зраканьне 459 зручаецца зраканьне-ня, предл.-ню —отречение. Дай зраканьне, што ты да мяне нічога ня маеш. Нел. зракацца-шося-аешся, несоверш. 1. к зрачыся 1. 2. несоверш. к зраЧЫСЯ 2. зрачыся, зраку с я, зрачэшея, соверш. 1. отречься(объявить кого-л. близкого чужим, отказаться от знакомства, ит.п. с кем-л. близким, С.) Нел. 218. Зрокся свайго дому, роду — усяго. Ст. 2. отречься, отказаться от чего-л., не признать своим. Зракаецца, зрокся, што гэтага не казау. Нел. 218. зраненьне-ня, предл.-ню—нанесение раны. Нел. 218, ранение, поранение. Як ён бедны выцярпеў такое зраненьне. Нел. зранёньне-ня, предл.-ню; мн. ч.-ні-няў, 1. преждевременное рождение неживого дитяти. БНсл.; Нел. 219. Зраненьне дзецяНЯЦІ. Нел. 2. нечаянное выпускание из рук. Зранёньне хусткі, голкі. Нел. 219. зраніць—см. под раніць II. зранщь—см. под ранщь. зраніцца—см. под раніцца II. зраньня, нареч.— С утра. ПНЗ; Ар.; Шел.; Ксл.; Нел. 218; Гсл. Зраньня яшчэ нічога ня еў. Стралкі Беш.(Ксл.). Як пойдзе ліха зраньня, дык аж да зьмярканьня. Послов. Нел. зраскашавацца—см. под раскашавацца. зра-стацца-сьціся—см. под расъцг. зрасьцГ— см. под расьці. зря-сыццци-шчацца—см. под расьці. зрасьлявіць—см. под расьлявіць. зрасьл-яць-?ць—см. под расълщъ. зрасьл-яцца-1цца—см. под расьлщца. зраунаньне-ня, предл.-ню; мн. ч.-ні-няў —уравнение. БНсл. Зраўнаньне коэфіцыентаў. нт i. зраўн-аваць-луь—см. под раўнаваць. зраўнавацца гу под раўнавацца. зр эб е-б'я, предл.-б 'ю, ср. 1. третий худший сорт льна. Гсл.; Ар.; Шел. Напрала дваццаць хунтаў зрэбя. Ст. 2. грубое полотно из льняного волокна худшег0(третьег0, Ар.) сорта, Ар.; Пятніцкая Беш.(Ксл.). См. Ізрэб'е. зрэбніна-ны-не, ж. 1. худший (третий, Ар.) сорт ЛЬНЯНОГО волокна. Ар.; Ксл. ІЗ зрэбніны трэба выткаць на дзяругі. Сяркуці Сян.(Ксл.). 2. грубое полотно из льняного волокна худшего(третьего, Ар.) сорта. Ар., Ксл. Сарочак із зрэбніны ня ткуць. Лужасна Куз.(Ксл.) См. зрэбё 2. зрэбны, ізрэбны-ная-нае—сшитый из зрэб'я" Ар. Узяў бы хлеба, троху сала ў торбу Ізрэбную. Кавыль(Б. Думка, Но. 12-13, стр. 16). Носе зрэбную сарочку. Турэц Сьміл.(Шсл.). зрэдку, нареч.—ИЗреДКа. МГсл. Зрэдку даносіўся тужлівы шум недалёкого лесу. Кулак оўскі: Дабраселцы. Яны толЬКІ зрэдку пазіралі на гадзіньнікі. Сяднёў: Корзюк. Зрэдку там а там пёк з акон захаваўшыся нёпрыяцель. Дзьве Душы 88. Зрэдку, цяпер вельмі-вельмі рэдка, знаходзяць i РЭЧНЫЯ пэрлы. Караткевіч: У шал. вышыні. Ужываецца зрэдку. Янк. 1(под азуцца). Зрэдку здыймае ў вядро рыбу. Брыль: Жменя 6. Зрэдку лучалі цемна-зялёныя елачкі. Гамолка. Краскі пасьмяглі пад сонцам i толькі зрэдку покорна калыхаЛІСЯ. Гарэцкі: Песьні 25. Зрэдку ПЫХОЛа бліскаўка. Тм. 82. зрэдзь, нареч.—изредка. Шел.; Варел. ХоЦЬІ зрэдзь, але праходзілі дажджы. Варел. Зрэдзь дзе й доброе луча каліва. Бор Сьміл.(Шсл.). зрэзкі-зкяу, мн. ч.—веточки фруктовых деревьев ДЛЯ прививки ДИЧКОВ. Варел. Мы зрэзкі ўжо прыгатавалі. Варел. зрэнка-ка, предл.-нку; мн. ч.-нкі-нкаў, ср.—зрачок. Гсл.; Ар.; Вулянавічы Сян.(Ксл.); Варел. зрэпіць-плю-піш-пе-пяць, соверш.— крепко схватить. Варел. Я зрэпіў яго заруку ды дзяржу. Варел. зрэпіцца, з-ее л. мн. ч. зрэпяцца—крепко вцепиться. Яны зрэпілісяўзагрудкі, алені той таго, ні той таго не павале. Варел, зруб—см. под Ізруб. зруга, зругі, зрузе, ж.—надругательство. Нел. 219; МГсл. Зруга 3 ХЛОПЦа. Нел. Ты СЬКІнеш зругу а прыгон. Салавей: Сіла 34. зруганьне-ня, предл.-ню; мн. ч.-ні-няў —презрительное, небрежное обращание с предметами; злоупотребление. Нел. 219. Зруганьне з хлеба. Нел. Прынамся зруганьня зь яго няма. тм. Ср. наруга. зругацца-а/ося-«ешся, несоверш. з кагочаго, 1. презрительно обращаться с предметом, издеваться. Гсл.; Нел. 219. Ня зругайся з Божага дару. Нел. 2. обращать во вред что-л. полезное. Нел. 219. 1з свайго здароўя зругаешея перазь сілу падымаючы. Нел. зругнуцца, -нуся-нёшся-нёцца-нёмся -ніцся, соверш. каму, 1. сделать наперекор, в досаждение. Нел. 219. Я табе калі-колечы зр у гнуся. Нел. 219. 2. обратить во вред что-л. полезное. Нел. 219. Не пашоў есьці, не каму, а сваёй кішцэ зругнуўся. Нел. Ср. наруг-ацца-нуцца. ЗрупІла, безлич.—см. под рупе, безлич. зруш-аць-ьщь— см. под рушаць. зфуш-2лщ&-ыцца—см. под рушыцца. зрушэньне-ня, предл.-ню—надсада(повреждение чего-л. от чрезмерного напряжения сил, натуга, С.)- Нсл.219. Два тыдні, як на зрушэньне хворы. Нел. зруч-аецца-ьшгея, безлич.—см. под ручацца
Дадатковыя словы
аіося, зарукў, зраўн-аваць-л^ь—см, зругнўцца, зрўга, зрўгі, зрўзе, зрўпіла, лўча, наруг-ацца-нўцца, нўся-нёшся-нёцца-нёмся, рўшыцца, ізрэбе, ізрўб
5 👁