збожнасьць 436 збайдокаць збожнасьць-ці, ж.—богобоязненность, (БНсл.) милосердие. Гсл.; Нсл. 196. Збожнасьць трэба маць у сэрцу. Нсл. збожны-ная-нае—(богобоязненный, БНсл.), милосерный. Нсл. 194. Збожны чалавек кажнаму даець, хто просе. Нсл. збоЙ[нарОДу], збою, предл.-ОЮ. м. 1. толпа, собрание, в особенности для оттенения непринужденности. НК: Дудур, Но. 5. 2. теснота, давка в тесноте. Юрсл. Такога збою, здаецца ні разу ня бачыла. Юрсл. 3. место, истоптанное скотом или людьми. Варел. 1дзе тут на гэтым збою будзе расьці трава. Варел. збойка-кі, дат., предл. збойцы, ж.— круглая или четырехугольная палка для связи ткацкого станка. Макеёнкі Аз. (Ксл.). зб о й н а, нареч. — теСНО. Юрсл. У вусіх крамах у нядзелю збойна, што палца не праціснуць. Юрсл. ъботул-цы-цу, предл-цу, зват.-ча, м.—разбойник, НК: Под. пос., Но. 59; БНсл. разбойНИК, имеющий страсть к драке. Нсл. 196. Гэтакага збойцу ў тур му бы пасадзіць, няхай ня зьбівае людзёў. Нсл. збоку, нареч. 1. сбоку, СО СТОрОНЫ. Збоку людзі прыглядаліся да нас. Нсл. з боку прыпёку,—см. под прыпёк. 2. посторонь, стороною (по стороне, С.) Нсл. 196. Збоку йдзі. Нсл. 3. в стороне. Шсл. 4. как предлог—подле. Нсл. 196. Збоку еяла, збоку лесу дарога. Нсл. з большага— сделать что-л. в главнейшем, в важнейшем, в более заметном, Шсл. приблизительно, в общих чертах, примерно. Ар. 3 большага мы паджаліся. Варел. "Вось, здаецца, i ўсё з большага"...— СКазаў Астап. Дудзіцкі(Бацькаўшчына, Но. 376-377). Ейныя суседзі дзяржаць з большага ў её напашэве. Дудзіцкі(Бацьк., Но. 49-50/435-436). збоЛЬШЫЦЬ—см. под болЬШЫЦЬ. збор-ру, предл.-py, м. 1. собрание разных предметов. Нсл. 196. 2. собрание людей, Нсл. 196 собрание. У збору мала што гавораць. Нсл. Ой па чым пазнаць красну дзевачку, што яна сіраціна? Двор невялік i збор невялік, ня ўся яе радзіма. Горц.(Кот. 209). 3. церковный собор. Нсл. 196. Подле усяленскага Збору. Нсл. збор-друж ы на-«ы -«е, ж.— собрание людей разных сословий, состояний(и проч., С.) Нсл. 196. Там быт госьці збордружына. Нсл. Хто ёсьць у карчме? — А там збор-дружына: Жыды, хрысьцяне й цыгань/. Нсл. збор-каляда-ды, ж. 1. собрание разнородных семян в одну кучу. Нсл. 196. Дай каню зярнят збор-каляды. Нсл. Хлеб наш із мукі збор-каляды. Нсл. 2. куча разнородных предметов. Нсл. 196. Прымі адсюль гэту збор-каляду. Нсл. Камора поўна збор-каляды. Нсл. зборНЯ-М, дат., предл.-НІ, ж. 1. помещение для собраний. Варел. Шсар вышаў на зборню й стаў чытаць абешчаньне. Варел. ЧэЛЯдзЬ у зборНІ, ПаНЫ ў Палацу. Гарун: Варажба. 2. собрание для развлечения или другой цели. Шсл. У Васілёвых вечна зборня. Ст. Дык вось, клюб — зборня мужчын аднолькавага паходжаньня, задзіночаНЫХ СУПОЛЬНЫМІ паглядамі. Караткевіч: Каласы пад еярпом, I. Можа нашы зборні — гэта зборні патрыётаў? Тм. Уменыи. зборніца-цы-цы—сборный пункт. Цягнуліся падводу на зборніцу ў места. Гарэцкі: Песьні 79. зборнік-кд, м.—сборник. зборніца-цы-цы, 1. их бывает три: неделя православная, последнее воскресение перед Р. X. и 7 января. (НК: Пособ. 109). 2. торговый день или однодневная ярмарка, бывающая в первый торговый день Филиппова или Великого поста. Нсл. 196. На Зборніцу куплены. Нсл. На Зборніцы трэба прыгатаваць. Нсл. 3. — см. под зборня 1. зборны-ная-нае—собирательный, мгел. зборшчына-«ь/-«е, ж. 1. сумма чего-л. взносимого каждым по раскладке. Нсл. 196. Ня ўсі аддалі зборшчыны хлеба, яец. Нсл. 2. тоже, что збор-каляда", 1. Нсл. 196. зборца-цы-цу, тв.-цам, предл.-Цу, общ.— сборЩИК(сборЩИЦа, С.) Нсл. 196; БНсл. Зборца падачкаў. Нсл. зборы-раў, единств, ч. нет. 1. приготовление в путь или на работу, Нсл. 196 приготовление в путь, ПОХОД, сборы. Гсл. За даўгімі зборамі час згубілі. Нсл. Мае зборы; лапці, аборы. Послов. Гсл. 2. складки в юбке или в ином платье. Шсл. Не цягні за андарак, бо паўрываеш зборы. Белае Пух. (Шсл.). зборышча-чя, предл.-цу, ср.—сборы. Шсл. Зборышча на начлег не вялікае: узяў кажух ды паехаў. Ст. збосьці, збосьць,—см. под боСЬЦЪ. збоўтаць—см. под боўтаць. збочыць— см. под бочыць. збабГцца—см. под бабіцца. збабчыцца—см. под бабчыцца. збаёдаць— см. под баёдавацы збаяць—см. под баяць. збаяцца—см. под баяцца. збадзяцца—см. под бадзяцца. збажжавік-кт7, м. — хлебный жужель [Yabrus], ЗЗТ(БНсл.). збажжавы-0яя-#яс—хлебный, зерновой, збажжавая гаспадарка—зерновое хозяйство. збайдокаць-яю-яеш-де, соверш.— утратить по недосмотру. 1г. См. зьбяёдаць
Дадатковыя словы
цыганьі
2 👁