Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

малімонка 672 мальны малімонка-нк/-«цы, ж. 1. ж ен щ и н а п р и хотл и в ая, р азбор ч и в ая в пищ е, в я ст в а х. Нел. 278. П а н е н к а ма л ім о н к а, наш ага хлеба н я возьм е есьці. Нел. 2. церемонная или чванливая женщ ина. Нел. 278. М а л ім о н к а гэ т а з н а м і й гавары ць ня хо ч а. Нел. м ъ т м о п н ы -н а я -н а е — чванны й, цер ем онны й. Нел. 278. Мы не м а л ім о н н ы я лю дзі. Ш т о даю ць, ям о. Нел. м?и \\т эъ ъ \-вая-вае(куст, я га ды, к о л ер, х варб а)— м алиновы й(куст, ягоды, цвет, краска). Ар. маліноўка-укі-ўц ы, ж.— малиновы й платок. Ксл. Я б у д у купляц ь м алін оўку. Зяшковічы Сян. (Ксл.). м& пт ъ-ны-не, ж.—малина(кустарник и ягоды). Ар. Уменьш. малінка-НКІ-НЦЫ. Ар. Ласкат. малініца-ць/ць/. Ты калініца, т ы малініца. Хахлоўка (ПНЗ. 44). МалГнавІК-/КИТ, предл.А ку, зват.-ІЧи, м. —питейный мед, настоенный на малине. Нел. 278. Ш т оп ма л ін а в ік у па с т а в іў госьцям. Нел. малГнЬНІК-//са предлАку, зватАча, м. 1. заросли малины, малинник. 2. питейный м ед, настоенны й на малине. Нел. 278. Ш т оп м а л ін ь н ік у па с т а в іў го сьц я м. Нел. См. м алінавік. малітан-ну, предл. и зват.-не, м.—бумазея. Шел. Н абрала на спадн іц у м аліт ану. Ст. См. малый, м ульт ан. малітанавы-?яя-?яе— бумазейный. Шел. М аліт анавая кат анка. Ст. См. м ульт ановы. малітаўка-у/сі-уцьі, ж. 1. молитвенница, п р едстател ь н и ц а п р ед Б о го м. Нел. 288. Б ож а я м аці м аліт аўка ў Б о га за наш ы душ ы. Нел. 2. см. м аліт ва. малітаўка II-ўкі-ўцы, ж.— складка. Ксл. П абрала ў ма літ аўкі ўвесь к у со к. Даўгое Беш. (Ксл.). малітаўнік-/кя, предлАку, ЗватАча, м. 1. молитвенник, м олитвенная книжка. Нел. 288. С ьвят ар м аліт аўн ік свой забы ўся. Нел. 2. м о л и т в ен н и к, п р е д с т а т е л ь пер ед Б огом. Нел. 288. Усі сьвят ы я, м аліт аўнікі наш ы ў Б ога, няхай т абе пам агаю ць. Нел. м&ттъъ-вы-ве, мн. ч.-ваў, ж.— молитва, малітву чыніць—т в о р и т ь мо л и т в у. С т а ў ж а Д а з ар м а л іт ву чы ніць. НК.: Старцы, 93. П а ч а ў ж а б о га ты м а л іт ву чыніць. Тм., 94. Уменьш. малГтаўка-ўкі-ўцы, ж.— краткая молитва. Нел. 288. П рачы т ай м аліт аўку. Нел. М а л іт а ўк у чынілі. НК.: Старцы, 81. м & т т віц ь-вю -віш -ве, несоверш.— давать разреш ительную молитву. Нел. 288. Тат улька м аліт віць пры ехаў. Нел. маліць-лю -ліш -ле, к аго-ш т о, несоверш. 1. ум ен ь ш а т ь. Лебедзева Мал., умаЛЯТЬ. БНсл.; Нел. 279. Н я маль бо т а ў, пам аліш, цесныя будуц ь. Нел. Соверш. памалІЦЬ. Нел. 279. 2. представлять КОГО-Л. малым. Нел. 278. Н ям а ч аго я го маліць, калі ям у пят нан цат ы год. Нел. змалГць, соверш. к м а л і ць /,—умалить. БНсл.; Лебедзева Мал. З м а л І ў СКрьіНЮ НО Н І ш т о. Лебедзева Мал. 2. соверш. к м аліц ь 2. Нел. 278. М ат ка зм аліла сваю дачку. Нел. маліцца-люся-лішся—представлять себя малым, малолетним. Нел. 279. Пара жаніць, а ты ўсё малішся. Нел. маЛЩЬ-ЛЮ, МОЛІШ-ле, несоверш. 1. (молить, С.), умолять. Нел. 288. Маліці Бога. Кіт. 17а13. Отгл. имя сущ. малёньне-НЯ, предл.-ню, мн. ч.-ні-няў, действие по глаг. маліць,—горячая(страстная,С) просьба Нел. мольба, мгел. Не патрабую твайго маленьня, я й без малёньня твайго Зрабіў-бы гэта. Нел. Ср. малІЦЬ. Соверш. умалГць, Нел. 288—умолить. Колькі ні маліў яго, не ўмаліў пазычыць грошы, ня даў ні капейкі. Нел. 2. учить детей молиться Богу, подсказывая им молитву. Нел. 288. М алі, памалі дзец і Б о гу. Нел. Соверш. ПамаЛІЦЬ. Нел. 288. См. м аліць 2. ма л іц ц а -л ю с я, м о л іш с я, повел.-лісялім ася, несоверш. 1. МОЛИТЬСЯ Богу. Нел. 288. Ш асьцьдзясят год Б о гу маліўся. Ют. 1361. Я к ты б уд зеш дзец і вучы ць м аліцца Б огу, калі сам НЯ ўм ееш маліцца. Нел. Отгл. имя сущ. малёньне-ня, предл.-НЮ, мн. ч.-ні-няў, ср. действие по глаг. м аліцца—молитвословие. Нел. 288. Б ез м аленьня дзяц ём дала есьці. Нел. Б ез м аленьня сеў за ст ол. Нел. Ср. маліцца. 2. усердно просить кого о чем. Нел. 288.Щ прасіся, ці маліся, ня будзе па тваім. Нел. а д м ал яцца-я ю ся -я еш ся, несоверш.—отпрашиваться от чего-л.(умоляя, С.)- Дел. Н ачал ст аршы адм аляецца. Дел. Соверш. адм аліцц а—отпроситься. пам аліцца, 1. соверш. к м аліцца I. Нел. 288. 2. соверш. к м аліцца2. Нел. 288. П ам аліся ям у добран ька, м ож а й дасьць. Нел. мална-нб*, м.— м огом етан ск и й свящ еник, мулла, имам. Ар.; Шел. Вэнь мална галёкае з баж ніцы. Ст. м альнасьць-щ, ж.—малость, маловажность. Нел. 279. М альнасьці не аддаў. Нел. У сё да м альнасьці пабраў. Тм. м а л ь н ы -н а я -н а е—небольшой, маловажный(незначительный, С.). Нел. 279, маловажный, НИЧТОЖНЫЙ. Тул. (Даль). М ал ьны за ст а ўс я до ў г. Нел. М ол ьн ое ш т о не дадаў. Нел. М альны я заст аліся р эч ы. Тм. Нареч. м ал ьн а, 1. мало ли, маловажно. Нел. 279. М альна, ш т о ён гавора. Нел. 2. чуть-чуть, Нел. 279. едва не. М альна не зва л іўся. Нел. М ал ьн а ня зьм ерз. Нел. М альна ня цэлы р уб ел ь перадаў. Тм. См. за малым