Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 1272
 ◀  / 1324  ▶ 
уцяркаць 1253 уюшыцца уцыркаць-нуць,,—см. под цыркацъ. учора, нареч.—вчера. Ap.; Ксл.; Гсл. Учора была пагода. Улановічы віц. (Ксл.). См. учорах. учораX, нареч.—вчера. Ксл. Учорах ёнбыў у нас. Цаўі Cip. (Ксл.). учорашні-шгя-няе—вчерашний, мгсл.; Нсл. 77. Аб учорашнім ані слова, зсд 207. Учорашняя капуста. Н сл. Учорашні хлеб, госьць. Нсл. учадзіць-іцца,—см. под чадзіць. учалопіць-плю-піш—вбить себе в голову. Мой хлопец учалопіў, што ён ужо вялікі, i давай яму боты. Міх. Учалопіў, што ён прэзыдэнт. учапопіцца-плюся-пішся—взять в голову. Халоп. (Ю хн.). учамяраць-аю-аеш-ае, несоверш.—внедрять. МГсл. учамярацца-шогл-ўешсл, несоверш.— внедряться. МГсл. учамярыцца— внедриться. Гсл. учашчаць-аю-аеш-ае; по ее л.-ай-ай ма, несоверш.—часто бывать. Дзе любяць — не ўчашчай, дзе ня любяць — н'я бывай. Рапан. 219.1. часто приходить, повадиться. Гсл. 2. уменьшать, отделять часть. Гсл. учэпісты-тая-тае—цепкий, способный цепляться и крепко держать что-л. Кустоўе вунь якое глухое учэпістае. Вышынскі: Х ата пад ліпою. учкур-/?а, п р е д л -р ў, зват. учкуру; мн. ч.-р ы р о ў, мн. ч., предл.- p o x, м. 1. Ш НурОК, обрывок тасьмы. Гсл. 2. завязка У штанов. Полесье ИЗ. учуткі, нареЦ'—вслух. БНсл. учуць,—см. под чуць. учуцьце, ср.— ч ув ство, п р едч ув ств и е. Гсл. у Ч Ы Н -л у, предл. и зват.-н е, м.— раСТВОр муки на х л е б (за т о р, С.) Нсл. 671. Мукі толькі на ўчын ёсьць, а на замес ня будзе. Нсл. См. учына, утвора,—п р о и зв о д с т в о. Гсл. учына-«ы, дат., п р е д л.-не, ж.— затор (хлеба И Т.П.). Н К; О черки, 39, 40, Но. 75. Утвора" или учына"делается часов за 10 перед печением хлебов. НК: Очерки, 39. См. утвора. учынак-лку, предл. и зват.-НКу, м.—ПрОступок, (Г сл.) (практическая деятельность, действие в противоположность мыслям, словам, С.) дело. Нсл. 77. Добры, благі, хрысьцянскі ўчынак. Нсл. 671. Добрыя ўчынкі. Нсл. 7., На якія тыўчынкі пусьціўся? Тм. уЧЫИЯЦЬ-ЯЮ-яеш-Яе, повел-яй-яйма, несоверш., перех. 1.— ПРИЧИНЯТЬ, учиНЯТЬ. Нсл. 671. Учыняць, учыніць крыўду. Нсл. 2. растворять, Нсл. 671; Ксл. заквашивать хлеб или блины, Шсл. заквашивать тесто, ставить тесто, приготовлять учыну", Ар. заделывать хлеб, пнз. приготовлять учыну", НК: Очерки, Но. 5. УЧИНЯТЬ Хлеб, пироги. Нсл. Прынесьлі дзяжу й гаспадыня начала ўчыняць хлеб. Яноўшчына Беш. (Ксл.). Заўтра йзноў давядзецца ўчыняць хлеб. Ст. учыніць-ню-ніш-не, 1. соверш. к учыняць што—сделать, учинить. Яго вольным учыню. Кіт. За8. Запісы мяжсобку учынілі. Нсл. 179( под запіс) 2. растворить, Ксл. заквасить хлеб или блины, Шсл. заквасить тесто, поставить тесто, Ар.; Растсл. ПрИГОТОВИТЬ уЧЫНу". НК: Очерки, Но. 5. У ч ы н І ЦЬ к а р а в а й. Нсл. 671. Т р э б а ў ч ы н І ЦЬ х л е б! Альш анікі Беш. (Ксл.). У ч ы н і л а ц е с т а н а х л е б. Ст. У ч ы н і л а б у л ъ б я н ы х б л і н о ў. Ст. учыняцца- я ю с я - я е ш с я з а к а г о, 1. вступаться, брать на себя ходатайство за кого, Нсл. 77. ходатайствовать. Н і х т о ня ў ч ы н я е ц ц а, ня хо ч а ў ч ы н і ц ц а з а б е д н а г а c i p a m y. Нсл. См. п р ы ч ы н я ц ц а 4. 2. несоверш. к учыніцца 2—делаться чем за кого-л. учытгщл-нюся-тшся, 1. соверш. к учыняцца 1. Нсл. 77. 2. соверш. к учыняцца 2—сделаться чем за кого-л. Я за ўсіх вас курбаном учынюся. Кіт. 79аЗ. уЧЫН-ІЦЬ-ІЭДЯ,— см. под ЧЫНІЦЬ. учынны-ная-нае, прилаг. к учына. НК: Очерки. 40. Учынная мука. НК: Очерки, 40. уюн, уюна, зват. уюне, мн. ч.-ны-ноў-номны-намі-нох, м.—минога речная и ручьевая. НК: Очерки, 493. уюшка- ш к і - ш ц ы, ж.—сквозной цылинДр ДЛЯ наматывания нитей, НК: Очерки, 176. вьюшка. уюшыцца,—см. под юшыць
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

учамярацца-шогл-^ешсл, учкўру, учўткі, учўцьце
6 👁
 ◀  / 1324  ▶