Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

крактуха 577 красаваць крактуха-jc/, дат., предл. крактусе, ж. —лягушка, издающая звуки похожие на кряхтенье(крактаньне"). Сьпягліца. Жабы бываюць крактухі й кукаўкі. Сьпягліца. кралі,—см. под каралі. крама-мы, дат., предл.-ме, ж.—лавка. МГсл.; Ар.; Шсл.; Пустыр Cip. (Ксл.); Гсл. Аж не прабіцца ў краму за народам. Ст. Крамы замкнуты, Жыды сьвяткуюцъ. Нел. Уменыи. крямка-мкі-мцы—лавочка. Ар. Не вялікая крамка, ды ўсяго шмат. Нел. 251. Няма тае крамкі, каб прадаваліся мамкі. Послов. Нел. крамачка-чкі-чцы, ж. уменыи. к крамка —мелочкая лавочка. Ар. Жыд крамачку паставіў ля свайго двара. Нел. щ2метяА-ная-нае, прилаг. к крэмень, — сделанный из кремня, кремнёвый. Ар. крамянасьць-щ, ж.— упругость здорового тела. Гсл. Ср. крамяны. крамяніць-ню-ніш-не, несоверш.—противополагается глаг. кажанаціць. НК.: Очерки, Но. 717. крамяны-ная-нае. Пек., Смл.(Даль)—крепкий телесно; живой, подвижной, совершенно противоположный "кажанатам у". НК.: Очерки, Но. 717, (о теле, С.) крепкий, ПЛОТНЫЙ, (Гсл.); Растсл. упругий (о теле). Андрэй...сам такі шчытны, крамяны. ЗСД. 17. Там адна мая дзяўчына —у яе крамянае цела. Тм. 185. Хвігурка яе прыемна круглілася крамянай паўнінёю. ЗСД. 325. Нареч. крамяна. Гсл. Ср. ст. крамяней. Гсл. крамзель, междомет. — крамзень,—выказуе выцень курка стрэльбы аб крэс: щелк! Злажыўся стрэльбаю; кляпсь — ня паліць, крамзель з другого — не пячэцъ. Тарас на Парнасе. Я Злажыўся, крамзень! Ані пшыкнула, я ізноў навёў курак, крамзень, толькі іекры, а заяц тым часам уцёк. Нел. 252. крамнік, -ік а, предл.-іку, повел.-іч а, м. —владелец лавки или продавец в лавке, лавочник, (МГсл.); Ар. саделец в лавке. Hi воднага крамніка няма ў крамах. Нел. 251. Крамнік увесь дзень таргаваў. Сянно(Ксл.). Па еяле езьдзе Бэрка крамнік. Ст. крамніна, (Шсл., 1г.) крамнГна, (Гсл), крамніна, (Ар.)—фабрикат, фабричные изделия, продаваемые в лавках. Гсл., мануфактура, ткани. Шмат крамніны навезьлі да крамы. Ст. крамніца-цы-цы, ж. к крамнік. Ар. крямнічыхя-ыхі-ысе, ж.—жена крамніка". Ар. крамны-ная-нае—лавочный, купленный В лавке. Ар.; Гсл.; Шсл.; Растсл. У яго ўся крамная адзежа. Ст. У Грышкі крамная кашуля. Дабрамысьль Лёз. (Ксл.). Крамнае сукно. Нел. Падзер маю кашулю крамную. Жукова Імгл.(Косіч 35). КуПІ, МІЛЫ, крамную сарочку. Росуха Імгл.(Косіч 39). крамсель-ля, предл.-лю, м.—кремневое ружьё. НК.: Под. пос., Но. 86. крамеёлька-лькі-льцы, ж.—крамсель. НК.: Под. пос., Но. 86. крамеёль-ёля, предл. и зват.-елю, мы. ч.селяў, м.— ружьё. НК.: Очерки, 520. крямсёлька-лькі-льцы, ж.— ружьё. НК.: Очерки, 520. крамсёльнік-/кт7, п р ед л.-ік ў, зват.-іча, м.— стрелец ИЗ крамеяля". НК.: Очерки, Но. 545. крант— кран. Гсл. крануты,—см. под кратаць. крануць,—см. под кратаць. крануцца,—см. под кратацца. крапанікі-дул— кишки с начинкой. Ксл. Крапанікі (,,кpыnaнiкi,,) надзяюць моркаю, грыбамі, яблыкамі. Алынанікі Беш. (Ксл.). крапанка-кі, дат., предл. крапанцы, ж. — начинка. НК.: Очерки, 7. Люблю ўсё 3 крапанкаю. Лужасна Куз. (Ксл.). крапаны-няя-ня£— С начинкой, НК.: Очерки, 7. начиненный, облает, крылаты. НК.: Очерки, Но. 209. КрапаНЫ пірог. НК.: Очерки, 7. Крапаныя бліны. НК.: Очерки, Но. 209. крапясты-гаяя-гаяе—покрытый крапинками, крапчатый. Уменью., ласкат. крапясьценькі—покрытый точечками, пестренький. Гсл. КрапГунІК-/кЧ7, предл.-ІКу, зват.-іча, м. —цыпленок, родившийся в неизвестном ДЛЯ хозяев гнезде. НК.: Очерки, Но. 803. крэўчык,—см. под кравец. КрапГцца-ЛЛЮСЯ, крэпішся, несоверш. 1. укрепляться(поправляться, С.), после болезни. Бацька крэпіцца патроху. Нел. 2. подкрепляться. Крапіся на дорогу. Нел. Соверш. пакрапіцца-пл/огя, пакрэпішся —основательно подкрепить силы едою. Шсл. Пакрапіўся добра: магу цярпець аж да вечера. Ст. Ср. пасілкавацца. крапчэць-эю-эеш-эе, несоверш. 1. крепчать, становиться крепче, сильнее. Нел. 256. Мароз крапчэе, пакрапчэў. Нел. 2. здороветь, поправляться в здоровьи. Нел. 256. Тата крапчэе. Нел. 3. делаться тугим. Нел. 256. пакрапчэць, соверш. к крапчэць 1, 2, 3. Гуж пакрапчэў. Нел. крапчыня-ш-ш, ж.—крепость чего-л. краса-6/, ж. 1. красота. Шсл. Ты, касамая, краса дзявоцкая, каму ж ты, краса, дастанешся? Красновічы Сураск.(Сержп.: Отчет, 12). Мне й ад квасу дасьць Бог красу. Послов. Лядцо Пух. (Шсл.). 2. цвет ржи и трав. На жыце ўжо краса. Ар. 3. кличка коровы. Куды, Краса? Ар. кр асал а-ла, мн. ч.-лы-лаў, ср.— огниво. Гсл.; Даль. См. красіво, крэсіва, крысала. красамоўства-ва, ср.— красноречие. Гсл. кряслвіць-сую-суеш-суе, несоверш.— цвести(по отношению к ржи и травам, Ар.). МГсл. Соверш. адкрасаваць, 1. отцвести(о ржи и травах, С.). Шсл. Жыта ўжо адкрасавала. Ст