Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 131
 ◀  / 1324  ▶ 
забраны ИЗ перабёрці забраны, п р и ч.(к забраць 1,2)—забранный. Не загіне Край Забраны, пакулъ будуць людзі. Купала. Н есо вер ш. ЗЬбёрЦІ, (Нел. 195), забраць, (Кіт.), забіраць, субраць. (Суцькава, Аш.), Зьбяру-рЭШ-рЭМ-рыцё; прош. вр. зьбер, зьбёрла, зьбёрлі; забраў(субраўубрала-бралі, соверш., перех. 1. собрать, сосредоточить в одном месте (многое, многих, С.) Нел.195, собрать, сложить в ОДНОМ месте (ряд вещей). О чем-л. упавш ем, рассы п анн ом:—собрать. Рассыпаўшы, трэба зьберці. Нел. 195. 2. собрать, скопить постепенно, по частям (коллекцию, собрание чего-л.). Зьберьці кшжню-скопить какую-л. сумму денег. Зьберлі мы тры рублі. Пшчолка (Бацьк. Но.51-52, 333-334). ЗьберлІ трошку гасьцінца. Тм. 3. получить в каком-л. количестве — от разных людей или из разных источников: собрать. Зьберці еяброўскія складкі. Зьберці падачкі. 4. набрать в каком-л. количестве с земли (грибов, желудов, ягод), или срывая (фрукты): собрать. забраны, зьбёрты, субраны, прич.(к забраць, зьберці, субраць 1,2,3,4)—собранный. Людзі, на судны дзень забраныя, рэкнуць. Кіт.88 стр. 14. I людзі, тут забраныя, тыя, каторыя, на сьвеце будучы, азан пявалі. Кіт.88 стр. 16. зьбіраць, несоверш. 1. (к зьберці, забраць, субраць)—собирать. Ксл.; Ар. Пойдзем зьбіраць дурніцы. Асінаўка Беш. (Ксл.). Ня родна маці выраджае (замуж), ня ўвесь род зьбірае. Пісараўка Імгл.(Сержп.:Отчет 8). Зьбірай, калі рассыпаў. Ст. Жыта радкое, na каласку зьбіраем. Нсл.2. 2. (к зьберці, забраць, субраць 2)—собирать. Ap. Зьбіраць кніжню. о д ен ьга х:— КОПИТЬ. МГсл.; Ар. 3. (к зьберці, забраць, субраць)—собирать. Скаронік зьбірае сяброўскія складкі.. 4. (к зьберці, забраць, субраць 4)—собирать. Зьбірайце жалуды. Ар. набёрці, набраць, 1. (чаго)—набрать, взять, собрать постепенно или в несколько приемов какое-л. количество чего-л. Набраў мех яблыкаў. Ар.,—набрать, взять, принять — в каком-л. количестве (обычно большом). Набраў работы. Ар. 2. (каго)—набрать, нанять, навербовать. Набраў работнікаў. Набралі шмат вучанікаў да школы. Ар. 3. по купить материи (ткани, С.) Шел.; Ар.; Ксл. Набрала кумачу на сарочку. Асавец Беш. (Ксл.). Людзкага чаго йна набрала: нейкага маціліньня. Ст. Набраў корту на нагавіцы. Ст. набраны, прим.{к набраць 1,2,3)—набранный. набіраць, н есоверш. 1. (к набраць 1,2), —набирать. 2. (к набраць 3), покупать материю (мануфактуру, ткани. Ар.). Шсл.; Ар. Паедзем на места дзеўкам набіраць на катанкі. Ст. назьбёрці, назьбяру-рэш-рэць-рэм-рыцё, (Нел.), наЗЬбІраЦЬ.(Нсл.; Шсл), соверш. чаго—насобирать. Назьберці ягадаў, дроў. Нел.307. Мацейка назьбіраў суніц. Чарнагосьці Беш. (Ксл.). Назьбірала КОШЫЧОК ягадаў. Ст. Бяжы назьбірай трэсачак. Нел.307. П р и ч. назьбіраны—собранный понемногу (или с многих мест С.) Нсл.307. Назьбіранымі кавалкамі хлеба цэлы тыдзень жывімся. Нел. пабёрці, пабраць, прош. вр.-раў-рала-ралі, перех. 1. соверш ен пабіраць /.), ВЗЯТЬ. Нсл.423. Ліха яго паб яры! Нсл.422.(под пабіраць). 2. (к пабіраць 2)—получить многим. 3. забрать (многое, у многих или многими, С.) Нсл.423. Ці ўсё ты свае пабраў? Нсл.423. Коні нашы пабраліў панскі двор. Тм. Вон па сьмерці айца нашага ўсі статкі дамовыя пабраў. Гордз. Ак.ХУН,7. Уперад самы абдэе (араб., умываньне) пабярыце. Ют.48б12. 4. (о льну и коноплях)—убрать с поля. Нсл.423. Пабраць лён, каноплі. Нел. пабраны, п р и ч. к пабраць 2,3,4. Усі пабраныя рэчы зьвярнуў. Нел. Коні у ваўсе пабраныя, павялі на панскі двор. О т гл. и м я с у щ. пабраНЬНе-НЯ, п р е д л.ню—забрание чего-л. (о многих, С.) Нсл.423. 2. сочетание браком. Гсл.; Нсл.422. Пераз пабраньне мы з тобою парадніліся. Нел. 3. снятие с поля льна или конопли. Нсл.422. Па пабраньню лёну й канапель жаноцкае няма ў полю работы. Нел. тЫ\і2ЛЦь-аю-аеш-ае, не. 1. (к берці, браць в 1-вом знач., к паберці, пабраць), брать. Нсл.422. Ліха яго пабірай! Нсл.422. 2. получать (в сроки), Нсл.422. получать, взимать. Андынару пабірае вялікую. Нел. пазьбёрці, пазьбіраць, (Нел), со в ер ш., перех.—собрать со всех сторон, со всех мест, углов. Нел 454. Пазьбярыце кашулі, намёткі, хусьцінкі на падол. Нел. Пазъбіраць народ. Нел. перабёрці, перабраць, соверш., п ерех. 1. перебрать, разбирая одно за другим, поочередно, пересмотреть всё, многое. Ар. Перабраць паперы. Ар. 2. (к перабіраць в 2 -ом з н.)— отобрать лучшие экземпляры, Шсл.; Ар. отделить из чего-л. лучшее. Нсл.398. Перабраў крупы ад бузы. Ст. 3. (перен., соверш. к перабіраць 4)—вспомнить, представить, мысленно воспроизвести одно за другим всё, многое. Усе перабраў у памяці
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вўчанікаў, скарбнік
5 👁
 ◀  / 1324  ▶