дзьве Душы, 88. мінуцца,—см. под мінацца. міравы-вая-вое, 1. (не военный, С.) мирный. МГсл. 2. связанный с прекращением войны, с заключением соглашения о мире. мірг, междомет.: означающее быстрое моргание, шевеление, Нел. 285. морг. Мірг вусам. Нел. Мірг на яго вокам. Тм. мГргаНЬНе-НЯ, предл.-НЮ, от г л. имя сущ. к міргаць 1, 2, 3. Нел. Я ня знаю твайго мірганьня. Нел. міргаць-яю-яўш-яе, несоверш. 1. моргать (шевелить, Нел. 285) Шел.; ЗСД. 67, 142; Дрыс. (Романов УІІІ, 195), НепрОИЗВОЛЬНО быстро спускать и поднимать веки и ресницы; мигать, моргать. Ар. См. мігаць 1. Міргаць ачыма, вусам. Нел. Вочы ягоныя міргаЮЦЪ. Цялеш: Дзесяць, 31. 2. к а м у, н а к а г о —мигать, давать знаки миганием, Нел. 285. давать знаки морганием. Шел. С т а р ы Ж ы д м і р г н у ў на ма л ц а, а т о й у с І М п а ч а ў М І р г а ц Ь. Тапчэўскі: Пан. ігрышча. A ён з б о к у с т а і ць ды м і р г а е, к а б я м а ў ч а ў. Ст. М і р г а й, ня м і р г а й, а ён с к а ж а п р а ў д у. 3. светиться слабым, колеблющимся светом; мерцать, мигать, моргать. Л і х т ар м і р г а е, х і с т а ю ч ы с я в е т р а м. Дудзіцкі (Бацьк." 45-46/43 М32). См. М Ігнуць 1. міргнуць, однкр. 1. к м і р г а ць 1. Нел. 285; Шел. М і р г н у ц ь в о к а м н я ў с ь п е ў, я к ён у ж о т у т. Ст. 2. к м і р г а ць 2. Нел. 285; Шел. Н е ш т а ён н а ця б е м і р г н у ў, др у г і да г а д а ў с я. Послов. Нел. 3. к м і р г а ць 3. Соверш. заміргаць—начать мигать, моргать. Ар.; Нел. Я к з а м і р г а ў т ы, д ы к ён i пе р а с т а ў га в а р ы ць i з ь м і т у с і ў с я. Нел. пад,міргаваць-гую-гуеш-гуе; повел.-гуйгуйма, несоверш. каму—моргать кому-л. с определенным значением. Шел. Падміргаваць яму: я ўсё бачу. Ст. Соверш. падміргнуць, Шел.—подмигнуть, подморгуть. Ар. Падміргнуў ямы ды пайшлі разам! Ст. ®міргнуць,—см. под м і р г а ц ь. міргуха-ухг-jYe, ж.—моргунья. міргун - у н а, предл.-у н у, з в а т. - ў н е; мн. ч., дат.-НОМ, мн. ч., предл.-НОХ, м.— МОргуН. Нел. 285. Н е гл я д з і т ы на гэ т а г а м і р г у н а, н я х а й с а б е м і р г а е, а т ы ня с л у х а й я г о. Нел. мГрнасьць-щ, ж.—мирное житие, спокойствие. Гсл. мГрсьці(мірсьць)-і(яг, мн. ч.—то, что кому-л. мерещется. Ен у з а т о н е пе с ь н я ў п л ы у д а м і р с ь ц я ў п р ы с т а н і з н а ё м а й. Крушына: Творы, 160. мірсьціцца, міршчыцца, несоверш. — мерещиться. М ірсьціцца, м а яч ы ц ь п р о с т а я дарога. Крушына: Творы, 80. С эрцу МІрсьц іц ц а даўнае, р о д н а е! Крушына: Творы, 29. Соверш. зьмГрсьціцца. Н ад сьвет ам зьм ірсьц яц ц а i гінуц ь З Ь Н І Ч К І. Дуб.: Наля, II. мірыць—мирить, МГсл. примирять. МГсл. папа мірыць—оповещать священника о состоявшемся сватовстве и переговорить С НИМ. НК.: Очерки, Но. 485. м ІС а -С Ы, дат., п р е д л. - с е, ж.— МИСКа. Ар.; Ксл.; Шел.; Горадня Стол.(Полесье 185). У М І с е п а д а л а на с т ол я е ч н ю. Ст. Уменьш. міска, дат., п р е д л. МІ С Ц Ы. Ар.; Ксл.; Шсл.; Горадня Стол. (Полесье 185). Р а з ь б і л і м і с к у з к р у п е н я й. Ульлянавічы Віц. (Ксл.). І з ь е ў МІ С К у б у л ё н у. Ст. м іс а ч к а - к /, дат., предл. МІсачЦЫ, уменьш. к МІСКа. Ар. Уменьш., ласкат. М Іс а н ь к а -Ю, дат., предл. м лсанъцы. НК.: Очерки, 74. Ласкат. М Іс ў л ь к а -Ю. НК.: Очерки, 74. Увелич. М ІСІШ ЧаЧЫ. дат., предл.-ЧЫ. НК.: Очерки, 74. місянэр-ра, предл.-py; мн. ч.-раў, м.— миссионер. Варлыга: Назіраньні