Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

ласунок 620 латак Уменьш. ласунок-HKa, предл.-Нку, зват. ласунку, мн. ч., дат.-НКОМ, мн. ч., предл.-НКОХ, м.—маленький лакомка. Нсл. 265; Ap. Ласунок гэты маселца любе. Нсл. Сынок у МЯНе вЯЛІКІ ласунок. П адлазьнікі К уз. (Ксл.). ласунок—см. под ласун. ласунак-нку—лакомый предмет, лакомство. НК: Очерки, Н о. 32; Ар.; НК: П особ., Но. 27. п&сы-сая-сае, 1. (доставляющий вкусовое наслаждение, С.), лакомый. Ар.; К осіч 53, Растсл.; НК: Очерки, Н о. 32. ласы кавалак—лакомый кусочек, вкусное кушание. НК: Бабы, Н о. 16. 2. падкий до чего-л.(имеющий особое пристрастие к чему-л., С.) пнз, лакомый, говоря о лице, охочий к лакомству. Нсл. 265; Смл.; Ст.; Ар. Нареч. ласа—лакомо. Ар.; Шсл. Кот вельма ласа пазірае на сала. Ст. ласЬКО-КЯ, предл.-ку, мн. ч.-кі-коў-ком, мн. ч.. предл.-кох, м.—(мужчина, С.) лакомка. Нсл. 265. Ласько на пірагі, на гарэлачку зь мёдам. Нсл. ласьціць, лашчу-чыш-ча—лашчыцъ 2. Вецер урваўся празь весьніцы, ласьцячы вуха шапнуў. Ж ылка 28. Л в Ш Ч Ы Ц Ь -Ч у -Ч Ь /Ш -Ч Я, несоверш., трех. 1. делать кого-л. ласковым к себе. Н сл. 266. 2. ласкать(проявлять нежность, любов, оказывать ласку кому-л., С.) Н сл. 266; м Г сл.; А р. Як ні лашч яго, нічым ня ўлашчыш: ён у сё ў вір глядзіць. Нсл. Ката лашчым, а ён капцюры выпушчае. Послов. Нсл. Дзеці лашчаць сабаку. Ар. Колькі часінаў ён глядзеў на яе здалеку, працяты бязьмерным жалям, лашчыў яе ціхім, поўным адданай пяшчоты паглядам. зсд по. Соверш. аблашчыць—обласкать. Дел. Ланя дзяцё аблашчыла. Д ел. Прич. аблашчаны. Д ел. Пайшоў ад пані аблашчаны. Дел. залашчаць-аю-аеш-ае, несоверш.—умилостивлять. Ср. улашчаць. Соверш. залашчъщь-чу-чыш-ча, трех.—умилостивить оскорбенного. Нсл. 172. БНсл. Яго нічым не залашчыш. Н сл. Прич. залашчаны—ласками и угождениями, склоненный к прощению обиды. Н сл. 172. Залашчаны бацька, пан. Н сл. Отгл. имя сущ. залашчаньне-нл, предл.-ню—умилостивление. Соверш. палашчыць, перех.—поласкать. Нсл. 460. Ня хочаш, каб я палашчыў цябе, пажалеў. зсд 328. Палашчы дзяцё. Нсл. Соверш. Прылашчыць—приласкать. Растсл.; П Н З; М Г сл.; Р а ст.: С ев ер ск. 149; Ш сл.; Н сл. Плаксуна гэтага нічым ня прылашчыш. Нсл. Ш разу ня прылашчыш ты дзяцяці. Нсл. Прылашчыў сабаку, — i ня брэша. Ст. 3. ласкать, доставлять кому, чему-л. приятное ощущение. 4. быть лестну. Перавозьнік Саўка любіў Лясьніцкага. Можа лашчыла старое сэрца думка, што восъ асьвячоны дзяцюк, а ня чураецца яго. зсд 107. улашчаць-аю-аеш-ае, по ее л.-ай-ай ма, несоверш. к улаШЧЫЦЬ, перех. Не каЖЫ нічога, сынку, адно сілкуйся аладкамі, улашчала маці. Цэлеш: Яры лаў агонь. Соверш. улашчыць, 1. привести ласкам и в х о р о ш ее располож ение д уха после гнева или я р о с т и (н е п р и я т н о с т и, С.) Н с л. 6 5 6. / медзьвядзя улашчыць можна. Нсл. Улашчыць пана. Нсл. 2. умилостивить, ім сь. Прич. улашчаны, 1. приведенный в ласковое расположение духа после гнева или досады(неприятности, С.) Нсл. 656. Улашчанае дзяцё. Н сл. 2. умилостивленный. ляшчъщця-чуся-чышся, несоверш.— ласк ать ся, М Г сл. л а ск а т ь ся; п о к а зы в а ть ласку. Нсл. 266. Кот лашчыцца, прылашчыўся да мяне. Н сл. Сабака лашчыцца (А р.) да чалавека. Ст. Стала паня лашчыцца да дзяцюкоў. Лынькоу: Воўчы лог(К алосьсе, Н о. 2, 1935 г., с т р. 9 7). Соверш. падлашчыцца —приласкаться.,гВазьмі падлашчыся да маткі, адкрадзі ключ i мяне выпусьці", сказала птушка. Н.(Афанасьев: С казки I, 1913, 209). Соверш. палашчыцца, 1. поласкаться, ласкаться некотор ое время. 2. пом ириться. К сл. Мікола з Ананасам палашчыліся i цяпер жывуць дружна. Вейна Сян.(К сл.). 3. сделаться снисходительнее. Нсл. Пан палашчыцца, даець жыта на сяўбу. Нсл. Соверш. прылашчыцца—приласкаться. А р.; Н сл. 5 0 3. Ня ўмееш ты да яго прылашчыцца. Н сл. Прылашчыўся да яе, забраў грошы ды ўцёк сам. Ст. злашчавацца-чуюся- чуешея, несоверш. — делаться ласковее, милостивее. Нсл. 208. Пан трохі злашчаваецца, злашчыўся: не такі злы, як быу. Нсл. Соверш. злашчыцца. Нсл. 208. улъш ч& ццл-аю ся-аеш ся, повел.-айсяаймася, возвр., несоверш. к улашчыцца — умилостивляться. Соверш. улашчыццачуся-чышся, возвр. Бацька улашчыцца, дасьць грошы на пояс. Нсл. 652. латока-кі, дат., предл. латоццы, ж.— низина. Ксл. Мы выкасілі латоку. Беш. (К сл.). Сярод гор латока. Вішкавічы Чаш. (К сл.). латоцьце, латаць—см. под лотаць. Л&Ти-тЫ, ж.— ж ердь, Растсл. ж ердь КрЫш и, Н К: О ч ер к и 2 5 1. д л и н н а я ж е р д ь, п ер ек л а д ы в а ем а я в г о р и зо н т а л ь н ом направлении поперек стропил.(, т. е., С. реш ети н а для зареш ечи вания кры ш и поверх стропил). К сл., длинная реш етина. Нсл. 265. Надабе купіць жэрдзя на латы. Х ац ім ш ч ы н а К уз. (К сл.). КупІЦЬ хату пад латы. Н сл. лаціна-нь/, ж., един к лата — реш ети н а. Л уж асн а К уз. (К сл.); Ш сл. Не стаець аднае лаціны на хлеў. Ст. латак-яку, предл.-аку, зват.-ача, мн. ч.-КІкоў-ком-кі-камі-кох, м. 1. улицы,— водосточная канава