заабложыць 392 забалічча узьявіўся. Нсл. 519. За прымеркамі ня ясна відаць. Нсл. 505. Тыя каморнікі маюць быці ад падкаморага, за недасьпехам яго самога, пасылані ку рассудку ŭ гранічэньню. Стт. 358. Xmo бы за недасьпехам сваім ня мог бы за чатыры нядзелі перад пачацьцям рочкаў пазваці, тагды й тыдзень у рочкі рок прыймован быці маецъ, толькі б ад пазваньня чатыры нядзелі споўнілася. Стт. 208. За гоцаньням сваім дзень страціла. Нсл. 120. За сем дзен 1ра ня справілася вярнуцца, бо сяляне за пільнай работаю не маглі зьберціся на сход. Д зьве Д ушы 179. За хворасьцю ня можа зрабіць. Н сл. 677. Табе за гультайствам няма калі. Н сл. 125. Гвардзеец быў маўклівы, уважаў, што за нудою i так ужо вельмі рызыкоўна знаёміцца зь нежаданым элемэнтам. Д зьве Душы 23. заабложыць,—см. п од абложыць. заагурыцца,—см. п од агурыцца. за адзін, в знай, н а р еч.—совместно, за одно. Нсл. 177. За адзін паедзем. Нсл. заамбонны-няя-няе—находящийся за амвоном. Сьвятар, вышаўшы пасярод царквы, заамбонную чытае малітву. Малітвы 1695 г. (Б. Ш ляхам, Н о. 125). заарыштаваць,—см. п од рыштавацъ. забоезна, н а р еч.—страшновато (очень страшно, С.) Н сл. 160 Забоезна туды хадзіць. Нсл. забожкаць,—см. п од божкаць. забожкацца,—см. п од божкацца. забоіч-/чя, п р е д л.- іч у, м.—станок для выжимания постного масла. М іх. забой-О Ю, предл.-О Ю, м. 1. убой. Гсл.; Нсл. 160. Лучыў пад забой. Нсл. 2. пресс для выжимания льняного масла. Ксл. У яго новы забой — добра жмець. М ікалаёва Сян. (Ксл.). Малёнькі забой, НЯ шмат выбіваецца алею. Нсл. 160. 3. разбойник. Нсл. 160. Не аддавай мяне, татачка, ні за забоя, ні за прапоя. И з песни, Нсл. 4. пресс для выжимания сыра из творога. Бел. Прынясі забой, надабе сыр выціснуць. Бяседавічы Х оцім. (Бел.). забойства-?я, предл.-ве; мн. ч.-в ы -в а ў, ср.—разбой, кровавая драка. Н сл. 160. Няхай Бог бароне, якое там забойства сталася. Нсл. забойца-цы-цы, п р е д л.-Ц у, м.—слишком драчливый человек, НК.: П од. пос., Н о. 59. разбойник. Нсл. 160. заболачча-чя, п р е д л.-ч у, с р.—место за облаками. Як т а б е, м е с я ч к у, із з а р о й р а зы й с ь ц іс я? — А я па й д у па з а б о л а ч ч у, з т у м а н ом а б ы й м у с я, д о ж д ж ы к ам а б а л ь ЛЮСЯ, ІЗ ЗарОЮ р а з ы й д у с я. Навасёлкі Стдуь. (Косіч 246). забора-ры-ры, ж. 1. преграждение реки, состоящее из небольших, выступающих из воды камней. Ц ы м борскі. 2. складка в платье, обуви. Шсл. Спадніца із заборамі. Ст. У сарочцы ў заборах вошы. С т. Уменыи. ілборкл-ркі-рцы, ж. Пашыў боты на заборках. Ст. забор 'е-р я, п р е д л.-р 'ю; мн. ч.-р'і-р 'яў, ср.— место за бором. Г сл.заборк а,— см. под забора. заборына-ны-не, ж.—морщина. К сл. На лобе заборыны. Беш. (Ксл.). заборысты-гаяя-тяе, 1. енергичный, предприимчивый. Заборысты жыхар. Н К.: П особ. 95. 2. складчатый, К сл. имеющий много складок, Д ел. 230. складчатый. Н сл. 160. Дужа ў яе заборысты дрыліх. Унава Л ёз. (К сл.). Заборыстая сарочка. Н сл. Заборыстыя рукавы. Нсл. Ср. забора 2. 3. крепкий. Д ел. гарэлка заборыстая. Д ел. забочныя дарогі—дороги, проходящие стороною, местные, проселочные. НК.: Очерки, 458. забочча-чя, предл.-чу; мн. ч.-чы-чаў, ср. —места по сторонам чего-л. Н сл. 60. Жывець у забоччу. Нсл. Забочча абодва поўны жыта, няма куды класьці аўса. Тм. Сырое каменьніка па забоччу ляжыцъ, нельга павярнуцца. И з сирот, песни, Нсл. 160. забабонны-ная-юнае—суеверный. Нсл.; Ар. забабоны-няу, единств, ч. нет.—ПредраСсудки, суеверие. м'Гсл.; Ар.; Шсл. Гэта ўсё бабскія забабоны. Ст. Слухай ты бабскіх забабонаў. Ст. забабурка-/ж/-/н4ы, ж.—складка. К сл. Ай, якія дрэнныя кішкі, із забабуркаміі М аш кі Сян. (Ксл.). забагацёць,—см. под багацець. забагаціць,—см. под багаціць. забадзяцца,—см. под бадзяцца. забазГкацца,—см. под базікацца. забажыцца,—см. под бажыцца. забайдосіць,—см. под байдосіць. забалотны-«яя-ня£—находящийся за болотом. забалам-ўціць-учяяяўь, — см. под баламуціць. забалатны-«яя-чяе—вышитый несученными нитками красного цвета. Н сл. 160. Ручнік з забалатнымі канцамі. Н сл. забалаць-щ, ж.—сорт ниток для вышивки оплечьев, утиральников и проч., Смл., В ар., К ур. (Д ал ь 1380) несученная нитка, Р а с т с л. бумажные несученные нитки красного цвета. Нсл. 160. Купіць забалаці да красен. Н сл. Забалацьцю вышыта наметка. Нсл. забалацьце-фг, предл.-цю, ср. — забалаць. Даль 1380. забалбатаць,—см. под балбатаць. забалёць,—см. под балець. забалічча-чя, предл.-чу, ср.—часть сенного сарая за балкою. Ксл. Поўнае забалічча наклаў сена. Вулянавічы Сян. (Ксл
Дадатковыя словы
забалам-ўціць-учяяя^ь, забойства-<?я, лўчыў, мгсл, іжі, ічя
6 👁