Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

дарнГца 306 даставаць дарніца-цы-цы, ж.—дранка. Бяльсл. Воз дарніц. Нсл. 141. На гэту страху надабе дзьве тысячы дарніц. Бяльсл. дарнічны-няя-няе—драночный. Дранічная павець, страха. Нсл. 141. дар-вацца-ыводца, — см. п од ірвацца. дарубала-лы, о б щ.—тупой, непонятливый? На сьмех хлопца падымаюцы- Восъ дорубала, даўоня. С. Музыка, 10. дарумзацца,—см. п од румзацца. дарупіцца,—см. п од рупіцца. дарыцелка-лк7-лцы, ж. к дарыцель". дарыш-ша, п р е д л.-ш ў, зват. дарышу; мн. ч. дарышы-шоу-шом, мн. ч., п р е д л.-ь и о х, м. —приобретаемо в дар, дарственное. Дел. 158. Дарыш паехаў у Парыж, а застаўся адзін Купіш. Дел. дарыцель-ля, предл. и зват.-ЛЮ, м.— ТОТ, кто дарит. За пятніцу Божую, Караля Дарыцеля, ласкавага над усімі. Кіт. 5аю. дас-охці-ыхацъ,—см. под сохці. дасал-яць-щь, — см. под саліць. дасачыць,—см. под сачыць. дасачыцца,—см. под са ч ы ц ц а. дА С-ец,1Щ ъ -ёдж аваць,—см. под ся д зе ц ь. щ с-ещ з\иуцА -ёдж авацца,—см. под с я д з е ц ца' дас-ёсьці-я д а ц ь,—см. под ся д зец ь, сесьц і. дасёукі-кяр, единств, ч. нет.— окончание посева. Гсл.; Шел. дасяг-v, п р е д л.-я зе, м.—достижение. БНсл.; БГсл. у дасягу—достижимо. Глядзі, каб было ў дасягу. Брс. (Юхн.). дасягальнасьць-ф, ж.—досягаемость, дасягальны-няя-няе—досягаемый, дасяг-аньне - а ц ь - ч ы, — см. п од с я г а ц ь. дасягнёньне-ня, п р е д л.-н ю, ср.— достижение. БНсл. дасяж на, нареч. ДОСТИЖИМО. Брс. (Юхн.) Глядзі, сынку, каб было дасяжна. Брс. (Юхн.). дасяжнасьць-щ, ж.—достижимость. Гсл. дасяж ны - н а я - н а е —достижимый. БГсл.; Гсл. С р. д а с я г а ц ь ( п од с я г а ц ь). дасі—дашь. Ар. См. даваць, даць. даскочыць,—см. под скакаць I. дасканала, (Варел.; БНсл.; Бяльсл.), нареч. —отлично, (МГсл.) прекрасно, превосходно. Ён дасканала ўсё нам зьясьніў — i як дайсьці да тога чалавека, i што ў яго прасіць. Краснаручча Расьн.(Бяльсл.). даскан алства-ea, ср.—совершенство. Духоўныі Бяседы Сьв. Лица нашага Макары....а дасканалстве хрысьцян праваслаўных. Назоў кнігі, выданай у Вільні 1627 г.(400-лецьце беларускага друку, стр. 655). Проза Жывіцы вызначаецца дасканалствам тэхнІКІ. Гарэцкі: Пет. бел. літ. дасканалы, (скц у лая-лае—совершенный, (Шсл.; БНсл.) прекрасный, превосходный, образцовый. Ты надта дасканалы. крамяні Пух. (Шсл.). Арцём — дзед дасканалы, ад усіх хвароб знае. Какотова Імсьц. (Бяльсл.). даскрабацца,—см. под скрабацца, скрэбсьціся. даскуліць-лю-ліш-ле, соверш.—досадить. Дел. Даскуліла дужа крываротная хэўра. Тананыкіна Росл. (Дел.). да слова кажучы—кстати говоря. Шсл. Да слова кажучы, i ты варты нечага. Ст. даслацца,—см. под слаць II. дасмаж-аваць-ьуь,—см. под смажыць. даспадобы, нареч.—по сердцу, по вкусу. Гсл. дастаёнства-вя; мн. ч.-вы-ваў, ср.—высокая должность в государстве, сан. Устав у ем, абы жыд i татарын i кажны бесурмянін на дастаенства ані на каторы ўрад праложан ня быў i хрысьцян у няволі ня меў. Стт. 451. Прывілеям нашым яго пацьвердзім да жывата яго або да падвышэньня на іншы які большы ўрад або дастаенства. Стт. 344. дасто-еваць-іць,—см. под стаяць. дасто-евацца-іцца,—см. под стаяцца. дастоіла, безлич., см. под стаяць. дастамэнт-га, предл. и зват.-це—завещание. Хто бы меў памерці без дастамэнту,....такі чалавек, як сабака, здохне. Кіт. 53а5. Няхай мой мілы сын прыйдзе,.... я яго абачу i дастамэнт учыню. к і т. 94а14. За жывата дастамэнт чыні. Кіт. 5266. чы ніць д а с та м эн т—делать, писать завещание. Есьлі бы ся прыгадзіла каму дастамэнт чыніці на вайне... Стт. 340. Пры кананьню-сьмерці сваей чыні дастамэнт. Кіт. 5668. д а ста та к -тк г, м.—достаток, (МГсл.) зажиточность(материальная обеспеченность, С.)- Шсл. Жывецъ чалавек у достатку. Ст. 3 убоства i подле достатку маеш даць. к іт. 47а14. дастаткі-tftfv, единств, ч. нет.— СОСТОЯНИе. МГсл. дастатнасьць-щ, ж. 1. достаточность. Гсл. 2. зажиточность. Гсл.; БНсл. дастатны-«яя-«я?, 1. достаточный. 2. зажиточный. Гсл.; БНсл. дастатчыцца, (из даастачыцца, С.учу с я, несоверш.— у п о т р е б л я т ь до о с т а т к а, и з д е р ж и в а т ь с я до по с л е д н е г о. Нсл. 143. Досіць табе дастатчыцца; мы хвала Богу сыты. Нсл. Соверш. здастатчыцца. Нсл. 143. Перазь вясельле здастачыўся сусім. Нсл. дастава-вы-ве, ж.—поставка, доставка. Гсл. даставаць, дастаю-аёш-аёцъ, несоверш. (к дастаць). Соверш. цустлць-стану-станешстане, каго-што, 1. достать что-л. Ар. Достань камень із вады. Ар. Паступіся на ўслончык i достань кнігу з паліцы. Ар. 2. достать до чего и что(коснуться, дотронуться до чего-л. находящегося на расстоянии). Час па зямлі хадзіў, час па небе ляціць, ні гор, ні каменьня, ні даліны не глядзіцы даліна прыйдзе - дастануиь