мала што II 670 малёча м ал а ШТО II, в знач. нар. 1. м ало ЛИ ЧТО. Ар.; ш т о падлы ж нік гавора. Нел. 274. М ала ш т о л ю д зі дзею цъ i пра м яне i пра цябе. Нел. 133. М ала ш т о дзейкаю ц ь лю дзі. Ст. (Шел. под дзейкаць). 2. чуть-чуть. Нел. 279. М ала ш т о н я лучы ў у вока. Нел. м алатарня-н/, дат., предл.-Н1, ж. 1. МОЛОТИЛ ка. Ар.; Шел.; Ксл. М ал ат арн я д о б р а м алоце. Аксянці Чаш. (Ксл.). Д о б р а ў к а го ё свая м алат арн я: ня т р эб а цягацц а з да б р ом па чуж ы х т акох. Ст. 2. перен. — го в о р у н -ь я, Шел. б о Л Т у Н -Ь Я, пустослов. С ьціхні т ы м ал ат арн я: ляпае ды ляпае цэлы дзень язы к о м! Ст. м алаваж аньне-ня, предл.-ню, ср.— м алое значение. Гсл. Г эт а ім не малаваж анъне. Гсл. м а л а -в ел е, нареч.— б о л ее-м ен ее. Ар. См. м ала-м нога. 2. нем ного. м ал ац іц ь, м алачу, м алоціш -це, несоверш., трех, i без дат.,----МОЛОТИТу, ВЫКОЛачИВаТЬ зерна из колосьев, м еш елок. Ар М алаціць авес. Вял. малаціць ак алотам — м олотить, ударяя снопам и о что-л.(бревно, доск у, скам ью и т. п.). Ар. Тат а акалот ам малоце ж ы т а на сяўбу. Ар. м алаціць язы ком — пустословить, б о л тать. Шел. М а л о ц е я з ы к о м, я к та я м а л а т а р н я. Ст. Соверш. ад м а л а ц іц ь, 1. ок ончи ть м о л о т ь б у, о т м о л о т и т ь. Дел. Н аш ы адм алац ілі ў пана — пры ш лі па грош ы. 2. о си льн ой у ст а л о сти от тя ж ел ой, ф и зи ч еск о й ра б о т ы. Дел. А д м а л а ц іў пат ы ліцу, аж но п от цячэць. Дел. 3. побить сильно, нанося м ногие удары. Дел. Г р у д зі адм алацілі. Дел. м а л а ц ь б а б ь /, ж.— м ол отьба. Ар. м алацьбіт-/т£7, предл.-Іту, зват.-ще, мн. ч., дат.-том, мн. ч.-m o x, м., НК.: Очерки, Но. 378—МОЛОТИЛЬЧИК. Ар. м алачай-я/о, предл.-аю, зват.-аю, м.— одуванчик. 3. Верас. См. б агат ка. Любча(Верас). м а л а ч а сн ы, -н а я -н а е— к р атк ов р ем ен ный, Нел. 279. краткосрочны й. МГсл. М алачаснае ж ыцъцё наш а. Нел. малёльны -няя-няс— молитвенны й. Х а целася ст аць п ерад ёй на калены i ў м ал ел ьн ай ра д а с ь ц і с узір а ць б я ск о н ц а гэт а неперам ож н ае хараст во. ЗСД. 212. м ал е'н ск і-к яя -к я с— свойствен ны й ребенку(детский, С.). Нел. 278. М аленскім і займ аецца справам і. Нел. 2. малый. Нел. 278. Н е м ален скі час п р а вёўу вас. Нел. м алёнства-вя, ср. 1. детство. Гсл. Я н ка К уп ала ў х о д з е ў наш а сьведам ё із сам ага м аленст ва. Івашын("Бел. Голас", жнівень 1962). П р а й ш л о ма л ен ст ва. Гілевіч. Г а ды ма ленст ва, вы м ян е вялі У бор. Кавыль: Думы, 29. 