зородлівы 438 збыт зородлівы, (Нсл), зорадлівы, (Шп.уваявае—вороватый, применяется к животным, которые любят украдкою отлучаться от стада и причинять потравы, вообще вред, Шсл. склонный к нарушению не позволенного, вороватый, Нсл. 196 ПрОКаЗЛИВЫЙ, ВОрОВаТЫЙ. БНсл. Збродлівая дзяўчынка, у сю дых пачапае. Нсл. Збродлівы як кот. Нсл. Наш кот надта зородлівы. Гсл. Збрадлівая карова іхная: заўсёды уцячэцъ ад пастуха на канюшыну. Ст. Вой, які кот зорадлівы: як ня пільнуешся — у сё роўна малако вып 'е. Ст. Дужа зорадлівы кот. Навікі в іц. (Ксл.). См. памаўзьлівы. зор О Д Ш К -//С Д, предл Аку, зватАча, м.— ВОришка, лакомка, Нсл. 196 вороватый. Ксл. Маці ня любе Янку, бо ён зороднік. Калышкі Лёз. (Ксл.). зородніца-цы-нь/, ж.—воришка, лакомка. Нсл. 196. Біць трэба зородніцу гэтую, зородніка гэтага. Нсл. См. памаўза, Ср. зороднік. зородны-няя-няс — зородлівы. Нсл. 196. Збродны кот. Нсл. зорОЯ(Скар. II Ц.У - О І - О І, ж.—оружие. Гсл.; Крапіва; БНсл. Хто купуе зорою.. І 3 тымі воўца пасіў, а воўк у такой броне аўцу ўзяў, не назавуць яго рыцарам. Кіт. 1613. (Случчакі) на ворана ўзьнімаюць зорою. Кліш.: Каліна. з б р О Д З е Н Ь -Э « Я, предл. и зват.-дню, м.— Ш а лун, трогающий непозволенное. Нсл. 196. Збродню гэтаму рукі трэба падсячы. Нсл. См. зороднік, памаўза. зороіць1—см. под броіць. зороіць II, зорою, зороіш, зорое; повел, зорой-ойма, несоверш., перех.—вооружать. Соверш. разороіць— обезоружить, (МГсл.) разоружить. Соверш. узороіць— вооружить. зороіцца-о/шся, несоверш.— вооружаться. Соверш. разороіцца— разоружиться. Соверш. узороіцца— вооружиться, зорой-ою, предл. и зват.-ОЮ, м.— шалун, делающий запрещенное. Нсл. 196. Эх ты зорой маленькі! Нсл. зоройлівы-вяя-вяў— шаловливый и в особенности трогающий непозволенное. Нсл. 196. Збройлівы хлапец. Нсл. Збройлівая дзеўка. Нсл. зоройна, нареч.— вооруженно. Гсл.; Нсл. 186; БНсл. Збройна едуцъ на вайну. Нсл. Павінны будуцъ службу нашу земскую военную конна, зоройна служыці. Стт. 340. зоройня-н/-н/, ж.—арсенал, склад оружия. БНсл. зоройны-ная-нае—вооруженный, зорахаць—см. под брахаць. зорадлівы— см. под зородлівы. зоракаваць— см. под бракаваць. зорасьнёлы-лая- лае—(совершенно, С.) заплесневший. Нсл. 196. Збрасьнелы творог. Нсл. Збрасьнелая капуста. Нсл. зорасьнёць—см. под брасънёць. зорасьнявіць—см. под брасьнявіць. зоратдзётны-«яя-«я£— двоюродный. МГсл. Панас, мой зоратдзетны браценьнік, ЗЯМЛЮ запісаў. Пшчолка: Каніцель (Бацьк., Но. 51-52/333-334). зорат-дзёщ -еп, единств, ч. нет.