змусьціцель 453 знаходзіцца змусьціцель-ЛЯ, предл. и зват.-ЛЮ, мн. ч., род.-ляў, м.—искуситель, соблазнитель. Вораг змусьціцель змусьціў мяне на moe. Нсл. Змусьціцель да ўсёга ліхога. Нсл. А змусьціцеля нашага, кажаш, падстрэЛІЛІ... Дзьве Душы 97. змусьціць, (Гсл), змусьцГць (Нсл), змушЧу, ЗМуСЬЦІШ, соверш., перех.—ИСКуСИТЬ, соблазнить. Гсл. Мяне змусьцілі туды пайсьці. Нсл. 213. Вораг змусьлівы, ён Eey змусьціў. Дсл. 270. Прич. ЗМуШЧОНЫ—СОблазненный. Змушчоную дзеўку ня дужа хто пагаліцца ўзяць. Нсл. 213. Отгл. имя сущ. змушчэньне-ня, предл-ню, cp.—искушение, Стары чалавек, а змушчэньне робе маладым. Нсл. 213. Несоверш. змушчаць-яюаеш-ае; повел -ай-айма, перех.—соблазнять, искушать. Гсл. Чорт змушчае людзёў на ліхое. Нсл. 213. ЗМуСЫЩЩа, ЗМ уШ Ч ўсЯ, ЗМуСЬЦІШСЯ, соверш., возвр.—соблазниться, увлечься. Хто вінен? Ты сам змусьціўся, пагаліўся на мае заработкі. Нсл. 213. Несоверш. ЗМушчыщъ-аюся-аешся—соблазняться, увлекаться. Ня змушчайся, дзяцятка, благой справаю. Нсл. 213. змущць—см. под муціць. змысл-слу, предл.-сьле, м.—выдумка, вымысел. Гэта няпраўда, а якісь змысл. Нсл. 213. ЗМЫСЬЛІЦЬ-ЛЮ-ЛІШ-ле, соверш., перех.— ВЫдумать, вымыслить. Гэта ці людзі табе сказалі, ці ты сам змысьліў? Нсл. Прич. змысьлены—выдуманный, вымышленный. Усе гэта змысьлена, што ты на мяне гаворыш. Нсл. 213. Твая змысьленая праўда. Тм. Отгл. имя сущ. змышлёньне-нл, предл.-ню, ср.—вымысел, выдумывание, измышление. Гэта бяз жаднага змышлеНЬНЯ СКазаў Я табе. Нсл. 213. Прилаг. с прич. змышлёны—выдуманный, вымышленный. Гэта байка, рэч змышлёная. Нсл. 213. Несоверш. змышляць-яю-яеш-яе; повел.-яйяйма, перех.—выдумливать, вымышлять, измышлять. Як дужа змышляеш! Нсл. змы-ваць-ь/ць—см. под мыць. знодаць—см. под нодаць. знойдыш-шя, предл. и зват.-ш у; мн. ч., род.шаў, м.—найдёныш. Бясл. Глядзі, які знойдыш стаў, а як знашлі яго ў крапіве, дык ніхто не хацеў браць. Бяседавічы Хоцім. зноркі( один знорак), облает.—старые изношенные сошники. Варел. Увечары, хлопча, ня кідай сахі на полю, бо гатоў хто зноркі пазьбіваць. Варел. знос-су, предл-се, м.— износ. Шсл. Боты крэпкія i зносу ім няма. Ст. зносак-скя, предл.-ску, м. 1. маленькое, сравнительно с другими, куриное яйцо. Ар.; Шсл. Курыца зьнёсла зносак. Ст. Зносак бывае крэпкі. Нсл. 217. 2. (общ., перен., на смех)—последний ребенок. Шсл.; Нсл. 217. Ты апошнім радзіўся, дык ты зносак. Ст. Гэта ўжо сын зносак. Нсл. Уменъш. зносачак. Нсл. 217. Гэта дачка мая зносачак. Нсл. зносіць, зьнёсьці—см. под нёсьці. зноскі-каў, мн. ч.—изношенная одежда, обноски, (Нсл. 217). ЛОХМОТЬЯ. Варел. Чужыя зноскі носе. Нсл. Гэтыя ЗНОСКІ, хіба, на заткала ў комін згодзяцца. Варел. зносьлівасьць-ц/, ж.—прочность(об одежде). Ср. зносьлівы. тосътъъ\-вая-вае—прочный(об одежде, ткани). Бясл. Гэта шапка зносьліва: ужо тосты год яе нашу, а яна яшчэ крэпка. Бяседавічы Хоцім. (Бясл.). ЗНОСЫ-СЯГ, единств, ч. нет.— последние ДНИ беременности. Бясл. Астапава баба на зносах, уборзьдзе радзіць будзе. Маластоўка Краснап. (Бясл.). знабрэху, нареч.—по клевете, Нсл. 214. ПО наговору. БНсл. Знабрэху гоне злосьць на мяне. Нсл. знагулу, нареч.—по беспечности, по небрежению. Нсл. 214. Знагулу цяцюху злавіў. Нсл. знаходны-ная-нае—найденный. Знаходныя трубы. НК: Очерки 350. Знаходны нож. Нсл. 215. Знаходную падкову прадаў. Тм. знаходзіць-джу-дзіш-дзе, несоверш., перех. —находить. Нсл. 215; Ар. Ніякага парадку тут не знаходжу, не знашоў. Нсл. Отгл. имя сущ. знаходжаньне-ня, предл.-НЮ, 1. нахождение. 2. изыскание. МГсл. Соверш. знайсыц. Ар.; Гсл. знайці, (Нсл.; С кар. Ц., 13 раз в разных формах), знайду, знойдзеш, знойдзе, знойдзем, знойдзеце, знойдуць, 1. найти. Ар.; Нсл. 215; Гсл. Закінь напёрад, знойдзеш ЗЗаду. Послов. Раўнапольле Сьміл. (Шсл.). КІНЬ прад сабой, знойдзеш за сабой. Послов. Ар. 2. приискать, найти. Ар. 3. изыскать. МГсл. 4. отыскать. МГсл. Прич. ЗНОЙДЗены, 1. —найденный. Ар. 2. приисканный. 3. изысканный, найденный. 4. отысканный. знаходзіцца, страд, к знаходзіць 1. быть находиму. Ар. У лесе знаходзяцца грыбы(зн. іх знаходзяць). Ар. 2. приискиваться. Нсл. 215. Калі людзі к табе знаходзяцца, знашліся, чаго ж ты яшчэ хочаш? 3. быть в родстве(приходиться родственником, С.) Нсл. 215. Ён мне знаходзіцца брат. Нсл. 4. изыскиваться. 5. отыскиваться. Соверш. знайсьціся, к знаходзіцца
Дадатковыя словы
змўсьціць, знагўлу, знайдў, кўрыца, прйч, ьіць
2 👁