абздацца 11 абкусаць абздацца-амся-асіся, абздасца, абздамося, абздасьцеся, абздадуцца, соверш. —обдаться (облить себя водой, С.) Ксл. Абздайся сьцюдзёнай вадою. Храпавічы, Куз. (Ксл.) абз-ерыць-іраць,—см. под зерыць. абзначыць,—см. под значыць. абзывацца,—см. под звацца. абжалеваць-люю-люеш-люе; повел., каго, што—обвинять, обносить кого жалобою. Нел. 346. Сам быу у вусім вінен, дый мяне абжалюеш, абжаліў перад панам. Нел. Соверш. абжаліць-лю-л/ш-ле; повел.-ЛЬльма. Нел. 346. Прич. прош. вр. абжалены—обвиненный жалобою перед кем. Нел. 346. Нявінна я абжалены перад панам. Нел. Ср. жаліцца, жалаваць. абжаняць-яю-яеш-яе; повел.-яй-яйма, нееоверш. Каго, ШШО— ОТГОНЯТЬ. Нел. 346. Абжаняць вераб 7 ад пшонкі. Нел. абжарыць, см. под жарыць. абж-аць-ынаць,—см. под жацъ. абжэрціся,—см. под жэрці. абжыгаць,—см. под жыгаць. абжыНКІ-КЯу, единств, ч. нет— К О Н ец жатвы. Ксл. У няссядні абжынкі. Нов.Сяло, Беш. (Ксл.) абібок-кя, предл.-ку, зват. абібоча, м. —лежебок. Гсл.; лентяй, лодырь. Міх. Ах ты гультаіна, абібок! Ст. Ад гэтага абібока няма чаго спадзявацца работы. Міх. Единств, ч. абібочына-НЫ, дат., предл.не, общ. Абібочына гэты толькі ведае ляжаць цэлы дзень. Ст. абібока-к/, общ.— лентяй. Бяльсл. абібок Войш. Абібока гэты нічога ня робе, а толькі па суседах бегае. Яна — абібока вЯЛІкая. В. Хутары, Краснап. (Бяльсл.) абібочына,—см. под абібок. абізгал-ля, предл.-лу, зват.-ле, облает., м.—дурак. Ксл. Абізгал ты бязмозП! Азярэцк, Сян. (Ксл.) абірок-рка, м.— остаток чего-либо. Бяльсл.. Я купіла абірок матэрыі, мо ' выйдзе блЮЗКа. Шумячы (Бяльсл.) абіраньнік-ка, предл.-ку, зват. абіраньніча, м.—выборщик. Гсл. абіраньніца-ўьу дат., предл.-цы, ж. — ВЫборщица. абіраць,—см. под берці. абіральны-няя-няс—избирательный, абіральнае права—избирательный закон. агульнае абіральнае права—всеобщее избирательное право, абіральная коміся— избирательная коммиссия. абіральная акруга—избирательный округ. абіральная урна—избирательная урна. абірхаваць,—см. под ірхаваць. абіршыць,—см. под іршыць. л6Аць-іваць,—см. под біць. лЪА\щ&Авацца,—см. под біцца. абІрКІ-КЯГ, единств, ч. нет— ОСТаТКИ ПОСЛе выбирания из чего-либо. Ар.; Дел. Яныўсё павыбіралі, а мне кінулі адны абіркі. Гсл. абіцік-/ктг, м.—кринка или кувшин с обитыми краями. Бяльсл. Вазьмі гарлаЧЫК-абІЦІК у ягады. Брылёўка, Краснапан. (Бяльсл.) абічоўка-ўкі-ўцы, ж.—(у цепа) короткий, вершков в 10-12 пест, диаметральная толщина которого не перевышает 1-1/2 верш. НК: Очерки, 402. См. біяк, біч. абкосак, м.—небольшое место луга, случайно оставленное косарями. Бяльсл. Сварыліся за мяжу, ажно й абкосак пакінулі. Віхраны, Імсьц. (Бяльсл.) абкОСКІ-К'Д.у, единств, ч. нет.— КОНец косьбы. Ксл. Сягодні абкоскі. Стралкі Беш. (Ксл.). абкажушыць,—см. под кажушыць. абкалоцца,—см. под калоцца. абкалантырыць,—см. под калантырыць. абкалащць,— см. под калаціць. абкалядаваць,—см. под калядаваць. абкарэць,—см. под карэць. абкарх-аць-аодя,—см. под кархаць. абкарыць,—см. под карыць. абкасіць,—см. под касіць. абкасмацець,—см. под касмацець. абкатаваць,—см. под катаваць. абкешкацца,—см. под кешкацца. абкеузаць,—см. под кеўзаць. абкеузацца,—см. под кеўзацца. абкід-аць-flfHbz,— см. под кідаць. абкіраваць,—см. под кіраваць. абкітаваць,—см. под кітаваць. абклад-dўv, предл.-дзе, м.—первый венец плотины на мельнице. Дел. Зрабілі абклад із грэблі. Дел. абкладанік-ка, предл.-ку, м.—бутерород, ломтик хлеба с мясом, сыром и т.п. абклад-я цб, -аны,-аньне, абкласьці,—см. под класьці. абкляпаць-я/о-ясш-яг, соверш.— забрызгать грязью. Бяльсл. Ехаў на колёсах i крысо ў паліце абкляпаў. Імсьці-слаўе, (Бяльсл.) абкляпацца-я/ося-ясшся, соверш.—забрызгаться грязью. Бяльсл. Ты нейдзе абкляпаўся — увесь зад у балоце. Імсьціслаўе, (Бяльсл.) абкроек-омся, м.—обрезок (материи, С.) Бяльсл. Зьбяры абкройкі i выкінь вон. Хведараўка, Краснап. (Бяльсл.) Просьле краўца засталіся абкройкі. Белы Камень, Бялынкав. (Бяльсл.) абкру-ціць-чаваць,—см. под круціць. абкрущцца,—см. под круціцца. абквэцаць,—см. под квэцаць. абквэцацца,—см. под квэцацца. абкусаць,—см. под кусацъ
Дадатковыя словы
абклад-d^v, абіраньніца-^ь, ліш, м.—бутерброд, яіо, яіося, іктг
8 👁