збайдосіць 437 зородаваць збайдосіць— см. под байдосіць. зошдавіць-дую-дуеш-дуе, соверш., перех. —ИСПОРТИТЬ. Халоп., Семежава Слц. (Юхн.). Збайдавалі дзеўку. Халоп. збайсаць-аю-аеш-ае, соверш.— растратить. Бясл. Усё маё збайсаў, а цяпер голы застаўся. Хведараўка Краснап. (Бясл.). збаламуціць— см. под баламуціць. збаламуціцца— см. под баламуціцца. зовлхввцкць-ічу-іціш-іце, соверш.—соврать. Варел. Тут ён, відавочна, збалхвіціў: гэтага ня было, што ён кажа. Варел, збалёлы-лая-лае—изнемогшийся от страданий, исстрадавшийся. Прайшла гэта зіма Лясьніцкаму... у няўпынным зьнібеньню збалелага сэрца. ЗСД 244. збалёць— см. под балёць. збанкрутаваць— см. под банкрутаваць. збанкрущць— см. под банкруціць. збанкруціцца—см. под банкруціцца. збасаваць— см. под басаваць. збасьці',— см. под босьць. збавёньне I-ня-ню, 1. спасение. Нел. 194; БНсл. (Хлеб) прыймаваці не на асуджэньне, а на збавеньне. Зізані: Толкование. Збавеньне адзяржыш ад Бога. Нел. 2. избавление. Нел. 194. Збавеньне ад б яды. Нел. збавеньне \1-ня, предл.-ню— сложение со счета, уменьшение. Нел. 195; БНсл. Збавеньне ЗЬ ЛІчбы. Нел. зоввіцелкв-лкі-лцы, ж.—избавительница. Ср. збавщ елъ. збавщель-ля, предл. и зват.-ЛЮ', мн. ч., родляў, м. 1. избавитель. Нел. 195. Дзевы, ЗЯМЛІ збавіцелі, прарокі? Кавыль: Думы 7. 2. спаситель. Збавіцелю ты мой! Нел. Ня дай, Збавіцелю, якая яна нард; калі ня дау чагохоча, пакоціцца йпасінее. Нсл.317(под нард). з б в в щ в л ъ т л - н а я - н а е — спасительный. Нел. 195. З б а в і ц е л ь н у ю д а ў ра д у. Нел. збавіцельскі-кяя-кяў— относящийся к " з б а в і ц е л ю ", такой как " з б а в і ц е л я " — избавителя. З б а в і ц е л ь с к і пр ы к л а д. Нел. 195. збавіць I, з б а ў л ю, з б а в і ш - в е; повел, з б а ў, з б а ў м а, соверш. ч а г о и без доп.— сбавить(отнять, убрать какую-л. часть от общего количества, веса и т.п., С.) Гсл.; Нел. 195. П ан з б а в і ў т р о х у ця ж а р у, па д а ч к а ў. Нел. Прич. збаўлены— уменьшенный. Нел. 195. З б а ў л е н а г а н я т р э б а п ы т а ц ь. Нел. Несоверш. збаўляць- Я Ю - Я е ш - h e; повел.- я й я й м а — сбавлять, уменьшать, (Гсл.); Нел. 195. Ср. д а б а в а, да б а в і ц ь. збавіць II, збаўлю, збавіш-ве; повел, збаўума, соверш., перех. 1. спасти. Гсл. 2. избавить от чего. Нел. 195. Няхай Бог збаве нас ад б яды. Нел. Ты мяне ад сьмерці збавіў. Уселюб Н.(Демид: Веров., Но. 1,1896, 117). Несоверш. збауЛЯЦЬ- Я Ю -Я е Ш- Я в; повел.