Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

наганяць 191 ганьбаваць заганілі дзеўку. Ст. Сусім заганіў мае будынкі. Лучкі Віц. (Ксл.). Заганілі работу. Нсл. 164. П рич. заганены, Нсл. 164. Пянька заганена, ня чыетая. Нсл. наганяць, н есо в ер ш.(к наганіць)—часто выговаривать, взыскивать, Нсл. 301. отчитывать. С о в ер ш. наганіць—отчитывать, сделать строгое замечание, выговор. Hi зашта наганіў мяне перад людзьмі. Нсл. 301. прыганяць-яю-яеш-яе, н есо в ер ш.—вменять в порок. Нсл. 498. Яму прыганяюцъ, прыганілі тое, што ён трох уп ёцъ. Нсл. С оверш. прыгашць—вменить в порок. Нсл. 498. Нічога ня можно прыганіць гэтаму хлапцу. Нсл. прыганіць на чэсьць—опорочить. Стт. 1529. П рич. прыганены, 1.—приписанный в вину. Нсл. 498. Яму прыганена тое, што ён паеабляў злодзеям уцячы. Нсл. 2. (на чэсьць, С.)—опороченный. Стт. 1529, сл. разганеваць-нюю-нюеш-нюе каго-што —СИЛЬНО охуждать, (уст.) порицать. Нсл. 546. Людзі хваляць, а ты разганюеш маю работу. Нсл. Соверш. разганіць. Нсл. Г Л Н ІЦ Ь -Н Ю -Н ІШ -Н ІЦ Ь, н есо вер ш.— ГНаТЬ. Шсл.; Гсл, Пастухі ганілі каровы ў поле. Клятное Пух. (Шсл.). Проста ў шкоду й ганщь чараду. Тм. Ганілі злодзея да самага с яла. Нсл. С оверш. выганіць-н/оніш-не, п ер ех.—выгнать. Гсл. Трэба выганіць с абаку з з хаты: Богу маліцца будзем. Гсл. ганГцца-н/ося, гонішся-ніцца, н есоверш. 1. —гнаться. Не ганіся сюды із статкам. Ст. (Шсл. 69 п од гнацца). 2. (за чым)—стремиться(к чему, С.). Не ганюся я за грашмі. Ст. (Шсл. 69 п од гнацца). Ня вельмі што я ганюся за тваім добром. Тм. 3. (за кім-чым)—увлекаться кем или чем. Ар. Дзяўчаты за Адамом гоняцца. Ар. ганка-нкі-нцы, ж.—порок, недостаток. Нсл. 108. Ніякае ганкі няма майму товару. Нсл. См. ган. ганкавы(ганкавы, Ар)-вая-вае— крыльцовый. Нсл. 109; Ар. Ганкавыя стаўпы падгнілі. Нсл. гатА-каў(-нак, Нсл.), мн. ч. 1. ступеньки на крыльцо. Нсл. 109; пнз. Пакаціўся з ганак. Нсл. Ганкі крута зроблены. Нсл. У м еньш. Г 2 М 2 іЧ К \-Ч К а ў (-Ч а К, Нсл.)—ступеньки. Нсл. 104. Ганачкі вузенькі, можно зваліцца. Нсл. Толькі ж была вышла зь церама ды на ганачкі. Семяшкова Стдуб. (Косіч 238). См. ганак. 2. крыльцо. Нсл. 109; пнз. Пан сядзіць на ганках. Нсл. высокія ганкі—о неудачной просьбе. Круць направо, круць налево — высокія ганкі. Дел. ГаННЫ-Н7Г, единст в, ч. н ет.— ЧТИМЫЙ Д ень СВ. Анны, 25 ИЮНЯ. НК: Очерки, Но. 871; Ар.; Нсл. 109. Прышлі аб Ганнах. Нсл. На сьв. Ганны грэх рабіць. Нсл. Съвяты Барыс снапы звозіць, а сьвятыя Ганны дамоў ЗвОЗЯЦЬ. Из свад. песни. Нсл. ганталь-аля, предл.-алю; м н. ч.-лі-лёў-лём, м н. ч.. предл.-лёх, м.—гвоздь среднего размера четырехгранный, употребляется на набивку гонт. М ест о и м. На страху шмат пашло ганталёў. Ст. гантар-рл-рг, зват. гантару, м.—гонтовщик. Гантары гонтаў i лат дадайце. Старобелор. колядка(Божым Шляхам), ганус-сг, п р е д л.-c e, м.—анис, [Pimpinella Anisum] Даль; Вядрэнь Чаш. (Ксл.); Вар. (Даль). См. гануш, гэнус. ганусавы-вяя-вя?—анисовый. Нсл. 109. Ганусавае семя. Нсл. ганусаука-ўкі-ўцы, ж.—анисовая настойка. Нсл. 109. Ня люблю ганусаўкі, дай прасьцюхі. Нсл. гануш-шг, п р е д л.-ш у, м.—анис. Нсл. 109. См. ганус. ганьба-бы-бс, ж. 1. позор, (МГсл.; Воет. Даль) бесчестье, Ар.; Войш.; Хаценчыцы Вял.; Радашкавічы, бесчестье. Гсл. Такую ганьбу на яе навялі! Асіпова Куз. (Ксл.). Я яму не дарую гэткае ганьбы! Ст. За цябе й мы ганьбу церпім ад усіх. Нсл. 109. 2. природный недостаток(порок, С.) Шсл.; Ар.; Войш.; Радашкавічы; Смаргоні. Д З Я ЦЮ К НЯ мае ніякае ганьбы, чаму ж бы яг о не ўзялІ V маскалі? Ар. Што ў твайго каня за ганьба? ГайдуКІ Сур. (Ксл.). У каня няма ніякае ганьбы. Ст. ганьбу даваць, даць—ганьбаваць, зганьбаваць. Ганьбу даць. Вк. (ЛБ. 266). ганьба-бы, ж.—(очень быстрая, С.) езда на лошадях(и вообще, С.). Нсл. ш. Ганьба коні дармавая. Нсл. ганьбаваць-б/0-бусш-бг£7 п о в е л.- б у й б 'уйма, н есоверш. кім-чым, 1. находить в ком, чем-либо недостатки, Шсл. (хотя бы объективно никакого недостатка.не было, С.) и поэтому относиться отрицательно; отклонять, отвергать. Сухаволя, Новы Двор С к.; Радашкавічы; Смаргоні; Ар.; Войш. Як Бог ё Богам не ганьбуйубогім. Вк. (ЛБ). Ня ганьбуйце, госьцікі, намі! Ст. Ня ганьбуй старым ботам, паку ль новы ня купІШ. П о с ло в. Рапан. Прык. 227. (Бульба) астыглая й развадзянелая, смакам напамінала, як здалося Сянькевічу, мокры грыб. Але, казаў той, кішкі марша гралі, дык не ганьбаваў бы й другой такой бульбЫай. Акула 180. Ганьбавалі чорнай працаю i сароміліся за яе. Акула 510. Маёр не належаў да тых, што ганьбавалі пляшкаю. Тм. 556. 2. (каго-што)—порочить. Ня купляеш, дык i не ганьбуй товару. Ст. Як жа тыя злыдні? Хоць адзін шкадуе? — адзін часамі, а другі ганьбуе. Гарун: Два каханьні