Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 479
 ◀  / 1324  ▶ 
звон 461 звалындацца зв о н, з в а н а ( з в о н у), зват. з в о н е; мн. ч. З в а н ы - н о у - н о м, м н. ч., п р е д л.-н о х. м. 1. КОЛОКОЛ. Ар.; МГсл.; ПНЗ; Пачаевічы Чаш. (Ксл.). Г э т а к і х, б ы в а л а, б і л і в я р о ў к а ю ад З в о н у. Нел. 259(под к у Н І Ц а). Уменьш. ЗВаНОКHKŬ, п редл.-Н К у, зват. З в О Н К у, мн. ч., дат.-К О М, мн. ч.. п редл.-К О Х— ЗВОНОК. МГсл.; Ар. званочак-чка, м., ум еньш. к з в а н о к —колокольчик. Ар.; Гсл. М а р о з і х а, я к з в а н о ч а к з а л ь л е ц ц а ( з а п я е ц ъ). Войш. 2. (р о д. З в о н у, н а з. м н.ч. З в О Н Ы)—Звук, издаваемый металлическими или стекляными предметами при ударе. Гсл. П а ч у ў Я У в у ш ш у З в о н ы. Гарун: Канец Паўлючонка. звонка-нкі-нцы, ж.—бубны(в игральных картах). Ар.; Шсл.; Нел. 199; Вят., Воет. (Даль). Кідай звонку. Нел. Звонка сьвеце. Тм. ЗВОНКу, нареч.— ИЗВНе. МГсл.; Гсл.; Нел. 199. Звонку хата загарэлася. Нел. Звонку дым чхае ў хату. Нел. (У зарасьніку) гэтымі днямі, нявідныя звонку, бы краты ў сваіх надземных норах. ЗСД. 63. Балазе й самы ж вы, мяркуючы, казаў тый, з пазнак звонку — белая костка. Дзьве Душы 31. Бедавали звонку напады, унутры страхі. Луцк.: Другі ліст да Карынцян, 7:5. ЗВОЧЫ, н а р еч.— С Глаза. Нел. 200. ЗвО ЧЫ памер. Нел. звага, звагі, звазе, ж. 1. уважание. Гсл.; Нел. 179. Звагі ня мае да старшых. Нел. Блага, страціўшы звагу. Нел. 2. внимательность к кому или к чему. Гсл. зв а га-агі-азё, ж.—ловкость, Нел. 197. равномерность, ритм. Звагі ня мае ў руках. Нел. Ср. ваг. звада-ды-дзе, мн. ч.. pod.-даў, ж.—ссора, Ар.; Нел. 197. раЗДОр. Акін. 193. у звадзе—в ссоре. Ар. Бяз жаднай звады абышлося. Нел. У м еньш. звадка-дкі-дцы — распря, МГсл.; Гсл. разм олька, ссора. Гсл.; Нел. 197. За што ў вас сталася звадка? Нел. Няма тэйхаткі, каб ня было звадкі. П ослов. Нел. звадлівасьць, -ці, ж.—сварливость, склонность к ссорам. Нел. 197;Ар. Мае звадлівасьць, з усякім задзіраецца. Нел. звадлівы, -вая-вае—сварливый, Ар. склонный к ссорам. Нел. 197. Із звадлівым чалавекам цяжка ўжыцца. Нел. Ср. вадкі II. Нареч. звадліва. Нел. 197. Звадліва жывуцъ мяжсобку. Нел. зв адн я -Hi-т, ж.—побуждение к ссоре. Нел. 199. У сю гэту сварку нарабіла звадня твоя. Нел. Я табе ўсё скажу, ды калі б звадні ня было ніякае. Нел. зъ&цун-уна, предл.-уну, зват.-уне, мн. ч.. дат.-НОМ, мн. ч., предл.-НОХ, м.— СПЛеТНИК, заводящий ссору. Дзямідавічы Чаш. (Ксл.). звадыр-ыра, предл.-Ыру, зват.-ыру; мн. ч ры-роу-ром, мн. ч., предл.-pOX, м.—соблазнитель. звадзіцелка-лк/-лі(ь*, ж.—искусительница, привлекающая к себе других; обольстительница, соблазнительница. Звадзіцелка ўсіх дзяцюкоў назьвяла. Нел. ЗВаДЗІЦелЬ-ЛЯ, предл. и зват.-ЛЮ, м.— ИСКуситель; холостой человек, увлекающий своею ловкостью, Нел. обольститель, соблазнитель. Звадзіцель гэты ўсіх дзевак пазьвёў. Нел. звадзщь—см. под весьці. зважаны—см. под важыць I. зважавацца-жуюся-жуешся, повел.-жуйся-жуймася, несоверш.—приобретать ловкость, Нел. 197. входить в ритм. Зважыўся малаціць. Нел. Соверш. зважыцца,—приобрести ЛОВКОСТЬ, Нел. 197. ВОЙТИ В рИТМ. Ня зважыўшыся, толькі іншым лад псуеш. Нел. зважаць -аю-аеш-ае; повел.-ай-айм а, несоверш. на каго-што, 1. обращать внимание. Нел. 197; БНсл.; Гсл. Зважай, што людзі гаворацъ. Нел. Не зважай на лю дзкія гаворкі. Нел. Ты гуляй, не зважай, што сьліза на аччу. Гарун(Вясельле"). 2. принимать в уважение(во внимание, С.) Нел. 197. Зважай, зваж на тое, што я табе служыў верна. Нел. Соверш. зважыцьжу-жыш-жа, повел, зваж, зважма. Нел. 197.—принять во внимание. См. зважаць, 2. См. зважыць под важыць. 3. уважать. Нел. 197. Зважай старых людзёў. Нел. зважыцца—см. под зважавацца, зважацца. зважыцца, 1. соверш. к зважацца, 2. Нел. 197. 2. соверш. к зважацца, 3.—сметь, дерзнуть. Нел. 197. Як ты зважыўся мне гэта сказаць? Нел. зважацца, возвр. 1. беречь честь свою. Нел. 197. Толькі зважаюся, а то я табе даў бы добра. Нел. 2. быть уважительным(проникнутым уважением, С.) Нел. 197. Противопол. к не зважацца. Зважайся, зважея, як ты сядзіш.. Зважаючыся добрых людзёў. Нел. Не зважаешея старшых, мае старасьці. Нел. 3. дерзать. БНсл. зважыцца, 1. соверш. к зважацца, 2. Нел. 197. зважна, нареч. 1. внимательно. Нел. Прев, ст. зважнёй—с большей неторопливостью, внимательнее. Нел. 198. Зважней троху трэба рабіць. Нел. 2. рассудительно, Нел. 197. рассудительно, степенно. Гсл. Што ні робіш, зважна трэба рабіць. Нел. 3. серьёзно. звалёньне-«я, ср.—соизволение. Гсл, зваляць—СОИЗВОЛЯТЬ. Гсл. зваляцца—см. под валяцца. звалГцца—см. под валяцца. звалтузіць—см. под валтузіць. звальненьне-ня, ср.—увольнение. МГсл. звалчыць—см. под валчыць. звалындацца—см. под валындацца
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

валтўзіць, гарун("вясель, звалтўзіць—см, лкі, предл.-ырў
11 👁
 ◀  / 1324  ▶