Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

ласкатаньне 619 ласун убіцца ў ласку—втереться в расположение. Ар.; Іг. 6. взаимное расположение. У ласцы мяжсобку жывуць. Н ел. 265. У ласцы не перажывеш. Тм. 7. употребляют, как безлич. глагол—угодно. Нел. 265. Ласка мая, дам, ня ласка — ня дам. Нел. 8. одолжение. Гсл.; Ар. Зрабі ласку, купі абаранак вязку. Поговор. Д з. Вялікую ласку зробіш, калі прыдзеш. Н ел. Зрабі мне ласку. зрабіць ласку—сделать одолжение. Ар.; Д з.; М Гсл. чыніць, учыніць ласку—сделать одолжение. Учыні імне ласку. Н ел. 699. калі ласка—пожалуйста. М Г с л.,— сделать милость, милости просим, здацца на ласку пераможцы—сдаться на милость победителя, ласкі ўчыненьня, учыненьня ласкі —благодетельствование. ласкатаньне-нл, предл-н ю—ще котание. Нел. 271. Ласкатаньням ледзь не задушыў. Нел. ласкатаць I-чу, ласкочаш-ча, несоверш., перех.— щекотать. М Гсл.; Нел. 271; Ксл.; Вят. (Д аль). Не ласкачы — памру із сьмеху. Л у ж а сн а К у з. (К с л.). Не ласкачы дзяцё! бачыш, заліваецца ад сьмеху. Н ел. См. казытаць. Соверш. заласкатаць—защекотать. Н ел. 173. Нешта заласкатала над пахаю. Н ел. Да сьмерці можна заласкатаць. Тм. Соверш. паласкатаць, перех.—пощекотать. Н ел. 462. Паласкатаць над пахамі. Нел. ласкатаць II-аю, (ласкачу-аеш-ае)—говорить, болтать громко, резко, Н ел. 271. бойко и резко говорить, сокотать, как сорока, пустословить. В ят., В оет. (Д ал ь). Ласкатай, ласкачы, пакуль па зубах возьмеш. Н ел. Отгл. имя сущ. ласкатаньненя, предл.-ню—резкий, неуместный говор, трескучая болтовня. Н ел. 271. За ласкатаньням тваім нічога ня чутно. Нел. Соверш. заласкатаць, 1. застрекотать. Нел. 173. 2. (перен.)—заговорить резко. Н ел. 173. Заласкатала, як сарока. Н ел. Соверш. наласкатацца—вдоволь наговориться резко. Ласкатуха нашая ня борзда наласкочыцца. Нел. Соверш. наласкатаць —наговорить, наболтать резко. Нел. Яна тут шмат чаго наласкатала. Нел. Соверш. паласкатаць—(резко переговорить, С.), перечислить упреки, недовольствия. Нел. 462. Ня ўсё ты ящчэ наласкатала. Нел. ласкатацца, ласкачуся, ласкочашся, несоверш.—щекотать других. Н ел. 271. Не ласкачыся, вельмі ласкочашся. Нел. ласкатуха l-ўхі-ўсе, ж.—щекотуха. Вят., В ост.(Д аль). ласкатуха II-ўхі-ўсе, ж. 1. болтунья, говорящая громко, резко. Нел. 271. Вят., В о е т.(Д а л ь). Аглушыла ўсіх ласкатуха гэта. Нел. 2. бранчивая женщина. Нел. 271. Ласкатусе гэтай угамону няма. Нел. ласкатун I-уна, предл.-уну, зват.-ўне, мн. ч., дат.-НОМ, мн. ч., предл.-НОХ. м.—щекотун. ласкатун 11-уна, предл.-уну, зват.-ўне, мн. ч., дат.— НОМ, мн. ч., предл.-НОХ. м.—болтун (говорящий громко, резко, С.) Нел. 271, трещотка(болтун-нья). За ласкатуном гэтым не задрэмеш. Нел. Уменьш. ласкаTyHOK-JHKtf, предл.-нку, зват.-ўнку, мн. ч., дат.-НКОМ. мн. ч., предл.-НКОХ— ДИТЯ Неумолчно говорящее, щебетливый ребенок. Н ел. Ой ты ласкатунок маленькі! Нел. ласкавасьць-щ, ж.—свойство по знач. прилаг. "ласковы ". ласкавёць-ею-*?ш-ее, несоверш.—укрощаться, делаться снисходительнее, Нел. становиться ласковее. Пан ласковее, паласкавеў. Соверш. паласкавець. Нел. ласкавы-вая-вае, 1. м и л о с т и в ы й и б л а г о д у ш н ы й. Ар. Хто бы... быу сам ласкавы, Пан Бог ласку сваю над нім учыніць. Кіт. 10616. Які ты ласкавы стах. Ст. 2. оказываемый "з ласкі", т. е. даром, бесплатно. Ласкавыя памочнікі. НК: П особ. 106. Ласковая памога. Тм. 3. получаемый "з ласкі". На ласковым хлебе жывець. Нел. 4. принимаемый "з ласкі". Недалужныя ласкавыя памочнікі. НК: П особ., 107. Ср. ст. ласкаўшы. Пачакаўшы, будзе Бог ласкаўшы. Послов. Рапан: Прык. 65. Нареч. ласкава. ласкі, ласак—лостовицы, вставки под МЫШКОЙ В рубахе. Раст.: Смоленск 149. ласкучынюшчы, -чая—благодательствующий. I Іса(араб. Icyc) Я Твой Бог, ведаю i естэм ласкучынюшчы. Ют. 95а13. ластавічы-чяу, мн. ч.—веснушки. К сл. Спораваў гнезды ластавак, дык ластавічы на абліччу. Л уж асн а К уз. (К сл.). См. рабаценьне,-ціньне. ластаўка—кі, дат., предл. ластаўцы, ж. 1. ласточка. Ар.; Шсл.; Рудня А з. (Ксл.).; М Гсл. Ластаўкі лётаюць нізка: мусіць будзе дождж. Ст. ластавянё-няці, мн. ч.-няты, ср.— птенец ласточки. Наслухалася няўрымсьлівых ластавянят. Е. Лось: Д ом а. 2. вставной треугольный кусок материи в брюках. Ксл. Шый нагавіцы з ластаўкай. Купіна Віц. (Ксл.). ласуха-тх/'-тсуў—жениўнна лакомка. Шсл.; Ар.; М Гсл. Ласуха гэтая одна выпіла ўсё малако. Ст. ласун-нд-Hj, зват. ласуне, мн; ч.-ны-ноўном-ноў-намі-нох, м.—лаком ка(мужчина). Ар.; Стралкі Беш. (Ксл.); Шсл.; Смл., Рек. (Даль); М Гсл.; НК: Очерки, Н о, 32; Нел. 265. Я ведаю: на сыр ты ласун. Ст. Ласун гэты праласаваў на пірагі свае грошы. Нел