Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

акравёнь 48 аладка ляжаў акравак ліповага лыка. Дзямідавічы Чаш. (Ксл.). Лапці стаптаў, толькі акраўкі засталіся. СукрэмнаСян. (Ксл.). Дзед сплёў нейкія лапці з акраўкаў. Ст. акравёнь-ўня, предл.-ўню; мн. ч.-ўні-нёўнём-ні-нямі-нёх, м.—отрезок лыка или материи. Ксл. На лапці шмат акраўнёў — Надабе абрэзацъ. Варошчына Куз. (Ксл.) якр&ўка-ўкі-ўцы, обыкн. в мн. ч.—акраўкі —обрезки сукна, овчин. Янк. I. Закраукау коўдру на ваце пашыла. Янк. I. шруга-угі-узе, ж. мат. 1.—окружность. 2. округ. Пазьбіраў іх пан з усяе акругі. Лынькоў: Воўчы лог(Калосьсе, Но.2, 1935 г., стр. 97). 3. окружающая, прилегающая к чемулибо местность. 3 усяе акругі зьяжджаюцца сюды. Гарэцкі: Песьні, 4. акружаць-аю-аеш-ае, несоверш., перех. —окружать. Соверш. акружыць-жг, акружыш-жа—окружить. Як маю казацъ, як веле галін: акружылі ўсе нябёса. Ют. 125а4. акруцёнь-тнл, предл.-тню; мн. ч.. родтнёў, м.—веревка, которой привязана оглобля К саням. Дварэцк Чаш. (Ксл.). У санёх акруцёнь парваўся. Тм. Ср. вокрутня. акрыяць, см. под крыяць. акрысіцца, соверш.—(по- С.)смотреть гневно, с недовольным ВИДОМ, Дел. в раздражении наброситься, напуститься на кого-либо; раздраженно, злобно ответить кому-либо. Што ты на мяне акрысіўся? Дел. акрывавіць,—см. под крывавіць. акрывавіцца, ( й под крывавіцца. акрываць, и под крыць. акрыцьце-л, предл.-ЦЮ, ср. 1.— покрытие(то что, покрывает что-либо сверху, снаружи). Гсл. 2. укрытие. Гсл. яксятт-іту, предл.-іце, м.—бархат. Дел.; Нел. 4; Гсл.; Ар.; Шсл. Набрала аксаміту на аблямоўку. Ст. Набрала аксаміту на кабат. Нел. Аксаміту чырвонага купіла. Нел. аксамітавы — аксамітны. Нел. 4. аксяміткя-ткі-тцы, ж., облает. 1.—головной венчальный убор невесты, сделанный из полотна в роде кокошника, на который наклеивали разные цветы, блёстки вместо венчальных цветов. Ксл. Аксамітку пашылі, а яей няма!. Мікалаёва Куз. (Ксл.). 2. растение из рода простой огородной гвоздики, отличающееся бархатной поверхностью; бархатка, [Flos africanus]. Нел. 4. 3. бархатная ленточка(лента). Нел. 4. Уменьш. аксамітачка-ч/а-чцы—бархатная ленточка. Нел. 4. аксамітнік-/л*% предл.-іку, м., рост.— петуший гребешок, бархатник, Нел. 4. аКСаМ1ТНЫ-ДЯ-Я£— барХаТНЫЙ. Ар.; Нел. 4; Дел. Аксамітны кабат. Нел. актор-ря, предл. и зват.-ору, м.—актёр. Спадак драматичных дружын, у выглядзе колькіх акторау, стаў глебаю да драматычнага тэатру. Глыбінны(Прыйсьце Но.1), акторка-/ж/-рць/, ж.— актриса, мгел. акторскі-к ая-кае—актёрский. Паакторску—по-актёрски. акторства-tftf, ср.—актёрство, аквёщць-чг-ц/ш-це; повел.-ць-цьма—украсить цветами. Гсл. Аквяці лугавыя ПОКОСЫ. Купала: Шляхам Ж. Прич. аквечаны. Касулямі аквечаны, чую моцны ўзьвей цеплі. Крушына: Лебедзь, 16. Несоверш. аКВЯчаць-аю-аеш-ае; по ее л-ай-ай ма—у крашать цветами. Гсл. аквёцьце-ця, предл.-цю, ср.—околоцветни; покровы цветка, нт 6. акубкі-яг— сыроежки. Бяскатава Гар. (Ксл.). Акубкаў набраў на сьнёданъне. Тм. а кузя!—возглас, которым отгоняют лошадь. Ар. акуляры -ряг, единств, ч. нет.— ОЧКИ. Ар.; Шел.; Ксл.; Гсл.; Нел. 362; Дел. Дзед забыўся свае акул яры. Дел. Ён без акуляраў ня можа чытаць. Ст. Ходзе, як пан, у вакулярах. Ст. Без акуляраў ня ўдзену ніткі ў голку. Нел. акул-яць-іць,—см. под куляць. шуП-Я1Щ&-1ЦЦа,—см. под куляцца. акульбачыць,—см. под кульбачыцъ. акунёц,—см. под акунь. акунёчны-ная-нае, прилаг. к акунец, НК: Очерки, 509 окуневый. Акунечныя месцы. НК: Очерки, 509. акунь-гнл, предл.-ню; мн. ч. - н і - н ё ў - н ё М-Н1н я м і - н ё х, м.— о к у н ь. Ар.; Ксл.; Дел. Я З Л а в І ў а к у н я. Кошчава Беш. (Ксл.). А к у н ё ў V' р э ч ц ы ш м а т. Малюкіна Пар. (Дел.). У к а н я а к у н ё м г р ы в а. Дел. Уменьш. акунёц - н ц а, предл.НЦУ— ГОДОВОЙ с т а й н ы й о к у н ь. НК: Очерки, 439. акураць,—см. под кураць. акушэнец-«ця, м.—обманщик (искуситель, соблазнитель? С.) Ксл. Акушэнец ты! Мянюцева Сян. (Ксл.). акцыз-г, м.— а к ц и з, н а л о г на пи т е й н о е и с ъ е с т н о е. Ар. акцызьнік-г/ся, предл.-ІКУ, зват.-іча, м. —ак ц и зн ы й ЧИНОВНИК. Шсл.; Ар.. Акцызьнік аштрапаваў Пляра за гарэлку. Ст. акыш I, междомет.— ВОЗГЛаС При ОТОГнании кур (Ар.) и в о р о н (п ти ц, Дел.), Нел. 4. акышіі-ша, предл.-шу, зват.-шу; мн. ч.-ШЫшоу-шом, мн.ўч., предл.-ШОХ, м.—ПрОСТОф иля. Нел. 4. Ён акыш-варона. Нел. Я не акыш, мяне не ашукаеш. Нел. акышканы-ная-нае—п р и в ы к ш и й к и с п у г у, о б с т р е л я н н ы й. Нел. 362. Ён ня вось спалохаецца; акышканая варона! Нел. аладка-кі, дат., предл.-цы, ж. — ладка. Гсл.; Ксл. Маці напякла аладак. Каралі Куз. (Ксл