адраеваць 36 адськёп адра-еваць-/ўь,— см. под раіць. ащ т -дэ1цъ-дж энъне,—см. под р а д зіц ь. ь д р д -д зіц ц а -д ж а ц ц а -д ж э н ь н е,— см. под радзіцца. адраджэнец-«ця, предл.-НЦУ, зват.-нча, м.—возрождённый мужчина, адраджэнка-ик/'-туь/, ж.—возрождённая женщина. адраджэнскі-кяя-кя?—относящийся к возрождению, принадлежащий к нему. Адраджэнскі рух. адразу, нареч.—сразу. Шсл.; Ар.; Ксл.; Дел. Адразу работа пашла. Ст. Адразу яна замоукла. Доўжа Куз. (Ксл.). Возьме букашку хлеба ды адразу i зъесъць. Красьн. (Дел.) Уменьш. адразочку. Лявои адразочку яе пазнаў. Дудзіцкі(Бацьк. Но. 1-2/437-438). адракацца-аюся-аешся, несоверш.(к адрачыся), ад каго, чаго—отрекаться. Ксл. Я ад іх адракаюся, яны не мае уммэты(араб. — вернікі). Кіт. 9169, 136614. Соверш. адрачыся, адракуея, адрачэшеячэцца-чэмся-чыцёея—отречься. Ксл. Адрачэцца ад яго іман(араб. — вера). Ют. 46613. Адракуцца ад яго прарокі. Ют. 46616. выракацца-аюея-аешея; повел.-айсяаймася, несоверш. каго, чаго—отрекаться. МГсл.; Ар.; Нел. 93. Выракаюцца цябе. Нел. Отгл. имя сущ. ВЫракаНЬНе-Ш7, предл.-НЮ/ мн. ч.-ні-няў—отрекание. Дачка заслужыла на выраканьне. Нел. Соверш. вырачыся, выракуся, вырачашея; прош. вр. выракся,клася-ліся—отречься. Ар.; Нел. 93. Выракаецца, выракся словаў сваіх. Нел. адранак-нку, jм — утро до завтрака. Адранкам КаеІЛІ сена. Хмара Куз. (Ксл.) Цэлы адранак адрабіў. Стрэлкі Беш. (Ксл.) адрап-аць-нуўь,—см. под драпацъ. адрапацца, см. под драпацца. адратаваць,—см. под ратаваць. адрачыць-ч у, соверш., облает.— д а ть ОТвет, возразить. Смол. у. (Дел.). Ня мог ён адрачыць нічагенечка. Дел. адрэс-у, м.—адрес. Ар. См. адры с. адрупіла, безлич.-см. под р ўпе. адрыг-6/гу, предл.-ызе, м.—возвращение, рецидив. Дел. Ня быцъ ім адрыгу, нябыць ІМ накрашу! Парэц. (Дел. 561) *адрыгацца-аецца, несоверш., безлич. 1. отрыгиваться. Ар. Соверш. адрыгнуццануся-нёшся—отрыгнуться. Ар. Прыемна адрыгнулася. Ар. 2. рыгать. Ар. адрыс-у, м.—адрес. адрысаваць I -с ў ю -с ў е ш -с ў е; повел.-суйу й м а, соверш. илшо,—отчертить. Шел. Роуненька адрыеуй, паку ль згабляваць. Ст. адрысаваць II-сую-суеш-ўе—адресовать, написать адрес на конверте. Прич. адрысаваны—адресованный, адрываць,—см. под ірваць. адрывацца,— л/ под ірвацца. адсохці,—см. под сохці. адсороца-ўб/, ж.—адсороция. адсосак-с/ся, м.—жеребенок, отнятый от доения ( ОТ 'ссанъня", С.) НК: Очерки,355. адса-дзіць-Эжяі{б,—см. под садзщь. адсачаць-яс; соверш.—отстать(о коре дерев весной). Юрсл. Сонца ўвясну прыгрэе, кара адсачае, i пашоў сок па дзераве. Юрсл. адсачацца-яўуя, соверш. — адсачаць. Юрсл. Ужо й на дубе кара адсачалася. Юрсл. адсэнсу, нареч.—бестолково. Адсэнсу гукаеш. Нел. адсёяць, адеяваць,—см. под сёяць. идее-цзіць-джаваць,—см. под сядзёць. ьдсё-діійца-джаваццаўсм. под сядзёць. адсёсьщся, адсядацца, см. под сесьці. адс-якаць-ячы,—см. под сячы. адся-кацца-чыся,—см. под сячыся. адскок-оку, предл.-оку, м. 1. скачек, прыжок в сторону или назад. Нсл.380.3яяў ад скок зрабіў. Нел. 2. рикошет. Гсл. 3. мгновение, удаление от чего-либо. Нел. 380. Работа ня любе ад скоку. 4. зерна полные, отлетающие при веянии далее других. Нел. 380. Выбрау зярняш самага адскоку. Нел. См. чало. ЯДСКОКД-ОКІ-ОЦЦЫ, ж.—отдаление. МГсл.; Нел. 379. на адскоццы—в отдалении, на некотором расстоянии. Жывуцъ на адскоццы. Гсл. Царква ад нас на адскоццы. Нел. Рака на адскоццы. Нел. На адскоццы й ён ЖЫвецъ. Спаская Cip. (Ксл.). адскокам, нареч.—рикошетом. Гсл. адск-очыць-якявяўб,—см. под скакаць. адсмалі'ць,—см. под смаліць. лдсто-евяць-евацца-іць-іцца-ены, —см. под сшаяць. адстагнаць,—см. под сшагнацъ. адстан-авГць-яудяць,—см. под сшанавщь. адставіць,—см. под сшавіць. адстраш-аць-бщь,—см. под сшрашыцъ. адступ-аць-1цъ,—см. под сшупаць. адступ-ацца-щуя,—см. под сшупаць. адступства-ва, предл.-ве; мн. ч.-вы-ваў, ср. 1. отступничество. Нел. 380. Адсшупсшва ад веры. Нел. 2. отступление. Нел. 380. Адсшупсшва ад свайго слова не зраблю. Нел. адсудзіць, адсудж-оны-аны-аць,—см. под судзщь. адсук-аваць-яць,—см. под сукаць. адсук-авацца-аадя,—см. под сукацца. адсу-нуць-бяі6, — см. под сунуць. адсу-нуўшыся-нуцца-вацца,—см. под сунуцца. адсупраці, адсупраціў, нареч. (Нел.)— С противной стороны. Нел. 380. Сядні вецер адсупраціў дзъмецъ, як учора. Нел. адсусёджавацца и m.n.— см. под сусёдзіць. адсуваць,—см. под сунуць. адсувацца,—см. под сунуцца. адськёп-«у, предл.-пе, м.— раскол, отщепление. Гсл
Дадатковыя словы
ii-сўю-сўеш-ўе—адресо, адра-еваць-/^ь, адраджэнка-ик/'-т^ь, адрап-аць-ну^ь,—см, адрўпіла, адса-дзіць-<эжяі{б,—см, адсачацца-я^^я, адск-очыць-якявя^б,—см, адсмаліць, адсорбца-^б, адступ-ацца-щ^я,—см, адстўпства-ва, адсў-нуць-бяі, адсўпраці, адсўпраціў, ж.—адсорбция, икі, нюі, повел.-сўй, сіся, сўнуцца, туьі, ьдсё-діійца-джавацца^см, ігу, іўь, ўбі
5 👁