Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 60
 ◀  / 1324  ▶ 
адзіночыцца 42 азадкавы адзіночыцца, взаймн.—объединяться. Летапіс. Соверш. задзіночыцца— объединиться. Лет. Отгл. имя сущ. заДЗІНОЧанЬНеня, мн. ч.-ні-няў, cp.—объединение. Супраца ў кірунку задзіночаньня начала даваць эфэкт. Бацьк. Но. 38-39(473-474). Частку плацілася сваімі грашыма, засталае пазычалася ў банках або ў вадумысловых задзіночаньнях. Сьцяблевіч (Тм.). Шамун быў пераказаю задзіночаньню арабскага сьвету. (Тм.) адзінак-якя, предл.-аку, зват.-ача; мн. ч.акі-коў-ком-коў-камі-кох, м.—один сын В семье. Вят.; Воет. (Даль). адзінака-/с/, общ.—один сын или одна дочь в семье. Каліў бацькі сын адзінака, будзе ён сабака. Послов. Рапан. 79. адзінанцаты, числ.— одиннадцатый. Кацельня Пц.; Н.; Менск; Магілеушч.; Лёсік: Пач. граматыка, Менск 1926, стр. 103; Сербаў 113; Івянец Вал.; Нел. 359; Смаленшчына(Раст.: Смоленск). Адзінанцаты год пашоў. Нел. Адзінанцаты пяток. Тм. адзінанцацера, соб. числ.— о д и н а д ц а т ь. Шел. Вывялася толькі адзінанцацера пылянятак. Ст. Наша съвтъня апарасіла адзінанцацера парасят. Сербаў 13. адзінанцаць-цацёх-цацём, сн.-цацъма, предл.-цацёх, числ.— ОДИ Н аДЦ атЬ. Кацельня Пц.; Ст.; Юравічы Рэч.(Мат. Акад. Наук, отд. р. яз. и слов., 75); Перарост Том.(Ром. У, 53); Севершчына(Расторгуев: Говоры восточных уездов Гомельск. губ., 12); Гарадзішча Н.; Маг. губ.(Мат. Б, Но. 4); Нова-Алякс.(тм.); М.(тм.,Но.23); Вял.(тм., Но.31); Ксл.; Івянец Вал.; Нел. 359; М. (Кліх 72); Горц.,Арш., Сянск.(Ром. I-II, 212); Слц.(Шейн: Мат. 1, 27); Смлш.(Расторгуев: Говоры 91); Шсл.; Лёсік: Пач. граматыка, М. 1926, стр. 103. Адзінанцаць маткоў НІтак зьвіла. Бікложа Беш. (Ксл.). Начыркаў адзінанцаць палак. Рэч. (Пет). Паклаў на стале v радок адзінанцаць гарошын. Тм. Хлапцу адзінанцаць год. Ст. адзіне, нареч.—единственно. 3 высокасьці мне адзіне голас прышоў. Кіт. 11965. аджынджарыць, соверш., трех.—о действии каком-либо, энергично произведенном, напр. выбить(луг). Дел. Аджынджарылі луг. Дел. азадак-дкя, предл.-дку, м. 1. задн я я часть т е л а, (Шсл.) т у ш и, Гсл. з а д н я я ча с ть м ел к о г о (в ся к о го, С.) ЖИВОТНОГО, Нел. 361.; Ар. зад н я я часть ск оти н ы. Ксл. Кабыла сьвісь азадкам каню ў бок. Гсл. Азадак цяляці. Нел. Азадак таншы за перад. Пятшцкая Беш. (Ксл.). 2. ч а с т ь те л а че л о в е к а ни ж е с п и н ы. Азадак адбіў, едучы вокліп. Нел. 361. Як гопнууся аб лёд, дык увесь азадак адбіў. Ст. азадачыць-чу-чыш-ча, соверш., трех, или чаго—дать задаток при покупке. См. абзадачыцъ. азадкавы-вяя-вяс, прилаг.—из задней части (животного). Нел. 361. Азадкавае мяса. Нел
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

предл.-акў, ісі
6 👁
 ◀  / 1324  ▶