габляваць 175 гадаванка габляваць-люю-юеш-юе; повел.-люйлюйма, несоверш., т рех.— с т р о г а ть гэблям", габёлкам". Ар., р у б а н к ом в ы г л а ж и в а т ь. Нсл. l l l. Мой брат зьбіраецца габляваць дошкі на лаўку. Воўсішча Сян. (Ксл.). Габлюй дошку на стол. Нсл. Прич. габляваны. Отгл. имя сущ. габляваньне-ня, предл.-ню— в ы г л а ж и в а н и е ру б а н к о м. Нсл. 111. Габляваньне столу, дашчок. Нсл. Соверш. абгабляваць— о б с т р о г а т ь до с к у и л и к у с о к де р е в а. Шсл. Добра абгаблюй гэту дошку, каб была гладкая. Ст. Соверш. згабляваць— (н е с к о л ь к о, С.) о б с т р о г а т ь. Шсл. Троха згабляваў дошку — будзе гладшая. Ст. Соверш. нагабляваць— н а г о т о в и ть в ы с т р у г а н н ых р у б а н к о м до с о к. Нсл. 302. Соверш. пагабляваць, 1. о к о н ч и ть с т р о г а н и е с т о л я р н ым и н с т р у м е н т о м, р у б а н к о м. Нсл. 435. Пагабляваў дошкі на стол. Нсл. 2.— п о с т р о г а т ь ру б а н к о м. Шсл. Пятрок пагабляваў свае лаўкі. Ст. перагаблёваваць-ву'-вг*,ш-#гб; п о в е л.-в у й вуйма, несоверш.—ВНОВЬ ОСТрОГаТЬ. Нсл.401. Дошкі ня чыста габляваны, надабе ўсі перагаблёвавацъ, перагаблявацъ. Нсл. С оверш. перагабляваць. Нсл. 401. Прич. перагаблёваны, перагабляваны—п е р е с т р о га н н ы й, в н о вь в ы гл а ж ен н ы й с т р у г о м. Нсл. 401. Дошкі ўсі перагаблёваны. Нсл. габлюшок-шка, м.—габлюшка. Ксл. Пазыч габлюшка пачысьціць дошку. Воўсішча Сян. (Ксл.). габлюшка-шкі-шцы, ж.— шархебель, в ид рубанка. Ксл. Габлюшкаю габлююць дошкі. Вішкавічы Чаш. (Ксл.). гагокаць-аю-аеш-ае, несоверш.— к р и ч а ть г о -г о! Янк. и. Гадзіны мо' дзьве нехта ночы гагокаў за ракою. Янк. II. га-га, м еж д о м ет.— о гр о м к ом с м е х е. Дел. Зьбяруцца толькі гага, гага. Восъ i работа ваша ус я. Дел. гагай-яя, п р е д л.-а ю, з в а т.-а ю; м н. ч.- а і - п ё ў а ё м, м н. ч.. п р е д л.-а ё х, м.— г р о м к о с м е ю щ и й с я. Язьвіна Ельн. (Дел.). гагал-ёк-ёчак—см. под гогаль. гагатаньне-ня, п редл.-Н Ю, о т гл. имя сущ.(к гагатацъ) 1.— т и х о е рж а н и е ло ш а д е й, к о г д а и м да ют к о р м, и л и к о г д а о н е хо т ят п и т ь. Нсл. 115. Ты ня чуеш гагат аньня КО Н І. Нсл. 2. н е у м е р е н н о - г р о м к и й хо х о т. Нсл. 115. Гагатанъне тваё ня людзкае. Нсл. гагатаць, гагачу-чаш-ча, н есо вер ш. 1. р ж а т ь. Нсл. 115. Коні гагочуць, аўсу хочуць. Нсл. 2. (из сарказмом)— Х О Х О Т ать. Нсл. 115. Не гагачы так, дзяцё пабудзіш. Нсл. Соверш. нагагатацца-гячгся, нагагочашея— н а х о х о т а т ь с я. Нсл. 302. Што ж мы там нагагаталіся з яго! Нсл. Соверш. загагатаць. Нсл. 115. а) н а ч а т ь рж а т ь. Загагатаў, Я К К О Н Ь. Нсл. б) (из са р ка зм о м) — Н а ч а т ь х о х о т а т ь. разгагатацца, разагагачуся-чашся, соверш. 