адськёшіеваць 37 адвакацкі ацськ-еплеваць-ёплены-япіць-япляць, —см. под ськяпаць. ад ськ- ёпл e вацца-яш цца-яп ляцца,—см. под ськяпацца. адськёп-лу, предл.-ne, м.— раскол. Нсл. 379. Па самы адськёп адрэж. Нсл. 3 адськёпу відаць, якое дзерва. Нсл. Уменьш. адськёпак-пка, предл.-пку, м.—ОСКОЛОК. Нсл. 379. / адсъкёпка ня даў лучыны. Нсл. адсьвёчаваць,—см. под сьвяціць. адсьвяткав-аньн е-янь/-/щь,—см. под сьвяткаваць. адсьцёнь-«/, ж.—тень. Нсл. 380. Адеъценъ яго відаць, дарма што схаваўся. Нсл. адсых-аньне-яць,—см. под сохці. адсып-аць-яць,—см. под сьіпаць. адсып-ацца-яіда,—см. под сыпацца. адсыпка-пкі-пцы, ж.—плата за посуду, отмеренная, отсыпанная самой купленной посудой раз, два или сколько сторгуются. Шсл. Купіла гаршчок на адсыпку. Ст. адсюль, нареч.—ОТСЮДа, МГсл.; ПНЗ; Ар.; Нсл. 381; Шсл.; Ксл. Адсюль пачынай. Нсл. Адыйдзі ты адсюль, не замінай! Ст. Вазьмі ты яе адсюль. Купіна в іц. (Ксл.). Адсюль да Буева сусім блізка. Мазалава Куз. (Ксл.). Уменьш. адсюлека. Ксл. Адсюлека лепі відаць. Мікалаёва Куз. (Ксл.) адшарах-аць-нуўь,—см. под шарахацъ. адшарапорыць-/?у-/?ь/ш-/?я, соверш.—высечь, обдать водой. Дел. 564. Дождж адшарапорыў. Дел. адшараваць,—см. под шараваць. адшарх-аць-w уўь,—см. под шархаць. адшарпнуць,—см. под шарпацъ. адшас-таць-яуць,—см. под шастацъ. адшаснуцца,—см. под шастацца. адшкад-оваваць-явяць,—см. под шкадаваць. аДШШЛ-ЯЦЬ-ЩЬ,—см. под зашпіляць. адштл-яцца-/гщя,—ел*. под зашпіляцца. адштурх-аваць-яўь-н уўь,— см. под штурхаць. адшукаць,—см. под шукаць. адшчапёнец-ні4д, предл.-НЦХ, зват.-нча, м.—отступник от веры, Нсл. 385. рас кольни к. За адшчапенца ніколі не найду. Нсл. адшчапёнка-нкі-нцы, ж.—отступница от веры, Нсл. 385. раскольница. адшчапёнства-tftf, предл.-ве, ер.—отступничество от веры, Нсл. 385 раскольничество. Нсл. Яго за адшчапенства судзяць. Нсл. адшчап-іць и т.п.—см. под чапіць. адшчык-нуць-нуты,—см. под ьичыкаць. адшыб-бу, м.— отдельная часть леса, выдавшаяся в поле. Дел. Ваўкі ў гэтым адшыбе. Дух. (Дел.). Пачулі яны: зьвяря дужа шмат у вадшыбе, у лесе. Тм. адш-ывацца-ьвдя,—см. под шыцца. аДТОГДЫ, нареч., облает.— С ТОГО В р ем ен и. Нсл. 381. Адтогды i я буду да цябе добры, калі ты паправішся. Нсл. адтахтурыць,—см. под тахтурыцъ. адтапщь I,—см. под тапщъ I. адтапіць И,—см. под тапщъ II. адтапырыць,—см. под тапырыць. ащт-&ъ2щъ-аць,—см. под таіць. адтуль, нареч.—оттуда. ПНЗ; Растсл.; Гсл.; Нсл. 38 1; Кіт. 74а13, 112а7; Шсл.; Ксл.; Дел. Бяда НІ адтуль, ні адсюль. Нсл. Адтуль яна ЗЬвярнулася позна. Пужалава Аз. (Ксл.). Мы — адтуль. Капланы Сян. (Ксл.). Я адтуль выйду. Ельн. (Дел.). Пашоў адтуль на другое неба. Ют. 11661. Адтуль прыехаўшы, ударыў ясьмі яму чалом, гордз. А к. хп, 8. Я/ адсюль, ніадтуль ліхаўзьнялося. Ст. Уменьш., ласкат. адтулецька. Нсл. 381. Адтулецъка нядаўна прышоў. Нсл Нсл. адтылаваць,—см. под тылаваць. адвод-dy, предл.-дзе, м. 1.—отвод (действие). 2. (юрид.)— провержение. Суд, выслухаўшы жалаб i адпораў старой, скажаць каторай-колечы старане давод або адвод. Стт. 257. За катораю стараною больш сьветчаньня па выведаньню будзець, тая к давод у або адводу прыпушчана быці маець. Стт. 416. адводлы-лая-лае—переставший водить. Состоя дзяцінухай" до майских дней и, выростив пісклят", "адводлая курка" в юне снова делается нясушчай". НК: Очерки, 409. адводнік-/кя, предлАку, зватАча, м. —проводник плотов в опасных местах. Малюкіна Пар. (Дел.). адв-одзіць-ссьу/,—см. под вёсьці. адв-озіць-ёзьці,—см. под вёзьці. адвага-г/, дат., предл.-зе, ж.—отвага, (Шсл.) смелость, (Нсл. 371) храбрость, Ар. отвага, решимость. Ксл. Гэта ж трэба адвага: аднаму ночы пайсьці на могілкі. Ст. Адвага гарады бярэць. Нсл. Адвага ляпей. Кляшчыно Беш. (Ксл.). адвахвГць, адваўхвГць, облает.—исцелить. Дел. Адваўхвіла бабка маладуху ад прыткі. Дел. адважыць, адважаць, см. под важыцъ. адважлівы-?яя-?яс—отважный, смелый. Шсл. Адважлівы ты чалавек, хоць у мора лезеш. Скрыль Пух. (Шсл.) адважна, нареч.— храбро, (БГсл.) смело, отважно. Ар. адважшк-/ка, предлАку, зват. адважніча, м.—смельчак. Знойдзецца на яго адважнік — прывуча. Ст. адважны-ная-нае—храбрый, (БГсл.) смелый, отважный. Ар.; Шсл.; Ксл. Ой не кажы, ён адважны чалавек, гатоў на ўсё ' пайсьці. Ст. Адважны ты хлапец. Кузьміно Сян. (Ксл.). адважыцца,—см. под важыцца 2. адвакат-дтя, предл.-ат у, зват.-аце, м. —адвокат. адвакатка-т/а-тць/, ж.—женщина адвокат. адвакацкі-кая-кае—адвокатский
Дадатковыя словы
адв-одзіць-ссь^/,—см, адважлівы-<?яя-<?яс—отважный, адтўль, адшарах-аць-ну^ь,—см, адштурх-аваць-я^ь-н, ссьуі, тцьі, тіа, у^ь, у^ь,—см, штўр, ьіш, яньі, ігщя, ікя, іщь
8 👁