— ДВОЮродные ПО прямой ЛИНИИ. Нсл. 196. Братнія дзеці меж сябе. Варел. Мы з табою зорат-дзеці. Нсл. Мы зь імі блізкія свае: зорат-дзеці. Варел. зоратш-няя-няў— родной по брату. Нсл. 196. Збратні ўнук. Нсл. зорэзь[зорэсь, Дел], нареч.— ПОЛНО, Чрез меру, чрез край, Бясл. ровно с краем. Дел. 262. Ты ўжо зорэзь наліў. Хведараўка Краснап. (Бясл.). У шклянцы вады зорэсь. Дел. зорэсь— см. под зорэзь. зоруднёць,—см. под бруднець. ®ЗбруДН1ЦЬ,—см. под брудніць. ®зорудніцца,—см. под брудніцца. зорудзян-ены-щь,— см. под брудзяніць. зорудзяніцца,—см. под брудзяніцца. зорыдаць-аю-аеш-ае, соверш.—опротиветь, надоесть. Шсл. Сварыліся, аж паку ль ня зорыдала ім. Ст. зорыдз-іла-іць,—см. под брыдзіць. зорыдзіцца,—см. под брыдзіцца. зорызга-згі-зьзе, ж. — шнурок с крючкамии, привязываемый к рыболовному шнуру. Ксл. Рыба порвала зорызгі. Падбярэзьзе Віц. (Ксл.). зорызгці,—см. под брызгці. збудаваць,—см. под будаваць. збудшцца,—см. под будніцца. збуяць,—см. под б у я ц ь. збузаваць,—см. под бузаваць. збузавацца,—см. под бузавацца. ®збунтаваць,—см. под бунтаваць. збунтавацца,—см. под бунтавацца. збур-аць-ыцъ,—см. под бурыць. збур-ацца-ьщул,— см. под бурыцца. збурэньне—НЯ, предл.-ню; мн. ч., род.-няў, ср. I. смятение. Нсл. 197. Збурэньне памеж людзёў. Нл. 2.—см. под бурЫЦЬ. збутараць-аю-аеш-ае, несоверш.—сгонять скот в одно есто, в табун. Юрсл. Збуаралізбутаралі каровы, во набегаліся. Юрсл. Соверш. збутарыць-ў-рыш-рыць—согнать скот в одно место, в табун. Юрсл. Захапілі ўсі разам i збутарылі ў балота, — няхай пастаяць гарачынёю ў вадзе. Юрсл. збутлёлы-лая-лае—сгнивший от большой сырости. Каторы раз грукоты навальніцы мінаюць мур збутлелае СЬЦЯНы! Кавыль: Думы 34. збутлёць,—см. под б у т л ё ц ь. збуудырыць,—см. под буўдырЫЦЬ. збуцьвёлы - л а я - л а е —сгнивш ий от большой сырости. збуцьвёць,—см. под буцъвець. збыт-wy, предл.-це, м.—сбыт. Нсл. Збыт жывёлы
Дадатковыя словы
збрадлівы, збракаваць, збрасьнявіць—см, збрасьнёлы-лая, збрасьнёць—см, збрат-дзеці, збрат-дзёщ, збратдзетны, збратдзётны-«яя-«я, збратш-няя-ня, збрахаць—см, збродны-няя-няс, зброднік, збродніка, збродніца-цы-нь, збродніцу, зброе, зброй-ойма, зброй-ою, збройлівы-вяя-вя, збройны-ная-нае—вооруженный, збройня-н/-н, зброю, зброя(скар, зброіцца-о/шся, зброіць, зброіць1—см, зброіш, збрудзян-ены-щь, збрудзяніцца,—см, збруднёць,—см, збрудніцца,—см, збрыдала, збрыдаць-аю-аеш-ае, збрыдз-іла-іць,—см, збрыдзіцца,—см, збрызга-згі-зьзе, збрызгці,—см, збрызгі, збрэзь, збрэзь[збрэсь, збрэсь, збур-ацца-ьщ^л, ньі, оішся, разброіцца, разброіць, узброіцца, узброіць, ііс
5 👁