адукавацца 39 адылГ адукавацца-куюся-куешся—получать образование. Ap. Ігнат пабыу у месъце, дык адукаваўся. Ст. Панскія дзеці адукуюцца. Нел. 724. Соверш. выадукавацца,' (облает, выдукавацца, Нел. 723.)—получить образование. ад у К2Л\Д-ЦЫ- ЦЫ, — образование. адукачны-яля-нле—образовательный. адумам сваім, (Дел), сваім адумам, (Ар.)— по своему замыслу, произвольно, Дел.; Ар. самоуправно. адумам сваім людзёў вешаць—произвольно, с превышением власти вешать людей. Дел. Што ты пачау рабіць i сваім адумам вешаеш людзёў? Ельн. (Дел.). Тыўсё сваім адумам робіш. Нел. 360 ( под адум). адумёрлы-лая-лае—выморочный. У сякая маемасьць мацярыстая адумерлая маець іці ў роўны дзел межыўсіх дзяцей. Стт. 295. адумёршчына-ны-не, ж.—выморочное имение. Нел. 381. Пан пабраў сабе адумершчыну нашага суседа. Нел. адумысловасьць-14/, ж.—специальность. адумысловец-гця, предл.-цу, зват. адумыслоўча, м.—специалист. Гсл. адумысловы-ляя-вяў, 1. специальный. Ар.; Яцкава Вал. Н я б ы л о а д у м Ы С Л О в а г а б у д ы н к у н ад ш к о л у. Яцкава Вал. П р о с т а к і д а л а к а р о т к і я й ня с к л а д н ы я па г р о зы п а п а л ам і з б р ы д к і м і ц я ж к і м і с л о в а м і а д у м ы с л о в а е ла я н к і. ЗСД 288. 2. нарочный. Ap. Адумысловы пасланец. Ap. адумыслоўка-іта'-гць/, ж.—специалистка. адумысьля, нареч.—специально, Гсл.; Ap. нарочно. адусюль, нареч.— ОТОВСЮДУ- Ар.; Гсл.; Шел.; Ксл. Адусюль яму йдуць грошы. Пустынкі Сян. (Ксл.). Арабове адусюль прыходзілі. Кіт. 82a4. Адусюль беды. Нел. Адусюль наехала людзёў на кірмаш. Ст. адурніць,—см. под дурніць. аДЦОХЛЫ-ЛЯЯ-ЛЯ*», облает.— ОТСОХШИЙ. Нел. 383. адцохці — адсохці, (под сохці). адцацкацца,—ем. под цацкацца. адцеміць, адцямляць,—ем. под цёміць. адцёньне-яя, предл.-ню, ep.—о т т ен о к. Усе навокал прыняло на сябе іншае адценьне, ІНШЫ характар. Лынькоў: Воўчы лог(Калосьсе, Но. 2, 1935 г., стр. 99). адцерці, адціраць,—ем. под цёрці. адцяг-аць-нуць,—ем. под цягнуць, цягці. адцягі-глг, едчнетв. ч. нет.—прОВОЛОЧКа, от т я ж к а. Вясельле а дц я га ў ня лю бе. Нсл. 383. ндц-яць-я ты-яцьце,—ем. под цяць. адцяцца,—ем. под цяцца. адцін-Hv, м. 1.—отрубление, отрубка. Нсл. 383. Ня там пачаў адцін. Нсл. 2. отруб. Нсл. 383. 3 адц ін у відаць, ш т о дзерва здаровае. Нсл. Уменьш. адцінак-нка, предл.-нку— обрубок, Нсл. отрезок. А дц ін кі зь б я р вен ь н я. Нсл. Уменый. адціначакчка, предл.-чку—обрубочек. Нсл. Адцін а ч к і палажы ў печ. Нсл. 3. колкий, язвительный ответ; отпор. Нсл. 383. Адцінам сваім ты нос яму зьвярнуў. Нсл. адщн-ак-ачак,—ем. под адцт. адцін-аць-аньне,— ем. под цяць. адцінацца,—ем. под цяцца. адцір-аць-ацца,—ем. под церці. адціс-каць-нтць,—ем. под ціснуць. адцмыгаць,—ем. под цмыгаць. яццуряъяцця-руецца, нееоверш.—отскакивать при рубке. Нсл. 383. Як сячэш ты, то трэскі далёка адцуруюцца. Нсл. Соверш. ядцурыцця-ыцца—отскочить при рубке. Нсл. 383. Цурка, адцурыўшыся імне ў лоб лучыла. Нсл. аДЦЫТНІК-ІКТ, предл.-іку, м., бот.— ОЧИТОК острый. Верассл. См. сытнІК. адцюк-аць-ж'ўь,—ем. под цю каць. адчах-аць-лццл,—ем. под чахаць. я д ч я п -іц ц я -л я ц ц а -іў ш ы с я,—ем. под чагііцца. адчап-іць-ляць,—ем. под чагііць. адчасав-аць-лнь/,—с,и. под часаваць. адч-асаць-эсаваць,—ем. под часацъ. адч-асацца-эсавацца,—ем. под часацца, адчэпнае-ага—отступное (отступной, С.) Шсл.; Ар. Хвэльчар dav адчэпнага. Ст. Даў на адчэпнае. Ст. на адчэпнае—выпить последнюю на прощание рюмку. НК.: Пит. 74. адчух-аваць-луь,—ем. под чухаць. адчупрыжыць, еоверш.— выставить. Ксл. А ён сваю морду адчупрыжыў, як на наказ. Пушкары Сян. (Ксл.). адчурацца,—ем. под чурацца. адчыкрыжыць, ем. под ЧЫКрЫЖЫЦЬ. ЯДЧЫН-ЩЪ-1ЦЦа-ЯЦЬ-ЯЦЦа, — ем. под чыніць. адчыркнуць,—ем. под чыркаць. адчырык-аць-щ'ў6,—ем. под чырыкаць. адыход-dv, предл.-дзе, м.— ОТХОД. Ксл. Борзда будзе адыход параплаву. Бешанкавічы (Ксл.). адЫ Ж, отрицательный еоюз,— ОДНаКО. Гайнін (Я. Гладкі). Мала яе дагэтуль пазнаў; адыж кажу вам i ў i мне штосьці яна ўжо ЗЬМЯНІла. Татар: Кво вадыс 233. Ты сабе жывеш дома, заняты думкаю то празь Лілю, то праз хрысьцян, дык хіба ня ведаеш, што сталася надовечы. Адыж Нэрон зьвянчаўся прынародна. Татар: Кво вадыс 241. адыйм-аць-лту,—ем. под імаць. адылГ, отрицательный еоюз, 1.—ОДНаКО. Гсл.; Вял.; мГсл. Крыху лупаценькія, адылі прыгожанькія вочкі. Гсл.(лод лупаты). Добра кажаш, адылі сам ня робіш. Гсл. Доўга хварэў, адылі пачаў ачуневаць. Гсл. 23. Я ж вам казала, што ня трэба йсьці, б о V мяне дрэнна. Адылі сядайце цяпер ужо. ЗСД 372. У вабароне іх страціў гэтыя вось два палцы. Адылі меж хрысьцян
Дадатковыя словы
адукавацца-кўюся-кўешся—получать, адцюк-аць-ж'^ь,—ем, адцяг-аць-нўць,—ем, адцўруюцца, адцўрыўшыся, адчух-аваць-л^ь,—ем, адчыркнўць,—ем, адчырык-аць-щ'^6,—ем, адыйм-аць-лт^,—ем, гцьі, жўь, лньі, лўчыла, цягнўць, чўхаць
8 👁