Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

хвасьціць 285 хукаць хвасьцГць, хваш чу, хвош чы ш -ча, несо верш., п ер е х.—хлестать. Нсл. 750. Паглядзі, як хвосьцяць ваш ага брат а за крадзеж у. Прахвасьцілі, аж небарак ледзь зь месца споўз. Нсл. См. хвастаць 2. С оверш. прахвасьціць. См. под хвасьціць. ХВаСЬЦЬЦ/, ж.— хвастовство. Нсл. 677; Дел. 957. Ня зробіш так, як трэба, a толькі хвасьць тая. Нсл. Хвасьць хлеба ня дасьць. Дел. хвы пчанка-нкі-нцы, ж.—пучок хвоща для мытья посуды. БНсл. хвашчыць, о б л а е т.—хвастаться, гордиться чем-Л. Батурліна Юхн.(Дсл. 957). хвэйчар — хвэльчар. Шсл. Хвэйчар даў зельля. Клятное Пух. (Шсл.). ХВЭЛЬЧар-Я/?Я, п р е д л. и з в а т.- а р у; мн. ч.араў, м.—фельдшер. Шсл. Д а хвэльчара павезьлі дзяцё лячыць. Ст. ХВЭСТ-ет у, п р е д л.-с ь ц е, м. — большой праздник у Великолитвинов-католиков. У кат алікоў еядні вялікі знаць хвэст: yci да касьцёла паехалі. Нсл. 678. Хвядос, -оса, п р е д л.-о с у, з в а т.-О С в, м. —Феодосий. Нсл. 677. П адняўся Х вядос да самых нябёс.(дым). Нсл. хвяруб'е -б 'л, п р е д л.-б 'ю, е р.—старое платье, юрсл. Зьбяры т роху ды прасушы х в я р у б 'е\ п ап рэе й пат лее. Юрсл. С р. хвіраб ё. хвіга, хвігі, хвізе, м н. ч.-гаў, ж.—кукиш. Гуліна Сян. (Ксл.); Нсл. Х вігаю падцер нос. П ослов, (грубо, оскорбительно, С.)—отказал в просьбе. Нсл. См. дуля 3. хвігуравацца(фігуравацца, м гсл.)-р гюся-руеш ся, н есо вер ш.—жеманничать (жеманиться, С.)- мгел. ХВІЛЯЗОП-ОЯЯ, п р е д л.- o n y, з в а т.-О П е—философ. Нсл. 677. ХВІЛЯЗОПа-/7Ь/-А2£—философия. Нсл. 677. хвілязопка-пкі-пцы—женщина философ. хвіраб'е, (Дел.), хвірыб'е, (Нсл.), с о б и р. —старое платье, (Нсл.) отрепки, лоскутье, Дел. тряпье.. Нсл. 677. Зьбяры тое х в ір а б ёў кучу. Дел. / х віры бё сваё забрала. Нсл. хвіруля-ЛІ-ЛІ, ж., звуко п о д р., о б ла ет.—буря; завывание ветра в трубе. Дел. 957. хвірыб'е,—см. п од хвірабё. ХВІЦЭр-/?Я, предл. и з в а т.-р у; м н. ч.-ры-раў, м.—офицер. Нсл. 677. Хвіцэру пажалъся на маскаля. Нсл. См. ахвіцэр. хвіцэрскі-кая-кае—офицерский. Нсл. 677. Хвіцэрскі мундур. Нсл. См. ахвіцэрскі. хвустка-ткі-тцы, ж.,облает. — хустка. У КулІНЫ новая Хвустка. Машавая Бялынкав.Бяльсл.). хуга, предл. хузе, ж. 1. (ЛП'З.)—фуга. 2. пас(широкая тесьма или ремень в машине, С.) Ксл. Трэба выбраць х угу на машыну. Вяляшковічы Лёз. (Ксл.). хух, Xуху, предл. Хусе, зват. Х У Ш а, м. — дуновение(изо рта для согревания, С.). Гсл., дыхание ИЗО рта. Нсл. 685. НІ Xуху, НІ духу. П ослов. Нсл. Х ухам пагрэй ручкі. Тм. хуцроъ-бы -бе, ж.