забапал 393 забівацца забапал, нареч. 1. обоюдно, с обеих сторон. Нел. 221. Забапал мяне крыўдзяць. Нел. 2. по обеим сторонам. Нел. 221. Сенажаць ляжыць забапал ракі. Н ел. Пшонка забапал дарогі. Нел. забарон-owj, предл.-оне, м. 1. запрет. Чый г эта забарон? Хто забараніў? Ар. 2. время, когда запрещено чем-л. пользоваться. А р. Ужо настаў забарон, ня можна будзе пасьвіць на сенажаці. Ар. забарона-ны-не, ж.—запрещение. А р.; Гсл. забаранщь,—см. под бараніць. забарэні-няу—оборы в лаптях, пнз. Ср. забарсаць. забармашысты-гадя-тяе, 1. имеющий густые складки, фалд истый. Нел. 159. 2. перен. — ПЫШНЫЙ, богатый. Н ел. 159. Забармашыстая шапка. Н ел. Забармашыстае паліто. Тм. забарсаць,—см. под барсаць. забарсьні-«яу, единств, ч. нет.—верхние дырочки в лапте, сквозь которые продевают верёвочки. Дел.; Гсл.; Нел. 159. Забарсьні вузкі, а абора таўстая. Нел. Ступіў маладзец па забарсьні ў кіпучую смалу. Дел. забава-вы-tfć, ж. 1. промедление. БНсл.; Н ел. 158; К сл. Нейкую яны там забаву маюць, што так доўга сядзяць. Д убнікі Сян. (К сл.). Забава ў дарозе была: каток зваліўся. К арм а К уз. (К сл.). Не paći ж забавы чалавеку майму. Нел. 2. в см. наречия—ничего не стоит, сейчас же(можно что-л. сделать). Забава табе зълётаць (зъбегаць)? Ар. Забава табе зрабіць гэта?—зн. не задержишься, тебе не нужно много времени, чтобы сделать это. забаўка-ўкі-ўцы, 1. уменъш. к забава 1, —промедление. За табою забаўку маем, Нел. 158. 2. умении, к забава2,—непродолжительное время, легко. Г сл. Щ табе забаўка зъбегаць? Гсл. забавіць, забавіць пад сябе,—см. под бавіць. забавіцца,—см. под бавіцца. забаука-к/, дат., предл. за ба ўц ы, ж. 1. игрушка. А р.; М Г сл.; К сл.; Н ел. 158. Дай дзяц ём як ую за ба ўк у. Нел. В ось за б а ўк у сабе знаш оў! Ар. Далі д зя ц я ц і забаўку, ды к І ЗМОўчыў. М ар ч он й Сур. (Ксл.). 2,—см. под забава. забаукаць,—см. под баўкаць. забаўна, нареч.—мешкотно (, требует много времени, усилий, С.) Ксл. медлительно. Н ел. 158. Забаўна робіш. Нел. Ськідаць гэтыя бёрны ў раку дужа Забаўна. С лабодка К уз. (Ксл.). забауны-«яя-«яе—медлительный. Ксл.; Нел. 158; БН сл. Наш мельнік забаўны — не дачакацца. Л уж асн а К уз. (К сл.). Забаўная работа. Нел. 158. забгиць,—см. под бгацъ. забёгаць-ёгчы,—см. под бегчы. забёгі-гяр, единств, ч. нет.—забегание для снискания расположения, Нел. 166. старания, усилия (чтобы снискать расположение). Гсл. забёглівы, -вая-вае—заискивающий. Жанкі ў зношаным месцкім адзецъцю туляюцца каля вазоў; з просячым, забеглівым тонам зварочаюцца яны: I Дзядзенъка! Родненькі / Ці не засталося з дарогі трошку хлеба? Дзьве Душы 149. заб-ёгчы-яганьне-ягаць,—см. под бегчы. забёжтця-цы-цы, ж. —животное, забежавшее в чужой двор. Ксл. Бяжы, сынку, нашу ёрку забежніцу прывядзі. Вішкавічы Чаш. (Ксл.). зъбёл-ёлу, предл.-але, м.—молоко и сметана как заправа кушания. Ар.; Юрсл. См. забела. забёла-лы-ле, ж.—приправа к кушанию из молока и сметаны. Ксл. Ужо месяц да капусты ніякае забелы няма. Курына Куз. (Ксл.). Капуста із забелаю ляпей. Нел. 161. См. забел. Уменьш. забелка-лкі-лцы — забела. Ар. заб-ёрці-іраць,—см. под берці. заб-ёрціся-ір а ц ц а,—см. под б ер ц іся. забёнка-jd, дат., предл. за б ён ц ы, ж.—маленькая кадочка мерой в четверть четверика. Ксл. У с ы п а ў к а ню з а б ё н к у а ў су. Сьцеча Беш. (Ксл.). забялянка-ша-нчы. ж.— заправленный молоком суп из крупы. Бел. Налі мне, мама, забялянкі — зъем трохі. Камароўка Крыч. (Бел.). забялГць—см. под бялгцъ. забярушка-иш-шчы» ж.—одно из названий ВОДКИ. НК: Очерки 70. забясьпёчаньне-ня, п р е д л.-н ю; мн. ч.-н іняў, ср. 1. обеспечение(действие). 2. обеспеченность. заб ясьпёчыць— см. под бя съп ёчы ц ъ. забіяцкасьць-ў/, мн. ч.-ці-цяў, ж.—забиячливость. забіяцкі-кая-кае, 1. забиячливый, буйный, отчаянный. Нел. 159.Забіяцкі чалавек. Нел. 2. отважный, готовый на все. Нел. 159. Забіяцкі дзяцюк, хоцъ на медзъвядзя гатоў. Нел. 3. крепкий. Нел. 159. Забіяцкі мёд. Нел. ЗабІЯЦЬ-ЯЮ-Яеш-яе, несоверш., перех.— КОЛОТИТЬ, бить до полусмерти. Нел. 159. П 'яны жонку й дзеці забіяе. Нел. забіркаваць— см. под біркаваць. забіты-тая-тае—убитый. Ар На дарозе ляжала забітая вужака. Старыню Расьн. (Бел.). забівала-лы, предл.-ле, зват.-ле, м.—беспрестанно дерущийся. Нел. 159. Крый Божа, якога мужыка забівалу мае. Нел. заб-іваць-щь—см. под біць. 3&б-\Ъ2ЛЩЪ-1ЦЦа—см. под біцца
Дадатковыя словы
вўзкі, забгйць,—см
1 👁