Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

бухторыць 155 прыбудаваны буХТО\ЪЩЪ-ру-рыШ-ра, несоверш., т р е х. 1. н е у м е р е н н о ЛИТЬ ЖИДКОСТЬ, Нел. 40; Юрсл. л и ть с с и л о й. Растсл. Досіць табе бухторыць, i так ужо набухторыў безмаль ня цэлую бочку. Нел. Ня бухтор поуную місу, я не паем. Юрсл. 2. н е у м е р е н н о пи т ь. Нел. 40. 3 самага раньня бухтораць гарэлку. 3. п о д с т р е к а т ь. Аш. См. падвучаць. Соверш. падбухторыцъ, -ру-рыш-ра—п о д с т р е кн у т ь. Шел.; Ар. Гэта ж ён іх падбухторыў, каб пабіліся. Ст. н а б у х т о р ы ц ь, соверш.(к бухторыцъ 7)1. н а л и ть п о л н о, д о к р а е в, с и з л и ш к о м, б о л е е чем бы с л е д о в а л о, Гсл. н е у м е р е н н о н а л и т ь. Нел. 40. 2. н е у м е р е н н о в ы п и т ь. Набухторыў пуза. Нел. 40. б у х т а ц ь -аю-аеш-ае, н е с о в е р ш.—л и ть с СИЛОЙ. Растсл. б у х в э т -эта, предл.-эце, м.— б у ф е т. Шсл. Хадзем закусім у бухвэце. Ст. б у д о ў л я -лі-лі, ж. 1. в о з в е д е н и е по с т р о й к и, Ксл. и с к у с с т в о с т р о е н и я, Нел. 37. с т р о и т е л ь с т в о, с т р о й к а. Будоўля добрая Нел. См. будаванъне. Ён раней будоўЛЯЮ займаўся. Семянцова Беш. (Ксл.). 2. самое строение, Нел. 37. постройка (здание С.), Ксл.; Шел.; МГсл.; Гсл. Паставіў новую будоўлю. Ст. Прадаў двор із усею будоўляю. Нел. б у д о ў н ы-ная-нае—с т р о и т е л ь н ы й. БНсл. б ў д а, (НК.; Дел.; Сакуны 78; Шел.; Нел.), б у д а, (Ар.) 1. ф у р а ( п о в о з к а), НЮОчерки, 374. к р ы т а я по в о з к а, ф у р г о н, Ар.; Шел. к и б и т ка. Нел. 37; БНсл. Цыганы возяцъ дзеці ў будзе. Ст. Ён едзе ў будзе. Бабінічы в і ц. (Ксл.) 2. м а л а я к р ы т а я по с т р о й к а, о б ы к н о в е н н о дл я с о б а к и. Ар. А да буды!—(к р и к н а с о б а к у). Ар. 3. ш а л а ш. Ксл. У садзе зроблена буда. Пачаевічы Чаш. (Ксл.). 4. в е рх у по в о з к и. Нел. 37. Прывяжы буду, часам дождж будзе. Нел. будкв-дкі-дцы, ж. 1. ум е н ь ш. к буда, 1. — п о в о з к а с в е р х о м. Гсл. 2. ум еньш. к буда, 2.—конура. МГсл.; Ар. Сабачая будка. Ар. 3. к а р а у л ь н я, ш а л а ш, с т о р о ж е в а я. Нел. 37. Вартаўнік із будкі выскачыў. Нсл. Пастушкі зрабілі сабе будку. Ст. 4. е в р е й с к а я к у щ а, в п р а з д н и к и к у щ е й. Нсл. 37. Лапак яловых прывёз на будку Жыду. Нсл. б у д а ч к а -ч /а -ч ч ы, ум еньш. к будка" 2, 3. Ар.; Нсл. 37. б у д а н -на; мн. ч.-ны-ноў-ном, мн. ч., предл.нох, м. Глуск.