зручна 460 зволі ЗруЧНа, нареч.—ПОДруЧНО, удобно, ВЫГОДНО, Нсл. 219. удобно, с руки. Гсл. Ехаць мне туды ані ня зручна. Ст. Далі ясьмо ім грунт, гдзе ім зручна. Квятк. 151. Прев. cm. зручнёй. Ня зручна мне ехаць туды, а сюды зручнёй. Нсл. 219. зручнасьць-ф, ж. 1. удобство. Нсл.219. Ты летиую маеш зручнасьць там; табе бліжэй. Нсл. 2. способность, ловкость. Нсл. 219. Зручнасьці ня мае малаціць. Нсл. зручнёць-ёю-ёеш-ёе, несоверш.—становиться удобнее. Нсл. 219. Саха патроху зручнее, пазручнела. Нсл. Соверш. пазручнець. Нсл. 219. См. зручнёць. зручшк-кя, м.—полное веретено пряжи. Бясл. Досьвету мама зручнік напрала, а тады ўжо ў печы цепліць стала. Пацкава 1мсьц.(Бясл.). зручны-ная-нае—выгодный, ловкий к чему-л. Нсл. 219, удобный. Зручны тапор. Нсл. Зручная каса. Тм. Зручная дарога. Тм. Вельмі зручная палачка. Слопішча Шацк. (Шсл.). Зручнае касьсёу тваёй касе. Лужасна Куз. (Ксл.). Ср. ст. ЗруЧНёЙШЫ. Прев. ст. найзручнёйшы. зры, сокр.—сделай. Шсл. Зры, што казаў табе. Клятное Пух.(Шсл.). зрызыкаваць—см. под рызыкаваць. зрьім сьціць—см. под рымсьціць. зрЫНуЦЬ—см. под рынуць. зрынуцца—см. под рынуцца. зрывак, зрыўка, предл. зрыўку, м.—обрывок одежды, лохмот. Шсл. Бяры свае зрыўкі ды йдзі, Ст. зрываць—см. под ірваць. зрывацца—см. под ірвацца. зры У К\-каў, единств, ч. нет. 1. окончание уборки с поля льна или конопли. Варел. У нас заўтра зрыўкі будуць. Варел. 2. порванные веревки. Ен нейкія зрыўкі пазьвязаваў i наважаў каня. Варел. звод I, зводу, предл. и зват.-дзе, м.— вырождение, конец(извод, С.). Гсл. Прышоў звод на яго род. Нсл. 199. Звод на каровы прышоў, хоць бы цялё засталося. Тм. Звод на тваю галаву! Тм. Звод яго вазьмі. Тм. Зводу няма на гэтага чалавека. Тм. Каб на яго звод! іг. Нейкі звод на сьвіньні напаў, што ні куплю я — здыхаюць. Калышкі Лёз. (Ксл.). 2. сплетник, заводящий ссору. Ксл. Ня в е р ц е гэ т а м у З во д у. Сухарукава Аз. (Ксл.). Ах, ты з в о д! н а з в о д з іў на мя н е, н а б р а х а ў. Гсл. 3. ЗВОД-дя, предл. и зват.-дзе, м.—ТОТ, КТО наговаривает другому, чтобы повредить первому. НК: Под. пос.. Но. ПО. ЗВОД предл.-дзе,, юрид., истор.—СЛедствие при поличном. А за выкупаваньне ліца болей у рад ня маець браці, только па дванаццаці грошай i за кажным зводам як ад самого вязьня, выпушчаючы яго, так ад ліца, которое будзець ку праву становена. Стт. 479 зводдаль, (Гсл.), нареч.—с некоторого, незначительного отдаления. Стой i глядзі зводдаль. Нсл. 199. зводка-дкі-дцы, ж.—сплетни. Ксл.; Пск., Тв. (Даль). Яна займаецца зводками. Новое Сяло Беш. (Ксл.). зводлівы-вая-вае, 1. обольстительный, соблазительный, Гсл. 2.—склонный сплетничать. Гсл. зводня-«/-н/, общ,—сплетник, сплетница. Нсл. 199. зводні-няу, единств, ч. нет.— СПЛетНИ. Нсл. 199. Ня трэба слухацъ зводняў. Нсл. ЗВОДНІК-/л:я, предл.-Іку, зват.-Іча, м. 1. сплетник, (Шсл.; Нсл. 199). Слухай ты гэтага зводніка! Ст. 2. обольститель. Энэй-то зводнік, поганец, злодзей, канцаводнІК. Энэіда навыварат. 3. соблазнитель. Гсл. зводніца-ць/-цы, ж. к зводнік, 1. сплетница. Шсл.; Нсл. 199. Зводніца ты, зводнямі сваімі не дает нікому спакою. Нсл. 2. обольстительница. 3. соблазительница. 4. сводниц а. Абы такія людзі, будзь мужчына або жонка ў месьцех нашых ня былі церпены, каторыя звыклі для зыску свайго намаўляць спадарычны або ўдовы й замужкі каму для распусты цялеснае так, іж хоця бы з которое магло быць што добрага замужам, абарачаецца за намовамі зводніц у нівэч. Стт. 502. зводнічаць-яю-ясш-яе, п овел.-ай -ай м а, несоверш.— СПЛвТНИЧаТЬ, Нсл. 199. науШНИчать. Гсл. Калі б ня зводнічалі пану, ён добры быў бы: а то як назводнічаюць, то Ŭ бяда, НІ ў ЧЫМ веры НЯМа. Нсл. Соверш. назводнічаць— насплетничать. Нсл. 199. зводны-няя-няг— обм анчивы й, ненадежный. Нсл. Мост зводны. Нсл. Ласкавая гамонка падчас бывае зводная. Нсл. зводца-цы, общ. — зводнік, зводніца. Сіджджын(араб.: род пеклы) зводцаў (месца). Кіт. 55а9. ЗВОДЫ-дяў, единств, ч. нет. 1. СПЛетНИ. Нсл. 199; Гсл. Нашто гэтыя зводы? Нсл. У сё зводы ды пераводы. Послов. Нсл. Пераз твае зводы мы пасварыліся. Нсл. 2. обольщение, мгел. зводзень-дня, предл. и зват.-дню, мн. ч.,роддняў, м.—сплетник. Нсл. 199. зводзіць I, И—см. под весьці. зводзіцца—см. под весьціся. звойстраваць—см. под істрыць. звойстравацца—см. под айстрыцца. звайстрыць- см. под істрыць. звайстрыцца— см. под айстрыцца. зволі, нареч.—тихо, не спеша, исподволь. Нсл. 199. Сып ЗвОЛІ. Нсл
Дадатковыя словы
зрўчна, зрўчны-ная-нае—выгодный, цьі
2 👁