-яйяйма, 1. спасать. Гсл. 2. избавлять ОТ чего. Нел. 195. збавіць, збаўляць ізь сьвету—лишить, лишать жизни. Хочаш збавіць мяне ізь сьвету. Нел. 195. Я ж цябе, нявестка не вады слала, я ж цябе, нявестка, зь сьвету збаўляла. Из свад. песни, Нел. 195(под збаўляць). збавіцца, збаўлюся, збавішся; повел, збаўся, збаўмася, соверш., возвр. ад кагочаго—избавиться. Шел.; Нел. 195. Ледзь збавіўся ад гэтага злодзея. Ст. Здаецца, ужо няма ведома што даў бы, каб толькі збавіцца ад гэтае заразы. Mi колье к М.(Демид: Веров., 101). Несоверш. збаўляццаяюся-яешся; повел.-яйся-яймася. Шел.; Нел. 195. Ты адзін збаўляешся, а нас топіш. Нел. Збаўляцца, збавіцца ад маскалёў. Нел. збачэньне-ня, предл.-ню; мн. ч.-ні-няў, ср.—уклонение в сторону. збачыць— см. под бочыць. ' збэрсаць—см. под бэрсаць. збэсьціць— см. под бэСЬЦІЦЬ. збэйсаць, облает.—истоптать. Бясл. Луг з б э й с а л і КО Н ЬМ І. Гарадзец Міласл. (Бясл.) С м. з д р а т а в а ць (под д р а т а в а ц ь). золазнав-аць- а ц ц а — с м. под б л а з н а в а ц ь. золажэць—с м. под б л а ж э ц ь. золёклы-лая-лае, 1. увядший, побледневший, поблёклый. Нел. 196. Зблёклыя красачкі. Нел. 2. полинялый. Зблеклая істужка. Нел. золёкці—см. под блёкці. золяваць— см. под бляваць. золГзку, нареч.—волизи. Шел. З б л І З К у ды к д о б р а в і д а ц ь. Б ы л о з б л і з к у с т р а л я ц ь, з д а л е к у НЯ л ў ч ы ш. Палуж Краснап. (Бясл.). золудзГць—с м. под б л у д з щ ъ. золуканяцца—см. под блуканяцца. золукацца—см. под блукацца. золутаць—см. под блутаць. золышыць— см. под блышыць. зород-дя, предл.-дзе, м. 1. блудливый (проказливый, вороватый; о животных, особенно кошках, С.) Гсл.; БНсл. 2. предл.-ду, зват.-дзе,—проказник, Гсл.; БНсл. шалун, трогающий не позволенное. Нел. 196. — зородлівы. Бясл. Па руках зорода! Нел. Наш кот дужа вялікі зород\ нійдзе не пастау — усюды свой нос УМКНець. Слаўнае Імсьц. (Бясл.). зородаваць-дую-дуеш-дуе; повел.-дуйдуйма, несоверш. 1. быть вороватым, Ксл. красть съестное, делать непозволительное, Гсл. трогать непозволенное, тайком кушать что лакомое. Нел. 196. Наш кот дужа зородавае. Сьвярдлы Беш. (Ксл.). Чаму ты ня псікаеш, ня псікнеш на ката? ён зородаваць лезе. Нел. 53б(под псікацьу, у Даля: зорадаваць", Смл. 2. проказничать. Гсл.; БНсл. Соверш. пазородаваць—несколько зородаваць". Ня зородуй, пазородуеш, будзеш біты. Нел
Дадатковыя словы
баламўціцца, баламўціць, банкрўціцца, банкрўціць, блўтаць, бродаваць—несколько, збаламўціцца, збаламўціць, збанкрўціцца—см, збввіцелкв-лкі-лцы, збвлхввцкць-ічу-іціш-іце, зблажэць—с, зблазнав-аць, зблгзку, зблудзгць—с, зблуканяцца—см, зблукацца—см, зблутаць—см, зблышыць, збляваць, зблёклы-лая-лае, зблёкці—см, збрадаваць, зброд, зброд-дя, зброда, збродавае, збродаваць, збродаваць-дую-дуеш-дуе, збродлівы, збродуй, збшдавіць-дўю-дуеш-дуе, нареч.—вблизи, пазбродуеш
6 👁