(Янк. I, 15)—палатка. Дзеці разьмешчаны ў брызантовых буданох (палатках). Б. Голас, Но. 71. Квітуць твае лясныя рожы ля партызанскіх буданоў. Прыходзька(Літ. й Мает., 17.IX. 1971). будаванъне, (Ар), будуваньне, (НК.уня, предл.-Н Ю; мн. ч.-Н І, о т гл. им я сущ.(к будаваЦЬ, будаваццаустроение(действие), Ар.; НК: Очерки, Но. 415; Нсл. 37. возведение ПОСТроеК, Ксл.; Ар. строительство, производство построек. Гсл. буцлвлць-дую-дуеш-дуе, н есоверш., перех. —строить, ВОЗВОДИТЬ постройку. Ар.; Растсл.; Шсл.; Ісачкова Аз. (Ксл.); Гсл.; Нсл. 37. Пан вялікую абору будуе. Нсл. См. ставіць. П рич. будаваны—строенный. Нсл. 37. Двор будаваны прадаў. Нсл. Соверш. збудаваць —построить. Ксл. Я ўжо й хлеў збудаваў на аднаселі. Алексінічы Сян. (Ксл.). Сулейман прарок мечыць збудаваў. Кіт. 42аЗ. Соверш. п абудав ац ь— построить. Нсл. 423; Шсл. Зарабіў сабе грошы ды пабудаваў новую хату. Ст. П рич. пабудаваны—оконченный строением. Нсл. 423. Двор пабудаваны. Нсл. О т гл. и м я сущ. ПабудаваНЬНе-НЯ, п редл.Н Ю —постройка(действие, С.)- Нсл. 423. Пабудаваньне царквы. Нсл. Соверш. выбуд а в а ц ь —выстроить. Шсл. Выбудаваў добрую хату. Ст. С о вер ш. узбудаваць —быстро построить. Агулам хату ўзбудавалі. Мішкава Куз. (Ксл. п од агулам). адбудоваваць-вую-вуеш; повел.-вуй-вуйма, н есоверш.—ОТСТраИВаТЬ. Соверш. адбудаваць-дую-дуеш-дуе; повел.-дуй-дуйма —отстроить, вновь построить, восстановить что-л.(после разрушения, пожара и т. п.). двбу доввввць-ву ю-вуеш-вуе, што, несоверш.—достраивать. Ар.; МГсл. Соверш. дабудаваць—достроить, окончить строить. Ар. Дабудаваная асець. Дабрамысьль Лёз. (Ксл.). ъвбудоввввцъ-вую-вуеьи-вуе; повел.-вуйвуйма, несоверш.—застраивать, занимать строением. Нсл. 161. С оверш. забудаваць — застроить. Нсл. 161; Шсл. Якубовы забудавалі ўсе месца. Ст. П рич. забудаваны —застроенный. Нсл. 161. У іх у сё гумно забудавана. Ст. забудаван ьн е-н л, п р е д л.-Н Ю, о т гл. и м я сущ. (к забудаваць, забудавацца) 1. застройка. 2. постройка. Нсл. 161. У сё забудаваньне пагарэла. Нсл. перабудоваваць-довую-вуеш-вуе; повел.вуй-вуйма, несоверш.—перестраивать. Нсл. 398. Увесь двор на зіму надабе перабудоваваць, перабудаваць. Нсл. Соверш. перабудаваць—перестроить. Нсл. 398; Ар. Прич. перабудаваны—перестроенный. Ар.; Нсл. 398. Усі будоўлі нанава перабудаваны. Нсл. О т гл. и м я сущ. перабудаваНЬНе-НЯ, предл.ню—перестройка. Ар. прыбудоваваць-дов'/о-в?еш-вуе; повел.довуй-вуйма, несоверш.—пристраивать. Ар. С оверш. пры будаваць— пристроить(что близко, Нсл). Шсл.; Нсл. 496. Прыбудаваў К хаце новыя сенцы. Ст. Пакоік прыбудаваў к двору. Нсл. Сьвятліцу прыбудаваў к хаце. Тм. П ри ч. прыбудаваны—пристро