1. поднять ржание(о лошади). Нсл. 547. Коні нешта разагаталіся, бы хто знаёмы ходзе каля іх. Нсл. 2. (п р ед о суд.)—расхохотаться громко. Нсл. 547. Чаго ты разгагатаўся на ўсё горла? — дзяцё пабудзіш. Нсл. узгагатацца, узгагачуся, узгагочашея, соверш. а.—начать ржать. Нсл. б. (предосуд.) —расхохотаться громко. Нсл.52.Няўвага! узгагатаўся, як конь. Нсл. Узгагочашея ты V мяне ня так. Тм. гагатух a- у х і - у с е, ж.—х ох отуха. гагатун-гнл, п р е д л.-у н ў, зв а т.-ў н е, м.— х о хотун. Нсл. 115. гагаць—см. под гагацъ. гахам-л*я, п р е д л.-м у, зв а т.-м е, м.—высшее духовное лицо у караимов, проживает в Троках. гад-дя, предл. и з в а т.-д з е; мн. ч. г а д ы, м. 1. —змея. Гсл.; Ксл.; Нсл. 107. Гада забілі V лесе. Вядрэя Выс. (Ксл.) Вужоў, гадаў у сярэдзіне поўна, у кажнага на шыі адзін страшны гад. Ют. 12968, 9. 2. (п р ед л. гаду)—зл о й, зл он рав ны й чел о век. Нсл. 107. б р а н н.— ЗЛОЙ, МерЗКИЙ Мужчина, Шсл.; Ксл. о б ы к н о в ен н о е р угател ь н ое с л о в о — м ер за в ец, п одл ы й. Дел. Во, гад хітры! Гэтаму гаду ды ладзіць. Мікалаёва Куз. (Ксл.). Гэтаму гаду ніяк ня ўладзіш. Нсл. Пане, пане, — гадзе чорны. Гарун: Веч. памяць Шаўчэнку. Гад ты печаны! Ст. Гад ты смаляны! Ст. Усякі гад на свой лад. (П о с л о в.)— всяк м о л о д ец на свой обр а зец. гадауё-гя, п р е д л.-у ю, ср. а. собир. к гад 1. Шсл. У купю шмат гадаўя. Ст. б.( собир. к гад 2)—мерзкие, злые люди. Шсл. Гадаўё гэта, што хоча тое йробе. Ст. Гады! Ўсе становіцеся гадаўём! Цялеш: Дзесяць29. гадота-oww-oў, ж., со б и р.— дрянь, мелюзга( С.). Дел. Ідзіце гадота!(кураняты, вуцяняты). Дел. гадоуля-л/-л/, ж. 1. вскармливание(животных, С.) Ксл., выкормка(животных, С.) Нсл. 116. Кінула трое парасятак на гадоўлю. Янк. I. Нешта няма на іх(куранят) гадоўлі. Шсл. Конь свае гадоўлі. Нсл. Жарабок свае гадоўлі. Ст. Купілі цялё на гадоўлю. Ст. 2. разведение животных. Ар. Гадоўляй сьвіней зарабляў. Падлазьнікі Куз. (Ксл.). 3. рощение. гадоуны-ная-нае—легко вскармливаемыйу детях и молодых животных). Янк. II. П р о т и в, негадоўны. гадакГ( о д ин гадак)-К О у -К О М, м н. ч., предл.кох, м.—(кожаные? С.) лапти. Ніз Парэцк. (Дел.). Ср. хадакі. гадаванец-нця, п р е д л.-н ц у, з в а т.-н ч а, м. —питомец, воспитанник. Ксл. Гадаванец наш добры. Мішкава Куз. (Ксл.). гадаванка-н/с/-яўы, ж.—(питомница, С.), воспитанница. Вел. Куз
Дадатковыя словы
гагатўх, гадаванка-н/с/-я^ы, нісі, узгагачўся
3 👁