Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

алёс II 50 амана алёс II,-cy, предл.-ce. м. 1.—мокрое место. Дел.; Гсл. Косяць алёс. Каленідава Пар. (Дел.). 2. топь, зыбкое место. Бабр., н. (Нел. 5). У валёс заехаў. Нел. 3. лесное болото, где растет трава. Ксл. У валёсе накасілі шмат сена. Хмары Куз. (Ксл.), У нашай мясцовасьці шмат алёсу. Косы Віц. алёсавы-вая-вае—алоевый, составленный из сабура. Нел. 5. Алёсавая настойка. Нел. алякнуць,—см. под лякаць. алякнуцца,—см. под лякацца. аляндар-яря, предл.-ару, зват.— ару; мы. ч.ры-роў-ром, мн. ч., предл.-pox, м.— арендатор, откупщик. Баўтрук аляндар згубіў. ЧЧ.(Б. Студіс, II-1969, і9).Тінем усе у валяндара. Тм. См. ляндар. аляндарка-ркі-рцы, ж.—арендаторка, откупщица. См. ляндарка. аляндаваць-дую-ўгш-ду, несоверш., пере*с.—арендовать или держать откупом. Чаму ты свайго дому ня збудуеш, ды чуЖЫ дом аляндуеш? ЧЧ: Песьні 90. См. рандавацъ. аляскаш, предл. и зват.-ш у, м.—саладуш нІК. Лук'янова Бельск. у. (Дел.) алі, аль, союз.—или. Ад дзела лытаеш, алі дзела пытаеш? Пек., Пушк.(Ч. ЮЗ). Вось вязець мужык на вясельле алі на съвята бочку віна. Тм. 75. Щ ад дзела лытаеш, аль дзела пытаеш? Боўдзіна (Ч. 176). См. ай. алі I, союз.—но. (Нел. 5), однако. А лі я табе не казаў гэтага. Нел. алі II, частица.—разве. Нел. 5. АлІ ўсі ўжо грошы?. Нел. алГб, нареч. — ТОЛЬКО бы. Нел. 5. АлІб пераказы ня было. Нел. аліж,—см. под алёж. аліндар-яря, предл.-ару, зват-ару; мн. ч.ры-роў-ром-роў-рамі-рох, м.—арендатор. Панскі аліндар як прыстаў да дзядзІНЫ. Багушэвіч: Дзядзіна. Аліндар казу браць. Тм. ътъа-вы-ве, ж.—деревянное масло. Рас тел.; Дел.; Нел. 363. смазочное масло, Ксл. оливковое масло. Алівы купі да царквы. Нел. Kyni ў краме алівы — няма чым кашу закраСІЦЬ. Дел. Kyni алІвЫ. Інькава Парэцк. (Дел.) Kyni алівы заліваць apny. Касачы Лёз. (Ксл.). Рыбу смажылі на аліве. Нсл. алівэс-су, предл.-ce, м.—столетник, [Aloe arborescens МШ] Ксл. Ёй даюць піць алівэс, бо ўжо замучылі сухоты. Азярэцк Сян. (Ксл.). аліуны-ная-нае—относящийся к деревянному маслу. Нсл. 363. Аліўная пляшачка. Нсл. Дух аліўны. Нсл. аль—сокращенное алё. аль,—см. под алі. альбо, альбож, альба,—см. под або. альховіна,—см. под вольха. альфа-фы, ж.—название первой буквы греческого алфавита. Альфа й омэга— начало и конец; основное, главное. Ад альфы да омэгі—от начала до конца, альса-сы, ж.—болотный сенокос, иногда с ольховыми деревьями, Ксл. болотный сенокос с бывшими или находящимися ольховыми деревьями. Сядня касілі ў вальсе. Азярэцк Сян. (Ксл.). Будзем касіць альсы. Кайтанова Куз. (Ксл.) алъсавта-ны-не, ж.—болотистое место, пересекаемое ручьем(последнее не обязательно, С.). Лук'янова Бельск. у. (Дел.), альсе-ся, предл.-СЮ, ср.—болото среди леса, заваленное деревом. Бабр., Слц. (Нсл. 5). Якое альсе, ні прайці, ні праехаць. Нсл. алыііанік-/ка, предл.-іку, м.—плод яблони, получившийся от прививки ОЛЬХИ. НК: Очерки, Но. 813. альтана-ны-не, ж.—мезанин. Нсл. 5. Дымляніну ў валътане павесілі. Нсл. Уменьш. альтанка-нкі-нцы, ж.—мезанин. Гсл. алътанка-н кі-нцы, ж. 1. беседка(в саду, Нсл.). Нсл.; Гсл. 2.—см. под альтана. алю -гату, междомет.—восклицание с оттенком негодования. Дел. Алю-гату не саўражай—(не мели чепухи). Лук'янова Бельск. у. алюдзяць,—см. под людзяцъ. алюк-аць-яўб*,— см. под люкаць. алюн-яў, предл.-не, м.— квасцы. МГсл.; Ксл. Kyni алюну на грыўню. Стрэлка Беш. (Ксл.). а мо', сокращ. из а можа (Нсл.; Ар.)—а может быть. Шсл.; Ар. А мо 'гэта й праўда? Ст. А можа ты ня хочаш з i мною іці? Семянцова Беш. (Ксл.). А МОЖа не дарма зьезьдзім? Нсл. ам-овіць-аўляць,~см. под мовіць. ам-оыцца-аўляцца,—см. под мовіцца. ам о ў ка-КІ, дат., предл. амоўцы, ж. 1. оговорение, осуждение, Нсл. 363. оговор. Плюнь на людзкую амоўку. Нсл. 2. ошибка в словах, омолвка. Нсл. 363. Прабач, пане, гэтую амоўку. Нсл. амоўч-ыць-flfWb/,—см. под маўчэць. амамляць-яю-яеш-яе и амамлеваць, (Нслд-ЛЮЮ-ЛЮеш-ЛЮе, несоверш., перех. —обаять, вводить в обман, ослеплять. Нсл. 363. Амамлюй каго хочаш, а мяне не амаміш. Нсл. Соверш. амаміць-млю-мішме, Нсл. 363. амамляцца-яюся-яешся и амамлевацца (Нсл.)-.7 ЮЮСЯ-Л ю еш с Я, несоверш.— ПОВергаться обаянию, увлекаться льстивым обманом. Нсл. 363. Не амамлюйся салодкімі гаворкамі ягонымі; здурэеш, калі амамішся. Нсл. Соверш.амаміцца-млюсяМІШ СЯ. Нсл. 363. ам ана-ww, дат., предл.-не, ж.— п р ел ь щение, обман. Нсл. 363. Ты ня бачыш, што гэта адна амана толькі. Нсл. У ваману пусьціўся. Нсл