аднэй 35 адрагаваць аДНЭЙ (дат., предл. падежи к адна)—ОДНОЙ. Ар. аднёкуль, нареч. (Янк.1)— ОТКуда-ТО. Ар.; Шсл. Аднекуль прынёсла дзьве гладышкі малін. Ян к. I. Аднекуль прывалокся кот у хату. Ст. Аднекуль зьявіўся лясьнік. Вышынскі: Хата пад ліпою (Беларус, Но. 155). адняць,—см. под імаць. ад ніці да ніці—подробно без вылущений. Дел. Царэвіч ад ніці да ніці расказаваў айцу аб сваім падарожжу. Красьн. (Даль.) Ад ніці да ніці ў сё чысьценька расказала i ад еябе дадала. Дел. адны м чы нам—одним словом. Шел. Адным чынам пагуляллі добра. Ст. адпомнецца,—см. под помнець. адпор-ду, м.— сопротивление. МГсл. чынщь адпор—возражать, опровергать жалобу. Туруса, адпор чынячы, паведзіў. Гордз. Акты ХУII, I. адпоушыць,—см. под поўшыць. адпакут-аваць-ўь,—см. под пакутаваць. адпакутная—искупительная (жертва). Гсл. За маладосьць адпакутна етарасъцъ. Гсл. адпалохаць,—см. под палохаць. адпал-щь-льнугуь,— см. под палщь. адпанав-аць-яідо,—см. под панаваць. адпароць,—см. под пароць. адпароцца,—см. под пароцца. адпасьціцЬу— см. под пасьціць. адпасьціцца,—см. под пасьціцца. адпавёдна, нареч.— соответственно. МГсл. адпавёдны, -ная-нае—соответственный—ел. Адпаведную трубу дастань. Дабра-мысьль Лёз. (Ксл.) адпёрці,—см. под пёрці. адпёрціся,—см. под п ёр ц іся. & цц-ещ -яяць-явацъ,—см. под пецъ. адпякаць,—см. под пякацъ. адпяраз-аваць-яць,—см. под перазаць. адпяраз-авацца-дщд/, — см. под перазацца. адпятраць,—см. под п ят рацъ. адпіх-аць-ніўь,—см. под п ха ц ь, піхаць. &}щ\х&1Щ & -нуцца,— см. под п х а ц ц а, niхацца. адпіловаваць, адпілаваць,—см. под пілаваць. адпіловавацца, адпілавацца, й под пілавацца. адпілюкаць,—см. под пілюкаць 3. адпінаць,—см. под пяцъ. адпінацца,—см. под пяцца. адпіраньне-ня, предл.-НЮ, ср. 1. действо по гл. адпіраць". Нашто тое адпіраньне. 2. (перен.)—отпирательство. Нел. 377. Адпіраньне тваё табе не паможа. Нел. адпіраць,—см. под пёрці. адпірацца, см. под пёрціея. адпіргнуць,—см. под піргаць. адгас-аваць-луь,—см. под пісаць. адшеавацца-яччя,— см. под пісацца. адпіска-скі-сцы, ж.— отписка(писменный, С.), ответ. Ксл. Зрабі яму адпіску— я заНЯСу. Чашнікі (Ксл.). адп-івацца-іцца,—см. под піцца. адгаць,—см. под піць. адплац-Гць-щгуйг,—см. под плацгцъ. адправа-вы-ве, ж. 1.—исполнение решения суда. Урад тот судовы маець старане павадовай адправу на йменьню стараны праціўнае, подле артыкулаў у сём Статуце вышэй а адправе рэчаў суджаных пастановеных, учыніці. Стт. 346. Возны із шлях таю подле ўважэньня свайго адправу на тых рёчах чыніці маець. Стт. 277. На йменьню праціўнага чараз двараніна нашага ўкрыўджанаму моцную адправу удзелаці. Стт. 272. 2. совершение молитвенного служения, Нел. 378 церковная служба, Ксл.; Гсл.; Кацельня Пц. богослужение. Адправа малебна, сьвячы. Нел. На Пятра там бывае адправа. ПятніцкаяБеш. (Ксл.). Паставілі капліцу. На ільлінскую пятніцу бывае тут адправа. Гарэцкі: Песьні, 4. 3. поминовение по усопшем, панихида. Нел. Адправу зрабіў па бацьку. Нел. 4. празднование. Нел. Адправа ксьцінаў, вясельля. Нел. Адправа радзінаў. Адправа ўгодкаў прагалашэньня незалежнасьці. адправіць I-аўлю-авіш-аве, соверш. 1. привести в исполнение решение суда. Ср. адправа 1. На тых абжалаваных адправена быці маець. Стт. 249. адправіць И,—™, под правіць 11,3. адпрацаваць,—см. под працаваць. адпрыччыць-чу-чыш-чя, соверш., перех. —отучить от дому кого, Шел. заставить кого-либо прекратить свои посещения и т.п., отшить, отвадить. Сораму ён ня знае: будзе датулъ хадзіць, пакуль не адпрыччаць. Ст. Адпрыччылі яго ўжо — болей ня ходзе к нам. Ст. адпудзіць,—см. под пудзіць. адпусклівасьць-ц/, ж.—отходчивость, адпусклівы-вяя-вяг—ОТХОДЧИВЫЙ. Ар. Пан Бог любіць добрых i адпусклівых. Кіт. 9616. Ты(Бог) ест адпусклівы, зьмілуйся нада мною. Тм. 23а5. адпусьцГцца,—см. под пуеьціцца. &ц#озъп-щъ-евацъ-ены,—см. под розьніць. адрозьн-іцца-гушыся,— см. под розьніцца. адрОЧНІК-ZKfl, предл.-ІКу, зват.-ІЧа, м.— ОТрекшийся от Бога. Дел. Ён чараўнік, ён Богу адрочнік. Дел. 561. адработ-ошу, предл.-оце, м.—плата работой за долг. Шел. Пазычылі хлеба на адработ. Ст. Паны душылі даўней людзёў то паншчынаю, то адработам. Ст.(Шсл. под душыцъ). Уменьш. адработак-тку — адработ. Ар. адработнік-/кя, предлА ку, зват.-іча, м. —тот, кто работает за долг. Ар. адработніца-цы-ўь/, ж.—работающая за долг. Ар. адраб-Гць-ляўь,—см. под рабщъ. адраб-іцца-ляіўя и т.п.,—см. под рабщца. адр-агаваць(адр-агаць)-агаі{ь,—см. под драгаць
Дадатковыя словы
адгас-аваць-л^ь,—см, адпакут-аваць-^ь,—см, адпакўтна, адпакўтная—искупительная, адпал-щь-льнуг^ь, адплац-гць-щг^йг,—см, адпіргнўць,—см, адпіх-аць-ні^ь,—см, адпўдзіць,—см, адраб-гць-ля^ь,—см, адраб-іцца-ляі^я, адработніца-цы-^ь, дщді, пакўтаваць, пўдзіць, ікя, ўьі
8 👁