падавацца 311 давёрлівы 5. безлич. здаецца— кажется. Нсл. 204. Мне здаецца, што ты мяне гукаў. Нсл. Здаецца, я гэтага не казаў. Нсл. С оверш. здалося. Нсл. 204. Каму здалося, а мне збылоСЯ. П ослов. Нсл. падавацца, несоверш. 1. несколько подвигаться с места. Ар.; Нсл. 438. Шула троху падаёцца назад. Нсл. Hi туды, ні сюды не падаецца. Нсл. 2. делаться слабее, говоря о натягивании чего. Нсл. 438. Вяроўка падаецца, падалася, расслабла. Нсл. 3. подступать. Нсл. 438. Не падавайся к імне, толькі падасіся, дык i трэсну. Нсл. 4. брать направление, Гсл. отправляться куда-л., уезжать, уходить. 5. поступать на службу или в учебное заведение. Шсл. падацца, падамся, падасіся, падасца, падамося, падасьцёся, пададуцца, соверш. к падавацца 1, 2, 3, 4, 5. Падайся з возам троха напёрад. Ст. Падаўся на Украіну. Гсл. Скончыў вучэньне ў Сьмілавічах ды падаўся вучыцца яшчэ да Менску. Ст. 6. б е зл и ч. п ад асц а, п р о ш. вр. падалося —покажется, показалось. Загаварыу ты, а я ледзь не абамлела: думаю — падалося. Адамчык: Арж. колас. См. здасца, здалося. паддавацц а, н ес о в е р ш. 1. уступать в борьбе; поддаваться, оказываться под воздействием чего-л. Рабы дуж, а Лысы не поддавайся! Крычэлі пастушкі, як валы баліся. Ар. Лявона пачынаў марыць сон, але ён не поддавайся. Дудзіцкі(Бацьк.", Но. 1-2, 437-438). 2. подчиняться, мГсл. уступать. паддацца, -дамся-дасіся-дасца-дамося -дасъцёся-дадуцца, соверш. к паддавацца 1,2. Не поддавайся ягонай хітрыні, паддасіся, зьгінеш. Нсл. 440. выдавацца, несоверш. (к выдацца)—давать до последнего. Нсл. 80. С оверш. выдацца, выдамся-дасіся-дасца-дамася -дасъцёся -дадуцца—израсходоваться. Ня выдасіся, калі дает убогім. Нсл. 80. Дары, гаспадару, слаўны мужу, гэтым ты дарам НЯ выдасісЯ. 3 валачэбнае песьні, Нсл. давёданьне-ня, п р е д л.-н ю; мн. ч.-ні-няў, 1. (да каго)—посещение(здорового, С.)МГсл.; Ар.; Ксл.; Нсл. 136. Я кое там даведаньне — пробыла дзянёк. Пажарышча Беш. (Ксл.). 2. (каго)—посещение больного, заключенного. Даведаньне хворага. Нсл. 136. 3. опыт. Нсл. 136. Даведаньня ня маючы, як пераносіць не пагадаеш па другім. Нсл. давёданынк-йся, п р е д л.-Ік у, зват.-ІЧ О, м. 1. (да каго-чаго, куды)—посетитель(здоровых людей или местности), 2. (каго)—посетитель больных, заключенных, пленных. давёданьніца-цы-цы, ж. да каго-чаго —посетительница(здоровых или местности). 2. (да каго)—посетительница (больных, заключенных). дввёдыщв-аюся-аешся, соверш. 1. (да каго)—посетить(здорового). Ар.; Ксл.; Доры. Даведайцеся там к цётцы Настулі. Рыбчына Cip. (Ксл.). Чаму да нас ніколі даведацца ня прыдзеце? Доры. Выбраўся даведацца да Зосі. Шакун: Сьлед. 2. (каго)—навестить(больного, заключенного). Ар.; Доры; Сакуны 46; Ксл. Даведацца хворага. Доры. Даведаешся цёткі другім разам. Ант. 77. Домна, даваецца цябе(хворую) прышлі. Тм. Парадзіхі даведацца трэба. Нсл. МЦпод парадзіха). (Арыштаваны)Мікола быў нязвычайна рады, што Ігнат даведаўся яго. Дзьве Душы, 180. Трэба даведацца хворае суседкі. Сохана імсьц.(Бяльсл.). Брахніку майго прашу даведацца мяне. Нсл. 33. Накажыце там, дзядзька, нашай Ганначцы, што татулька хварэе, каб прышла даведацца. Гсл. Барысе! Доведайся свае кумы, бо яна сягодні памрэць. Сакуны 46. 3. (да чога)—посетить что. Там Дняпро робе вялікую луку, траха на вярсту разганяецца ў бок, быццам забыўся, што трэба даведацца да с яла. ЗСД 62. Дай, Божа, табе даведацца да тога месца, куды ты мяне пасылаеш. Дел. давядацца-аюся-аешся; повел.-айся-аймася, н есоверш. да каго-чаго, куды, 1. посещать(здоровых или местность, С.). Ксл.; Ар. Давядайцеся да нас, калі ласка. Ар. 2. (каго)—навещать(больного, заключеного). Хворых надабе давядацца. Ар. двв-ёдввыщв-ёдацца, — см. под ведаць. давёдка-дкі-дцы; мн. ч..род.-дак(-дкаў), ж.—справка. Акін. 191. С. Баркоўскі: Пра зялезную прамысловасьць на Беларусі(гістарычная даведка). Савецкая краіна, 1931 г., Но. 12, стр. 59. давёдкі-дак(-дкаў), еди н ст в, ч. н ет.—посещение, визит. Як пашліўчора ў даведкі, i сядні няма. Юрсл. д ав ё д н ік, -Іка, предл.-іку, зват.-іча, м. —справочник. Аканамічна-статыстычны даведнік(назоў кнігі, выданае ў Менску 1930 г.). давёку, нареч.—навек, до конца жизни. Гсл. давёр-ру, п редл. и з в а т.-р у, м.—доверие. Варел. Гэты чалавек мае давер у нашых селакоў. Варел. давёрліва, н а р еч.—доверчиво. Варел. 3 куста зьвярок даверліва зірнёць. Крушына: Творы, 41. Ён даверліва ставіцца да майго бацькі. Варел. д авёр лівасьц ь-ф, ж.—доверчивость. Гэты паглядрантам абудзіў у Л. цёплую даверлівасьць. зсд. 301. дввёрлівы-вая-вае—доверчивый. Варел. Даверлівага чалавека часта ашукуюць. Варел. Даведлівая надзея. ЗСД
Дадатковыя словы
ашўкуюць, безлйч
4 👁