дзяцГнка 377 дзяцюк 2. ребячиться, поступать против рассудка, Н ел. 133; НК: Очерки, Н о. 821 ребячиться, Гсл.; К сл. вести себя по-детски, Шел. поступать по-детски. НК: Бабы, Н о. 11; НК: Д удар 195 / я н а дз я ц і н і ц ц а ў дв а ц ц а ц ь го д. Веляшковічы Л ёз. (К сл.). Д з я Ц І Н І Ц Ц а, ЯК м а л ы. Ст. Д з я ц і н і ц ц а, с а м н я в е д а е, ш т о ро б е. Нел. 3. в ы ж и в ать с у м а, Г сл. о т р ад о сти лиш аться рассудка. Н ел. 133. Баба дзяцініцца. Гэты стары пачынае дзяцініцца. Варел. ЗЬДЗЯцГнІЦЦа, соверш. 1. п р и в ы к н у ть считать себя м алолетним. Ты ужо не малы, а толькі зьдзяцініўся. Н ел. 133. 2. от престарелости лиш аться рассудка, Нел. 133 стать ж ить и поступать, как дети. НК: Игры, Н о. 51. Дзед, мусіць, зьдзяцініўся. Гарэцкі: Песьні 81. ДЗЯцГнка-Н КІ, дат., п р ед л.-Н К у, м., об ласт.~ 1. парень. К осіч. П а с а д з я ц ь дз я ц і н к у з а с т о л і к а м, л я б о к у п а с а д з я ць д з я ў ч ы н а ч к у. Север. Сур.(Ш эйн, 1-2, 496). Д з я Ц І Н К а К О Н І к а с я д л а е. П ісараўкаІм гл.(С ерж п.: О тчет7). 2. ю н о ш а. К о с іч 76. Паехаў дзяцінка, паехаў, толькі конікі зарзалі, у скрыпкі дружкі загралі. Север. Сур.(Ш эйн, 1-2,497). См. дзяцюк. дзяцінка, см. дзяціна. дзяцінны, дзяціны-ная-нае— детский(во всех значениях, кроме анатомического и физиологического), 1. прилаг. к 'дзеці" 1, 2., принадлеж ащ ий детям, детский. Н ел. 133; Д ел.; Стт. 1529, ел.; Б Нел. ДзяцІННага дабра другому каму запісаваць ня можна. Нел. Маець такжа зь першымі дзецьмі часьць роўную маці, а ў скарбех дзяцінных ня маець меці. Стт. 1529 г., 55. Нашто табе ўсьпіраць на свой маздан дзяціную шапку, — каб парваць яе? Ст.(Ш сл. под усьпіраць). Іш лі гады, Бронік стаў Браніславам. Нявыразьлівае яшчэ дзяцінае жаданьне цяпер у сьведам 'ю ягоным выкрышталізавалася ў пэўную мэту. Бацьк. 36-37(115-116). ДзяцІНЫ ПОЯСОК. Н ел. Дзяціная гульня. Н ел. Крыўда дзяціная. Стт. 314(4 разы). Забарона дзяцінай працы да 16 год. Ж ы луновіч(Беларусь, 190). Апякунове ня маюць меньня дзяцінага прадаваці. Стт. ЗЮ (дважды). Справа маець быці адложана да лет дзяцінных. Стт. 309. Д зяціную сарочку трэба выпаласкацъ. С т.(под сарочка). Нашто табе трэба было браць дзяціныя цацкі? Шел. п од браць. Дзяціныя бавы. НК: Игры 22. Зь дзяціных дзён цярплівасьці нас вучаць. Гарун: Блр. М арш. (Мова) любай старою гучыш з пад калыбкі, з гадоў тых дзяцІНЫХ. Генію ш ("Бацьк., Н о. 1-2/437-438). Усе ку пажытку дзящннаму справаваці. Стт. 306. Дзяцінныя меньня ў розных павецех былі. т м.(т р э й ч ы). Табе сьніцца т вая дзяціная пара. Гарэцю: П есь и 58. Абцірае дзяціны пот із лобу. Т м. 66. У дзяціныя гады быў му зыкаю, граючы на іскрыпачцы з лучы нак. Т м. 15. I бы ло ў іх задуменьне не дзяціны х яго год. С. Музыка 86. Д зя ц іны Б о г. Угневаеш дзяцінага Богаі ня борзда ўпросіш. Д ел.