3 м аленст ва навекі душ о й палю біў зялёнае поле. А. Бачыла. Ч аму з м аленст ва ня ў м е ў шанаваці цябе, м ой край? Гарун. Ён із м аленст ва краў. Нел. 278. П аўст аю ць дн і м аленст ва з гом ан ам Палесься. Крушына: Творы, 41. Я тут пр а вёў свай го м аленст ва дні. Пушча(Калосьсе, 2, стр. 93). А х, гэ т ы я пе р а к а зы в о л ь н о й тв о р ч а с ь ц і паэты ў лепш ую пару я го ж ыцьця, пару м а л ен ст ва! Гарэцкі: Песьні, 14. Ёсьць i у Х ом чы н ы м маленст ве залаценькія дзянькі. Тм. 64. У маленст ве ён бачы ў вялікі паж ар. Дзьве Душы, 100. I я знаходжу сваю дорогу у хорам сьветлы майго маленства. Салавей: Сіла, 63. Павінен я кінуць, зрачыся ўсяго, што з маленства мне міла. Дубоўка. Яны мне блізкія з маленства ад першых золакаў былі. М. Чарняўскі. Былі Ŭ ІНШЫЯ прЫЧЫНЫ, што з маленства зраднілі яго зь белар у с К ІМ СЯ Л О М. Васілеўскі(Полымя, 1929, УІ, 186). Ён сіліўся перабіраць у памяці ўсё перажытае:...гады маленства... Дудзіцкі (Бацьк." Но. 1-2, 437-438). Тут, ЯШЧЭ ў маленстве было спазнана, як прыгож бязьмерна сьвет дзівосны. "Бацьк.'\ Но. 4950, 435-436. Тыя песьні ад першай маленства зары назаўсёды мне ў сэрца запалі. M. Чарняўскі: Род. Беларусі. Знаёмаё ўсе тут 3 маленства, прырода, усьмехі, людзі. Швэд: Сьцежкі, 12. 2. малость(незначительное количество, C.). Нсл. 278. М аленст ва даў. Нсл. м ал ён ьн е,—см. под маліць-цца. м а л е ц, -л ц а, предл.-лцу, зват.-льча, м. — мальчик, подросток.(Нсл. 278). Р а сх а п ан ы я м алц ам і, б а р а н к і, п ерн ікі. Нсл. 5б0.(лодрасхапаны). Бацька пры гоне малца к cace ŭ касе. нк.: Дудар, 186. O ŭ, будзе, мальцы, ліха вас! НК.-. Игры, Но. 26. Ст ары Ж ы д М Іргнуў на м альца. Тапчэўскі: Пан. ігрышча. М алца вазьм і із сабою. Нсл. Н а! В язі м алцу свайм у гасьцінца. Нсл. Наш м ал ец на ў зя ўс я, м алаціць, касіць. Тм. А2Ь.(под п а ў зя ц ц а). Д о б р а га д а в а л іс я хлопчы кі. Ігналік пады йм аўся на н огі дуж ым i харош ым малцам. Дзьве Душы, 6. 2. прислужник(слуга). Нсл. 278. П ры ш лі за м н ою свайго малца. Нсл. Н у, а мальцыліж ы пальцы, вось яны, вось дзяцю кі. Купала: Адвечная песьня. Ідзець малец абст ры каны i гудзец ь. Дел.{под абст ры каны). малёцтва-яя, собир.— мальчуганы(ребятишки, С.)* Нсл. 278. М а л ё ц т в а гэ т а накарм іць т рэба. Нсл. м а л ёч а-чы, общ.— малолетний-няя. Нсл. 278. Ты яш чэ малеча; т абе малечы ня т р эб а гэт а га ведаць. Нсл. А зірнецца, ці ня п рой дзе м ім а які хлопец — быццам т а м у хл оп ц у дуж а яна ў галаве, т акая м алеча. Гарэцкі: Песьні, 66. Ср. галеча. 2. собир.— м альчуган ы (ребятиш к и, С.)Нсл. 278. М алеч у гэт у водзе ўсю ды х i% сабою. Нсл. П аправілі м ат чы н гандаль, да ўшы т р о х у ў карш эн ь гарэзьл івай малечы. Гарэцкі: Песьні
Дадатковыя словы
вёўў, предл.-ітў, яіо
5 👁