—домашнее имущество, БНсл.; Гсл.; Нсл. 684, имущество вообще, вещи, скарб, хозяйство, скот, одежда и пр. Вят., Воет. (Даль). Вой хадзі, сынку, 3 карч мы да дому, забіраюць ляндары ўсю тваю худобу. Я сам тое бачу, што худобу трачу. Нсл. худобіна-ны-нс, ж.—небольшой домашний скарб. Нсл. 684. Якую худобіну маў i т ую пан за падачкі забраў. Нсл. Уменыи. худобінка-нкі-нцы—плохое, бедное(домашнее) имущество. Нсл. 684. Н іякае худобінкі няма ў дварэ. Нсл. худобы-бая-бае—бедный. Нсл. 684. Садзі ўсю сваю радзіну i богат ую i худобую. Из свад. песни, Нсл. худаба, ж.— бедность. Ксл.; Гсл.; Нсл. 684. У іх нічога не дастанеш — худаба. Слабодка Куз. (Ксл.). Блага жыць у худабе. Нсл. См. беднасьць. худак-якя; п р е д л.-а к ў, зв а т.-а ч а; мн. ч.-к іК О Ў -К О М, мн. ч.. п редл.-К О Х, м.— бедНЯК. Гсл.; Нсл. 684; Воет. (Даль); БНсл. Х удаку Н Я М а Чаго брат ацца з багат ы м і. Нсл. Багат ыр дзівіцца, чым худак жывіцца. См. бедны. Уменыи. худачок. Шсл. Як памрэ багаты, ды к па сям ёра з хат ы, а як памрэ худачок — дык толькі поп а дзячок. П ослов. Капейна Сьміл. (Шсл.). худамэнт-н/т?я, п р е д л.-н ц е, м.— фундамент. Бяльсл. Х ат у паставілі на хундаМ Э н т. Машаная Бялынкав.(Бяльсл.). Ср. Каст ами. худасыдь-ц/, ж.—скупость(в продовольствии, Нсл.). БНсл.; Нсл. 684. худаць-аю -аеш -ае; п о в е л.- а й - а й м а, несоверш.—Худеть. Нсл. 684; Ксл.; Ар.; БНсл. Худае т вой КОНЬ. Купіна Віц. (Ксл.). Соверш. пахудаць—похудеть. Нсл. 684; Ар. Пахудаў ад тугі. Нсл. Соверш. схудаць—спасть с тела, с лица. Нсл. 626; Ар. худы, -д а я -д о е—поджарый; тощий. (БНсл.); Ар. Худы, як рак. Ст. Худы, як цмык. Ст. К онь cm av худы. Ст. С р. ст. худшы. Прев. ст. наЙХуДШЫ. Демид: Веров., 1896, III, 144. Уменьш.. ласкат. худзёньКІ. худзізна, ж.—очень худое животное. Шсл. Вось карова худзізна, аж страшна на яе пазіраць! Ст. худзіня-нг-ш, ж.—худощавость. Ар. хук-кя, предл. х у к у, зват. х у ч а, м.—фу К, фука в шашечной игре. Нсл. 684. хуклць-аю-аеш-ае; повел.-ай-айма, несоверш. 1. дышать на какой-л. член тела, чтобы согреть, Ар.; Шсл. дуть, согревать дыханием. Ксл.; Дел. 969. Хукай у рукі, дык адыйдуць. Ст. Ня хукай больш, до! Валькі Сур. (Ксл.). Хукай на ручкі. Дел. 2. покрывать что парами дыхания. Ар.; Шсл. Ня хукай на глядзелку, бо нічога ня відаць. 3. внимательно,(чересчур, С.) нежно ухаживать за ребенком или за больным. Шсл. Ня ведае маці, як хукаць на малого. Ст