—детский, предназначенный для детей. Д зя ц ін а я к н іж к а. 2. детский, свойственный детям, Н ел. 133 свойственный детскому возрасту. Д ел. 205. Х ва р о б а гэт а дзяціная. (Д ел.). Дзяціны м го ласам пяець. Н ел. 133. Трэйці із слабеньк ім дз я ц ін ым га л а ск о м. Ц эл еш (Я р ы л аў агон ь). Я н а ў ней кіх дзяцінн ы х пярэпалахах ачыма сінімі глядзела на мяне. Кавыль: П ад зорам і 66. дзяцГнства-ea, ср. 1. детское поведение, НК: Бабы, Н о. 11 ребячество. НК: И гры 60;Г сл.; Нел. 133. Д зяцінст ва паганяеш. Нел. Д зяцінст ва ў цябе ў галаве. Нел. Чырванеў, а ха м я н у ў ся, ш т о ў гарачы час крывавага змаганьня займаецца т акім дзяцінст вам. Д зьв еД ушы 125. Т ы ў ж о вырос з ч ал авека, а п а ч ы н а еш дзя ц ін ст в а паганяць. Варел. 2. состояние стариков, впавших в детство. НК: Бабы, Н о. 11. дзящнуха-ухі-усе, ж.(НК: Очерки 409}— наседка. Ксл.; Пек. (Д аль), дзяцьвішча—см. п од дзятва. ДЗЯЦЮК-ИЖЯ, п р е д л.-ю к ў, зват.-ЮЧО', мн. ч., дат.-К О М, мн. ч., предл.-К О Х, м. 1. парень. М Гсл.; Шел.; Ар.; Смл. (Даль); С мол. губ.(Д сл. 169). Д зя ц ю к і! Ж ы вучы пад урадам маскоўск ім, к а ж ны ведае, ш т о... к. К аліноўск Ц М уж ы ц к ая Пр а ў д а). Д З Я Ц Ю К І! ЦІ МО Я праўда горка, ці яна солодка, я пісаў заўсёды i пісаці буду. Тм. Д зя ц ю кі! Калі Б о г даў м не розум, т о вам буду радзіць. Т м. Ой, на т эй на М яд зьведж а й Тары падмывае Дзьвіна тры кры ж ы, а пад імі ляж аць асначы, ой т ут аш нія ўсё дзяцюКІ. Зь песьні вяліскіх плытнікаў. Віцьбіч(Бацьк., Н о. 49-50/435-436). Н я ймі ям у веры: ён дзяцю к глума. М ал ю к ін а П ар. (Д е л.). Я н а прылабуніла... здаровага дзяцю ка. Рэч.(Пет. 11,38). Б о г а т а я ня дум а е, ш т о б е д н ен ь к і нудзіць; богат ая ды думае, як дзяцю коў гудзіць. Н ел. 342. Гэт а мае т акое значанъне: калі дзяцю кі ўськінуць лубку на печ, т о дзяўчаты сёлета ня выйдуць з а м у ж i н а а д в а р о т. К о т. 2 04. В ы со к і дзяцю к выст упіў наперад i сказаў:"Мы пры ш лі прасіц ь спадара ін ж ы н ер а на н.ашае ігры ш ча". Шакун: Сьлед 17. Д зяцю кі, м а л о й ч ы к і, к л а д з іц е чы р в о н ч ы к і; а дзевачкі, баярачкі, кладзіце падарачкі. Н ел. 3 2 (п од б а я р а ч к а). Д з я ц ю к а пара ж аніць. Нсл. 133. Ён дзяцю к, а я дзяўчына, Ж Ы ЦЬ хацелася Ж Ы вЫ М. М аш ара(К алосьсе, II, 1935, стр. 80). М ік іт а здоровы дзяцю к. Ст. Іш л і змагацца дзяцю кі. Швэд: Сьцежкі 34. Д зя ц ю кі справілі ігры ш ча. Варсл. 3 ног д з я ц ю к З ва ліўся. Г арун: С ы н. Д з Я Ц Ю К І пазіраюць, ці каханая прышла... Кавыль: П ад зорам і 19. Гэт а ж мая вясна, у якой д з я ц ю к ом я п я я ў залат ую заранку
1 👁