Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 328
 ◀  / 1324  ▶ 
прыдаваць 310 здавацца следуемого. Ap. Перадаў за каня. Ар. Адшкадуй ужо тое, што перадау; ня зьвернеш. Нел. 385(п од адшкадававаць). прыдаваць, -даю-даеш-даецъ-дае м-даіце, — несоверш. каго-што, 1. прибавлять. Нел. 500. Болей як рубель не прыдавай да цаны. Нел. С о вер ш. пры даць, прыдам, прыдасі, прыдасъцъ, прыдамо, прыдасъцё; прош. вр. прыдаў, прыдала, прыдало, прыдам—прыбавить. раздаваць, несоверш.—раздавать. Ар. С оверш. раздаць, раздам, раздасі-дасьцьдамо-дасьцё; прош. вр. раздаў-дала-далодалі; повел, раздай-дайма—раздать, отдать, выдать всё, многое, многим, распределить между всеми, многими. Ар. Прим, раздадзены, (Нел), разданы, (Ар.) —розданный. Нел. 548; Ар. Грошы раздадзены ў пазыку, а цяпер самому трэда. Нел. выдаваць, выдаю, выдаёт, выдаёць, выдаём-аіцё; п о в е л -вай-вайма, 1. несоверш. к "выдаць ". 2. безлич.—казаться похожим. Шел. Хуста старая, а выдае ўсё роўна, як новая. Ст. О т ел, и м я су щ. ВЫДаванЬНС-НЯ, п р е д л.ню—выдача(действие). Выдаванъне прашпартаў. выдаць-ам-асі-асьць-ама-асьце кагошто, соверш. 1. издать, мгел. Выдаць кнігу. 2. издержать, мгел. израсходовать, истратить. Шел. На боты выдаў тры рублі. Ст. 3. выдать(дать, отпустить из места хранения, запаса и т.п.). Выдаць еміну. выдаць уцекача,—выдать(передать в чье-л. распоряжение, возвратить кого-л. против его воли). выдаць зам уж,—выдать за кого(со словом замуж" и без него). Матус выдаў Язэпу за Зыдора Галяшонка. 4. выдать(сделать известным, открыть, обнаружить). выдаць сакрэт,—выдать(раз облачить, предать). выдаць шыяю—выдать головой, выдать на всю волю за долговые обязательства. Гордз. Аты, ХУ И, стр. XIII. Ня буду яму тых пенязей плаціці, а выдрице, дзей, мяне яму шыяю. У тых пенязех выдаў яго князю Багдану шыяю (т. е. на всю волю князя). Тм. на выданьню—в возрасте, когда пора выходить замуж. уздаваць, уздаю, уздаёш, уздаёць-аёмаіцё-аюць; п о в е л.-а в а й -а в а й м а, несоверш. 1. поддавать пар в бане; лить воду на горячую банную печь, Нел. 52. лить воду(на руки, на печ в бане). Гсл. Уздавай патроху. Нел. Уздаець не палюдзку. Нел. 2. сечь, наказывать розгами. Нел. 52. Не такі бы ён быу, каб яму часъцей уздавалі. Нел. уздаць, уздам, уздасі, уздасьць, уздамо, уздасьцё, соверш. 1. (к уздаваць I). Нел. 52.,—налить воды(на руки, на печь в бане). Гсл. Уздай больш духу! Вяжышча Беш. (Ксл.). Уздайма на печ. Нел. 2. всыпать(побить), Гсл. наказать розгами. Нел. 52. Уздаць трэда, каб помнеў. Нел. 3. воздать. Уздай вам, Божанька! НК: Старцы, 82. давацца, даюся, даёшея, даёцца-даёмсядаіцёся; п овел.-давайся-аймася, 1. несоверш. к дацца". 2. ст рад, к даваць. дацца, дамся, дасіся, дасца, дамося, дасьцёся, дадуцца; прош. вр. даўся, далася-лося-мся; повел, дайся, даймася, со вер ш.—даться(позволить, схватить себя; допустить сделать что-л. с собой). Г эй, коню, устыдайся, дайся дасесьць прароку. Кіт. Ша4. дацца ў знакі—неприятностями остаться в памяти. Гсл. аддавацца-дяю ся-дяеш ся, 1. с т р а д, к аддаваць. 2. н есоверш. к аддацца. С оверш. аддаццадамся-дасіся-дасца-дамося-дасьцёся; п р о ш. вр. аддаўся-далася-лося-л\ся, 1. отдаться, предоставить себя в чье-л. распоряжение; ввериться кому, чему-л. 2. отдаться, всецело посьвятить себя кому, чему-л. Аддацца грамадзкой працы. Аддаўся ведзе. 3. предаться, всецело погрузиться во чтол. Аддаўся ідзі. дадавацца, 1. ст рад, к дадаваць. 2. н есоверш. к дадацца. С оверш. да дацца, дадасца—будет додано. Да платы твае яшчэ дадасца. здавацца, здаюся, здаешея, здаецца, (здыецца о б л а е т.), здаемся, здаіцёся, здаюцца; повел, здавайс я-аймас я, несоверш. 1. сдаваться(прекращать сопротивление, признавать себя побежденным, С.) Гсл. 2. (на каго-што)—полагаться, мгел.; Ар.; Нел. 204. Здаюся на мужнюю волю. Нел. 293(п од мужні). Я здаюся на твой суд. Нел. 62Ц п од суд). 3. отдаваться, соглашаться. Нел. 204. Hi на якую мову не здаецца, ня здаўся. Нел. 4. казаться. Нел. 204. Гэта табе здаваецца, здаецца, здалося, а то ня праўда. Нел. 5. представляться во сне. Нел. 204. Нябожчыкі імне здаваюцца, здаюцца, а сягеначы здаўся тата. Нел. здацца, здамся, здасіся, здасца, здамося, здасьцёся, здадуцца; п овел, здайся, здаймася, соверш. 1. (к здавацца 1)—сдаться. Гор ад здаўся. Места здалося. 2. (к здавацца 2) на каго-што—положиться. Здайся на мяне. Ар. На яго можна здацца. Ар. 3. (к здавацца 3, 4). 4. повел, в. не уп от ребл яет ся; прош л. вр. здаўся, здалася, здалося, здаліся—понадобиться, стать нужным, необходимым
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

багданў, выдрйце
2 👁
 ◀  / 1324  ▶