Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 551
 ◀  / 1324  ▶ 
калюгавіца 533 камёзасьць калюгавіна-«ь/-нс, ж.—углубление от колес на дороге, колея. Ар.; м іх. См. калюга. калю ж ны-няя-няе, прилаг. к калюга. Калюжны шлях праракаюць трэфы. Кавыль: Думы, 16. Выгнанца шлях калюжНЫ. Кавыль: Думы, 32. калю жына-ны-не, ж.—рытвина, выбоина, яма на дороге, Ар. то же, что калюгавіна. калюкі-кяу, мн. ч.—колики (стреляющие боли) при различных болезнях. Лячу Прахору калюкі: Калюкі, каліцеея, парыцеся, ад Прахора адчапіцеся. із замовы, Навасёлкі Пух. (Шсл.). калючка-чкз-чць/, ж. 1. колики. Калючка падпала. Нел. 243. 2. об щ.— любящий колоть словами. Калючка нягодны, кажнага ўколеш або ўкусіш. Нел. 243. калючка-кз, ж.—шип. МГсл. каМОра-/?6/, (Растсл.; Гсл.), дат., предл.-ры, ж. 1. кладовая при сенях. Пачаевічы Чаш. (Ксл.); Шсл. Сала стаіць у каморы. Ст.Юрка сътцъ у каморы. Ст. каморка-/ж/-рць/, а) уменыи. к камора. б) ноздря. У них (грибов) много каморок" — ноздрей, отделений. Дел. 42. ( под бубехі). 2. камера. Гсл. каморнік-гкя, п редл.-іку, зват.-ІЧО, м. —камергер. Іно яго каралеўская міласьць, за жалабаю князя Курпскага, каморніка яго каралеўскае міласьці Міхайлу Нарбута...зь лісты, мандаты яго каралеўскае міласьці...паслацірачыў. Ліст праз аграбленьне Немцамі Куроскага. (Янчук: Нарысы, 68). камабой-оя, предл. и зват.-ою, м.—каменобоец, рабочий занимающийся разбиванием камня В щебень. Пруж.; Вал. камаклёу-ёвя, предл. и зват.-ёве, м.—каменотёс. камалом-сшя, п р е д л.- о м у, з в а т.- о м е, м. —каменолом. камаломня-ш-ш; мн. ч.-ні-няў, ж.—каменоломня. Каманьдзер-/7Я, предл. и Зват.-ру, м.— КОмандир. Шел.; Нел. Ён служыць за каманьдзера. Ст. кам аньдзерка -ркі-рцы, ж,—женщина командир. Каманьдзерка гэта нікому ня дасъцъ задрамаць. Нел. 736. камары мак таўкуць—первые по весне ройные метанья комаров. НК.: Очерки, Но. 876. К 2М 2№ Ы -Ш аў(одш КОМОШ)— боТИНКИ (с голенищами, Ар.). Заронава Куз. (Ксл.). камачос-ся, предл.-су, м.—каменотёс. Вал. камэда-ды-дзу, ж.—комедия. Шел. Камэда зь ім — дый годзе! Ст. камэдыян-ня, п редл.-ну, зват.-не, м.— КОМИК. Міх. камэдыянец-«гуя, предл.-нцу, зват.-нча, м.— комедиянт, фокусник. Шел. Камэдыянцы наказавалі ў Сьмілавічах уеялякія штукі. Ст. камэдыяніцца, -НЮ СЯ-НІШ СЯ, несоверш. —показавать фокусы, фокусничать. Дзяцюкі папіліся й сталі камэдыяніцца. Міх. камёль-ля, п р е д л.-л ю; мн. ч.-лі-лёў-лём-млямі-лёх, м. 1. нижняя часть ствола у пня, Сянно(Ксл-) толстый конец(ствола дерева и т. п.). Гсл. 2. НИЖНЯЯ часть снопа, куля И Т. П. Уменыи. КамЛЮК-КЖЯ; мн. ч., дат.-КОМ, мн. ч., предл.кох. 'камлюк-кжя; мн. ч., дат.-КОМ, мн. ч., предл.кох, м. 1. похожий на камель", приземистый, здоровый мужчина, женщина. 2.—см. под камель. каменка-к/, дат., предл. каменцы, ж.—каменная печка. Узьлі вады на каменку. Селішча Гар. (Ксл.). кяметы-ная-нае, прилаг. к камень—состаящий из камня, каменный. Ар.; МГсл. камень-меня, предл. и зват.-меню; мн. ч мяні-нёў-нём-ні-нямі-нёх, м. 1. камень. Каменя гэтага ніяк не падыймеш. Нел. 228. 3 над каменя вада цячэць. Тм. Як цяжка каменю па вадзе плыці, так горка майму сыночку без мацеры жыці. Тм. Доўга сядзеў па меж камянёў. Цэлеш: Ярылаў агонь. Узбоч мільгаюць, быццам таксама бягуць на сустрач....прыдаРОЖ НЫ Я КОМЯНІ. Марціновіч(Беларус, Но. 159). Гляджу ляжыць хлапец па меж камянёў. Цэлеш(Ярылау агонь). кінуць каменям на каго—упрекнуть в чем-л. позорным. На беларускую дзяўчыну ніхто йшчэ каменям ня кінуў i не паважыцца кідаць. С оби р. камёньне-ня, п р е д л.-н ю. Гсл.—множество камней. Каменьням закідаць. Нел. 228. Капала карэньне з пад белага каменьня. Из песни, Нел. каменьніка-кя, п р е д л.-к у, ласкат. к каменьне. Зьбяры гэта каменьніка на жлукту. Нел. 228. Каменьніка падлажы пад бакі, каб не валілася на бок. Тм. У м еньш. камёнчык-ыка, п р е д л.-ы к у, зват.іча, м.—камушек, Шсл.; Ар. камешек. Хлапцы гуляюць у каменчыкі. Ст. 2. литовская (белоруская) мера веса, составляющая 40 литовских фунтов и равная с русским фунтом и 17 1 / 2 лотом. Словарь Горбачевского(Гордз. акты, ХУН, стр. 54). каменьніца, -цы-цы, ж.—бесплодная женщина. Знаць яна каменьніца, што дзяцей ня родзе. Нел. 228. каме'чыць-ч V-ЧЫШ-ЧЯ, н есо вер ш.—комкать, превращать в комок. У руках камечыць шапку. Рамановіч(Канадні, Но. 2,23). камёчыцца. Жыцьцё камечыцца памеж того каменьня. Крушына: Творы, 40. камёза-зы, общ.—лобатый-тая. Гсл. камёзасьць-щ, ж.—комолость. Гсл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

камэдыянец-«г^я, курбскага, рцьі, чцьі, іжі
3 👁
 ◀  / 1324  ▶