Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 67
 ◀  / 1324  ▶ 
аладзеніца 49 алёс I аладзеніца-цы-цы, ж.— квашня, в которой ставят тесто на оладьи. Янк. I. Аладзеніцу купі. Янк. I. Уменыи. аладжчынка-нкі-нцы, ж. Янк. I. Пекалну аддала дачцэ, а ў валаджчынцы рашчыняю. Янк. 1. аладжчынка,—см. под аладзеніца. алавяніK-/AY/, предл.А ку, м.—сосуд из свинца. Цэлы алавянік піва выпіў адзін. Нсл. 363. 2. карандаш. Уменыи. алавянічак-ч/са. алавянка-нкі-нцы, ж. 1.—всякий предмет из "волава'-свинца. Падай талеркуалавянку. Нсл. 363. Алавянку купіў давады. Тм. 2. небольшие хорошо тонущие в воде специальные предметы, прикрепляемые к нижней части рыболовных снастей для улучшения их погружения при ловле. Альмуны Стол. (Крывицк. Полесье 170). алавяньнік-//са, предл.-іку, зват А ча, м. —свинцовых дел мастер. Пан казаў алавяньніка пазвацъ — паправіць алавяныя талеркі. Нсл. 363. алавяны-ная-нае—свинцовый. Ар. алхірэй-эя, предл. и зват.-эю, м.—архирей. Дел.; Сеўск. Па старшым брату служа алхірэй. Дел. алегора-рь/-ры, ж.—аллегория. алегорны, (Нсл. 5)-ная-нае—аллегорический, иносказательный. алехавы-вая-вае—ольховый. Шсл. Ён пашоў к Дняпру i там лёг над шырокі алехавы куст. ЗСД 74. Насек воз алехавых дроў. Дукора Сьміл. (Шсл.) алё, частица—да. алёж, (Ар.), аліж, (Нсл.) частица,— да. Нсл. 5. Алеж добра задаў яму. Нсл. Аліж добра п 'ець. Нсл. Аліж раз праўду сказаў. Нсл. алёецъ-ёю-ёеш-ёе, несоверш.—маслить постным маслом. Нсл. 362. / знаку няма, што ты алеела кашу. Нсл. Прич. алеены —намасленный постным маслом. Нсл. 362. Каша не алеена. Нсл. алёй-ёю, предл.-ёю, м.—коноплянное масло, Нсл. 362; Гсл.; пнз постное масло, Дел. подсолнечное или льняное масло, Ксл. растительное масло. Ар.; Шсл. Каша алей любе. Дел. Ці лілі алей? — Але, лілі, будзе. Дел. Каша з алеям. Ст. 3 тае нары ад алею адвярнула, дабрадзею. Багуш. Няма ні росачкі алею. КосічЗО. Алейёлкі, праялчэў. Нсл. Уменьш. алёец-ёйцу, предл.-ёйцу, м. Нсл. 362. Каша із смажаным алейцам. Нсл. Ня плач, купіць матка хахлач, алейцам памажа i табе не пакажа. Послов. Нсл. Увелич. алеішча-ча, предл.-ЧУ, cp. Нсл. 362. Гаркога алеішча наліла ў кашу. Нсл. Купала на Йвана, вячэрала варэнішча на алеішчу. Из куп. песни. алёйня-н/, ж.—маслобойня растительного масла, Ксл.; Янк. I. изба, в которой постоянно выжимают коноп-лянное масло, маслобойня. Нсл. 362. Вязі ў іх алейню алею выгнаць — добра гоне. Спаская Cip. (Ксл.). НясІ КОНОПЛХ ў валейню памяняцъ на алей. Нсл. алёЙНІК-//СЯ, предлАку, зватАча, м.—изготовляющий или продающий растительное масло. (Нсл. 362); Янк. I. Гэта, што алей рабіў, што прадаваў алей. Янк. I. Схадзі к алейніку, няхай дасьць сьвежага алею. Нсл. ллёйтцв-цы-цы, ж. 1. маслобойня(постного масла, С.) Смл. (Дел.). 2. хата, в которой бьют постное масло. Смл. (Дел.). Паставіў алейніцу супраці хаты. Смл. (Дел.). 3. женщина, занимающаяся продажею (или изготовлением, С.) коноплянного (растительного вообще, С.) масла. Нсл. 362. У валейніц не заусёды съвежы алей. Нсл. 4. глиняный(каждый, С.) сосуд, в котором обыкновенно содержат коноплянное(растительное,С.)масло. Нсл. 362. Алейніцу надабе выпарыць гарачаю вадою. Нсл. Забыўся алейніцу, а ехаў да крамы. Дел. 5. простая(всякая, С.) глиняная лампа, налитая коноплянным маслом. Нсл. 362. Папраў кнот у валейніцы. Нсл. 362. алёйны-ная-нае—относящийся к коноплянному(растительному, С.) маслу. Нсл. 362. Алейны жбанок. Нсл. Алейная пляшка. Нсл. влёсісты-та я-тае, облает.—болотистый. Н„ Бабр. (Нсл. 5). Алесістае поле. Нсл. алёсіць, алёшу, алёсіш-се, несоверш.—говорить заманчиво, местоим. Ведаем, што ты ўмееш алесіць. Нсл. Ср. лёстачка, лёсьціцца. алёсьнік-zVcv, предл.-ІКУ, м.—ольховый лес, роща; молодой ольховый лес. Ар. Каровы пасьвілі у валесьніку. Ар. алёшневы-вая-вае—ольховый. Шсл. Зрабіў алешневы карэц. Турэц Сьміл. (Шсл.). Высек алешневы кол. Тм. алёшнік (НК: Очерки, 467)-іку, м. 1. заросли черной ОЛЬХИ, Гсл. ОЛЬХОВЫЙ лес, Шсл.; Луб'ева Аз.(Ксл.) заросль мелкой ОЛЬХИ. Янк. 1. ольховник, ольшаник. Малады алешнік І той павЫСякалі. Адамчык: Арж. колас. У валешніку накасіў капы паўтары. Янк. I. Забраўся у густыя кусты алешніку. ЗСД 177. Поле начало зарастаць алешнікам. Ст. 2. молодые мелкие ольхи. Янк. I. Алешніку вазоў чатыры прыгатавалі. Янк. I. алёшша-ша, предл.-шу, ср.— олешник (ольшаник, С.) Солава Парэцк. (Дел.), алёшчына, алёшына,—см. под вольха. алёнка-нкі-нцы, ж.—маленький хрущ, ПОЯВЛЯЮЩИЙСЯ В юне месяце. Росл. (Дел.), алёс 1-су, предл.-ce, бот.— алоэ. Нсл. 5. 2. смола сабурная(алоэ, С.), распущенная в водке, в роде слабительного. Нсл. 5. Выпі алёсу, няхай праляксуе. Нсл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

лубева, рьі, увелйч, чіса, іayі, ііса, ііся
6 👁
 ◀  / 1324  ▶